Vakantie 2015, "Tijdrover". Hattem-Münster-Duisburg-Hattem. Deel 1 en 2.

Vakantie Gerrie en Kees 2015. Hattem-Münster/Duisburg-Hattem.

Deel 1 Hattem – Münster.

Hallo allen,

Het gaat er dan toch eindelijk van komen, wij gaan met vakantie. Vele malen uitgesteld omdat we telkens wat bijzonders hadden maar toch de knoop doorgehakt en we gaan gewoon. Door omstandigheden met het werk van Gerrie, deze keer geen lange rondreis en ook niet eind april vertrokken. Gerrie heeft de beslissing genomen, omdat het huis waar ze werkte dicht ging, om ook met PISJOEN te gaan, zoals onze kleindochters dit met een mooi woord zeggen. Ook was ik nog aan het twijfelen of ik weer een reisverslag zou gaan maken van deze trip met de “Tijdrover” in 2015, want deze keer wordt het geen maanden reis maar w.s. een 3 á 4 weken reis. Maar, ik schreef het al eens eerder, herinneringen voor later, moet je nu maken. En deze herinneringen zet ik maar op schrift want de leeftijd hé, men vergeet heel snel.

De vaarroute van dit jaar…… ja, dat weten we nu eigenlijk nog maar pas. Eerst richting zeeland en België, toen de Brabantse kanalen en uiteindelijk gaan we nu richting Duitsland. Zwolle, Hoogeveen richting Emmen, het nieuwe Veenkanaal via het Ruitenbroekkanaal naar Haren (D), SB (stuurboord) uit richting Münster en Oberhausen/Duisburg. Dan de Rijn en de IJssel af en we zijn weer in Hattem. Eerst nog bekeken of we in Haren, BB (bakboord) uit zouden gaan en via het Küstenkanal en Hamburg aan de Weser en via Minden aan het Mittelland kanal, weer naar het Dordmund-Ems-Kanal en dan via Münster en Oberhausen naar de Rijn maar daar zijn we ook van afgestapt. We hebben eerst de boot schoongemaakt, water getankt en de nodige boodschappen zijn weer aan boord voor de komende weken.

Vrijdag 17 juli,Hattem - Meppel, 3,5 vaaruren, 09.30-13.00, 2 sluizen.

Het is vandaag een warme dag met veel wind. 30 graden en een windkracht van 6 BF. We vertrekken met een urenstand van 1065 uur op de teller. We verlaten Hattem en gaan een stukje de IJssel af om bij de Spooldersluis in Zwolle naar binnen te gaan. Via Hasselt en Zwartsluis gaan we het Meppelerdiep op en blijven in Meppel. Onderweg waren de boeren druk met gras maaien en we hebben tientallen ooievaars gespot achter de trekkers in de weilanden. Het was gezellig druk op het water maar niet overdreven, nu heel Nederland vakantie heeft. Eenmaal in Meppel zijn we de stad in geweest welke een leuk centrum heeft. Tot laat in de avond op het achterdek gezeten.

Zaterdag 18 juli,Meppel – Noordscheschut, 4,5 vaaruren, 10.45–16.15, 4 sluizen.

We vertrekken uit Meppel en varen een aantal kilometers terug om vanuit het Meppelerdiep de Hoogeveenschevaart in te gaan. We melden ons via kanaal 84 bij de eerste brug welke voor ons moet draaien en wel de Brug Staphorster Stouwe. We komen om 12.00 uur bij de eerste sluis, de Rogatsluis en moeten dus een uur wachten en wij houden dan ook lunchpauze. Het is vandaag redelijk zonnig en het waait best wel hard, een kracht 5 en dus iets beter dan gisteren, toch doen we nog 4 sluizen; Rogatsluis, Ossesluis, Nieuwebrugsluis en de Noordscheschutsluis. Waar we daarna gestopt zijn. In de Rogatsluis kregen we een informatieboekje met de vaarroutes in Drenthe genaamd; Grenzeloos varen door Drenthe.

Zondag 19 juli,Noordscheschut – Geesbrug, 0.45 vaaruren, 09.30-10.15, 0 sluizen.

Eerst wilden we vandaag een dagje blijven liggen maar van de vorige keer wisten we dat hier dichtbij een leuke aanlegplaats is en wel Geesbrug. We besluiten dan ook maar om aan te sluiten bij een passant want de bruggen worden hier allemaal bediend door een persoon welke meerdere bruggen moet bedienen. Er was daar nog plaats voor 2 boten dus we hadden geluk. Men moet tenslotte ook rekening houden dat het hoogseizoen is en er veel bootjes onderweg zijn. Deze ligplaats ziet er keurig netjes uit en voorzien van een nieuw toiletgebouw en water en stroomaansluiting. Het is een regenachtige dag waar later de zon doorbreekt.

Maandag 20 juli,Geesbrug – Veenoord, 2.15 vaaruren, 09.00–11.15, 0 sluizen.

Wij vertrekken met nog een boot, na kort overleg gehad te hebben met de bruggenwachter die in Geesbrug “zitting” houdt, (een kleine container met een tafel en stoel). Het is prachtig zonnig weer, precies goed voor ons, niet te warm en niet te koud. Onderweg zien we weer het weiland met de vele lama’s welke we 2 jaar geleden, toen we van Berlijn kwamen, ook gezien hebben. In Veenoord aangekomen ook wel Nieuw-Amsterdam genoemd, is er nog plaats dus gelijk gestopt, ligplaats naast de winkels en een maandagkrant gehaald. Wij hebben tenslotte ook tijd genoeg en we hebben voorgenomen dat we niet zo veel varen zoals andere jaren. Dat kan nu ook omdat we een “klein” rondje, voor ons doen, maken. Bij ons op het steiger heeft ook een tjalk net voor ons vast gemaakt waar we onderweg achter kwamen te varen. Tijdens een gesprek met deze mensen hoorden wij dat zij al 44 jaar samen op deze oude boot varen. Hij is te koop want het echtpaar is inmiddels 84 jaar en het onderhoud wordt voor hun te zwaar.

Dinsdag 21 juli,Veenoord – Klazinaveen, 2 vaaruren, 09.00-11.00, 2 sluizen.

Om 10 voor negen gooien we los om heel rustig naar de eerste brug te varen welke om 09.00 uur opengaat voor ons en nog een bootje achter ons. Deze brug wordt nog bediend door een vriendelijke manspersoon. De rest van de bruggen en sluizen worden weer op afstand bediend na melding via de marifoon kanaal 85. Wij gaan door de Erica sluis en de Oranje sluis. Net voor de Spaarsluis kan men ook liggen in een zijkanaaltje en dat hebben we dan ook gedaan want er staat een stevige wind vandaag kracht 5 BF. Na het middageten pakken we de vouwfietsen uit de bakskist en gaan langs de Spaarsluis en de Koppelsluis naar het Veenpark fietsen, men noemt dit het “IJstijdpad” met onderweg diverse IJstijd rustpunten. Dit is het nieuwe Koning-Willem-Alexander-kanaal. Mooi fietstochtje langs het water en diverse plaatsen met grote keien, het is tenslotte hier ook Drenthe. Met een fiets veerpontje kan men ook van de ene naar de andere kant varen door middel van, aan het touw te trekken.

Woensdag 22 juli, Klazinaveen – Veenpark, 2.15 vaaruren, 09.30-11.45, 3 sluizen.

Als eerste gaan we door de Spaarsluis en daarna door de Koppelsluis welke uit 2 delen bestaat dus een dubbel(e)sluis. We varen nu de route welke we gisteren gefietst hebben. We blijven net voor de Veenparksluis, welke altijd open staat en waar soms de spoorbrug dicht gaat om het boemeltreintje van het park er over heen te laten rijden. Als men hier blijft overnachten dan is het park gratis entree. Men betaalt dan 10,00 euro per persoon. De entree kost normaal al 14,50 euro p.p.

Na het middagmaal zijn we ook het park in gegaan en dit is werkelijk interessant. Het lijkt veel op het openluchtmuseum in Arnhem met vele arbeiders huisjes, plaggenhutten, winkeltjes, een smederij, school, klompenmakerij, kerk, schoenmaker, houtzagerij, sluiswachterswoning etc. Alle oude ambachten worden uitgevoerd door vrijwilligers. Men komt ook onverwachts een scharensliep, veldwachter (bromsnor) of een kapelaan tegen. Ook voor de kinderen is er veel te doen. Met één van de twee Veentreintjes gaat men naar de laatste veenput van Nederland voor een demonstratie turfsteken. Men kan ook met een turfschip, dorpstrein en een trekker mee. De kinderen krijgen een diploma voor het turf stapelen. Op een gegeven moment kwamen we met het treintje langs onze boot. Ook heeft men in het Veenpark een route over Vincent van Gogh uit gezet over zijn schilders werk van Drenthe.

Donderdag 23 juli,Veenpark – Haren (D), 5,5 vaaruren, 09.00-14.30, 7 sluizen.

Om 09.00 uur gaat de brug open welke over het open Veenkanaalsluisje ligt. Hierna komen we vanzelf in de route van de brugwachter die de bruggen voor ons opent en dat zijn er nogal wat in dit smalle en mooie veen vaarwater, genaamd de stads-compascuumer-vaart. Deze man rijdt met een auto of de brommer een aantal bruggen mee en dan neemt een ander mannetje het weer van hem over. Het gaat heel voorspoedig vandaag en het loopt gesmeerd. Na de eerste sluis krijgen we de Viertorenbrug en deze is het laagste van de hele route, hier moeten we de kap laten zakken in het Frans railtje stand (3.50 meter). Op een gegeven moment komen we bij de 2 Provinciën brug en gaan we van Drenthe naar Groningen. Daarna nog een brug en de laatste sluis in Nederland en wel de 8^e Verlaat. Hierna gelijk SB uit en het Haren-Ruitenbroek-kanaal in. Met gelijk een brug en een sluis, deze vaart heeft 4 sluizen tot Haren.

Om 12.00 uur zijn we in Duitsland en volgens het boek heeft men pauze van 12.00 uur tot 12.30 uur maar men draaide gewoon door, deze sluizen en bruggen worden op afstand in Haren bediend. Dit kanaal vond ik wel heel erg ondiep, men kan met 1.50 meter diepgang varen volgens het vaarroute boek maar ik lig 1.00 meter diep en kon maar heel langzaam varen anders kreeg ik grote hekgolven van de zuiging. In de laatste sluis, in Haren, moest ik 5.00 euro afrekenen en dat terwijl we 2 jaar geleden, toen we van Berlijn af kwamen, 2,00 euro hebben betaald, een verhoging dus van 150 % op de prijs, zal wel hoognodig gebaggerd moeten worden en dat betaalt het bootjesvolk die er gebruik van maken natuurlijk. Na vandaag 23 bruggen en 7 sluizen meren we af op het Dordmund-Ems-Kanaal, in de jachthaven van WSH Emspark Haren. Gerrie draait een wasje en daarna ga ik de watertank weer eens vullen, hiervoor moest ik wel even naar een ander steiger varen.

Vrijdag 24 juli,Haren – Lingen, 5 vaaruren, 11.30–16.30, 3 sluizen.

Vanmorgen lekker rustig aan gedaan en na het ontbijt met de fiets naar het centrum geweest en (vers) boodschappen gehaald. Hier in Haren heeft men ook een scheepvaart museum maar daar zijn we al eens geweest. We gaan om 11.30 uur los naar de eerste sluis waar we bijna drie kwartier moesten wachten om geschut te worden. Het is vandaag weer een mooie zonnige dag en we varen door een bosrijke omgeving met aan beide zijden van het water een fietspad. Wij stoppen in Altenlingen en liggen pal naast een gaststätte, dus gaan we hier eens een lekkere Duitse snitzel eten.

Zaterdag 25 juli, Lingen.

Vandaag blijven we liggen, we pakken de fietsen en gaan vóór de middag naar het centrum van Lingen waar het ook marktdag is. Na de middag een paar kilometer langs het kanaal gefietst en aan de andere kant weer terug. Het weer valt tegen en het stormt soms met veel regen, in Nederland is het code rood en Rijkswaterstaat adviseerd om niet de weg op te gaan. Wij hebben toch maar even de bimini er af gehaald want men praatte op de radio toch over windkracht 10. Toen we laatst in het Veenpark lagen, lag er achter ons een oud scheepje die onderweg was naar Musselkanaal voor een reunie van oude binnenvaartschepen. Dit schip, de “nooit gedacht” uit Schiedam en bouwjaar 1923 had een vlag van “vereniging de binnenvaart” in de mast, waar ik ook lid van ben, en deze vlag hangt nu dus bij mij in de mast. Deze alleraardigtse man waar ik mee aan de praat was gegaan bood aan om de vlag over te nemen voor het luttele bedrag van 5,00 euro, deze had hij vorige week pas in de mast gehangen en hij kon zo weer een nieuwe kopen in Dordrecht waar de “René Siegfried” ligt, het verenigingsschip, een ex duwboot van de Franse rederij uit Strasbourg.

Zondag 26 juli,Lingen – Altenrheine, 4,5 vaaruren, 09.00-13.30, 4 sluizen.

Na de regen en wind van gisteren schijnt hedenmorgen het zonnetje weer. De buurman vertrekt en wij gooien ook de touwen los zodat we samen in de sluis kunnen schutten. Bij de eerste sluis aangekomen varen er net twee jachten in zodat we vandaag met 4 bootjes zijn. Volgens het vaar boek, Vom Rhiein zur Nord- und Ostsee, schutten ze op zondag tot 14.00 uur. Dit klopt dus niet want de gehele week draaien de sluizen van 06.00 uur tot 22.00 uur en ook op zondag. Maar we hebben geen haast en we liggen op een mooie plek waar we 2 jaar geleden ook gelegen hebben toen we van Berlijn kwamen en we de andere kant op gingen. Dat was op Vaderdag en zijn de kinderen nog hier geweest met de kleinkinderen, een uurtje rijden vanuit Lochem. We liggen naast de sluis en hebben het zicht op de in- en uitvarende schepen. Wij halen de fietsen weer uit de bakskist en fietsen naar de stad Rheine, hier zijn er stadsfeesten aan de gang met live muziek etc.

Maandag 27 juli,Altenrheine – Münster, 5,5 vaaruren, 08.45-15.15, 3 sluizen.

Vanmorgen op de fiets gestapt en hier vlakbij in Altenrheine bij de bakker een aantal früstuckbrötchen gehaald. We doen twee sluizen en komen om 11.15 uur bij de T splitsing van het Mittelland kanaal, ook wel het “Nasse Dreieck” genoemd, wij gaan rechtdoor en vervolgen het Dordmund-Ems-Kanal. We krijgen sluis Münster waar we gelukkig zo in kunnen varen met een vrachtschip. We stoppen in de stadshaven van Münster. Vroeger heb ik hier meerdere keren gelost met een vrachtschip waar ik matroos op was, lang, héééééél lang geleden, ongeveer 50 jaar.Vandaag hebben we een stuk gehad met veel bruggen en deze waren bijna allemaal verschillend van kleur. Op het gehele traject op het D-E-K komen we we geregeld binnenschepen tegen uit Polen en Tsechië. De poolse schepen beginnen met BM en dan een nummer en de Tsechiësche schepen met labe en dan een nummer. Ook, toch wel veel ligplaatsen voor de kleinere schepen zoals wij. Over het weer zullen we het maar niet hebben vandaag, want dat is niet om over naar huis te schrijven, veel regen en wind. Morgen blijven we hier in Münster en omdat we nu voor het eerst ook internet hebben sluiten we hierbij deel 1 af van Hattem naar Münster en vervolgen we morgen met deel 2 van Münster naar Hattem.

Tot ons volgend verslag, groetjes vanaf de “Tijdrover” van Gerrie en Kees.

Vakantie 2014 Sloten-Strasbourg-Heilbronn-Sloten. Deel 4-5-6.

Door omstandigheden heeft Reismee.nl een paar maanden geleden een grote storing gehad en ben ik hierdoor ook de reisverhalen van 2013(Berlijn) en 2014 (Maas-Neckar-Rijn) kwijt geraakt op deze site. De foto's van deze verslagenzijn wel terug gekomen maar de verhalen niet, zodoende plaats ik de vakantieverslagen van de laatste 2 jaar alsnog.

Deel 4-5-6.

Vakantie 2014, Gerrie en Kees. Sloten-Strasbourg-Heilbronn-Sloten. Deel 4, Strasbourg-Neckar-Heidelberg.

Maandag 26 mei. Strasbourg-Wörth, 6.15 vaaruren, 09.00-15.15, 3 sluizen.

Ons eerste doel Strasbourg hebben we bereikt en wat een mooie grote toeristische stad is dat. Ons 2^e doel is Stuttgart aan de Neckar. Na de sluis in Strasbourg gaan we bij kilometer 296 de Rijn op en gaan in de afvaart. Op de gekanaliseerde Rijn heb ik de Franse vlag voor de Duitse vervangen. Hier krijgen we dus eerst nog 2 grote sluizen van Gambsheim en Iffesheim waar we zo in konden varen. Tot Iffesheim is het een scheidingsrivier tussen Frankrijk en Duitsland. Wat een overgang, van de smalle kanaaltjes in Frankrijk naar de brede rivier de Rijn waar we weer tussen de grote jongens (schepen) varen. Na de grote sluizen hebben we al gauw een snelheid van 20 kilometer met een toerental van 1700. We hebben af gesproken met Rini van der Velde, die op de Vera/RoRo 1 vaart, om hem op te gaan zoeken in de haven van Wörth waar hij vanavond om 19.30 uur aan komt. (Rini is de zoon van mijn vroegere kapitein waar ik als stuurman jaren bij heb gevaren) De Vera komt hier lossen en laden. RoRo wil zeggen rol-on/rol-of, dus de voertuigen worden er op en/of er af gereden. Vandaag mijn broer Peter nog even aan de telefoon gehad en hij is vandaag ook vertrokken uit Sloten met zijn pas gekochte plezierjacht met de naam “At Last”.

Dinsdag 27 mei. Wörth-Ladenburg, 6.15 vaaruren, 08.15-14.30, 1 sluis.

Gisteravond kwam inderdaad de “Vera” (zonder bak RoRo 1, want die heeft hij in Mannheim achter gelaten), volgeladen met Ford auto’s, merendeel Fiësta’s. Wij zijn bij hem op zij gaan liggen en voelden ons heel klein met ons bootje. Gezellig bijgepraat, koffie en wat anders gedronken en daarna rustig geslapen naast de “Vera”. Zij zijn vanmorgen om 07.00 uur begonnen met lossen, dat wil zeggen dat er met een man of 7 eerst alle auto’s van het bovendek en daarna uit het ruim er af gereden werden via de klep aan de voorkant. Leuk om dit eens mee te maken. Om 08.15 uur waren er een paar honderd auto’s er af gereden en moest hij ergens anders in de haven weer vrachtauto’s van Ford laden. Dus moesten wij los maken en zijn gelijk maar vertrokken. Rini bedankt voor je gastvrijheid enz. Bijna half negen varen we de haven uit bij Rijnkilometer 365 en vervolgen wij onze vaarweg richting Mannheim. Het is rustig op de Rijn en weinig scheepvaart. In de haven van Mannheim zagen wij de Ro Ro 1 al klaar liggen voor Rini, volgeladen met allemaal nieuwe groene tractors. Voor de rekenaars onder ons; 63 rijnkilometers en 3.30 uur varen is een gemiddelde snelheid van 18 km per uur met een toerental van 1600.

Om 12.00 uur bereiken we de Neckar monding bij kilometer 428 en draaien we de Neckar in. En wat denk je…… na een paar kilometer krijgen we een hartelijk ontvangst van de wasserschutz polizei boot 3. Zij willen altijd zo graag alle papieren zien, zoals eigendom bewijs, marifooncertificaat en vaarbewijs etc. Alles werd goed bevonden en we konden weer verder varen. Ze gaven ons wel een compliment en waren uiterst vriendelijk, zij wilden eigenlijk kopietjes maken om te laten zien hoe wij het voor elkaar hadden. Zij zeiden onderling al tegen elkaar, tijdens mijn melding per marifoon, toen ik van de Rijn de Neckar indraaide, dat is vast een beroepsschipper op deze “sportboot”. Een beter compliment kan men toch niet krijgen van de wasserschutz polizei. De eerste mogelijkheid om te stoppen op de Neckar was door de 1^e sluis en bij kilometer 13.2 bij Ladenburg. Eigenlijk wilden we bij het museumschip gaan liggen van Mannheim op kilometer 3 maar dat was niet mogelijk, we hebben er maar een foto van gemaakt. Voor het eten zijn we nog even het stadje in gewandeld, wat een leuk en oud centrum heeft. De Neckar is één van de weinige rivieren waar de kilometertelling stroom opwaarts geteld word, dus kilometer 0 begint bij de Neckar monding in Mannheim en is 203 kilometer bevaarbaar tot net boven Plochingen.

Woensdag 28 mei. Ladenburg-Heidelberg, 1.30 vaaruren, 09.00-10.30, 1 sluis.

We laten Ladenburg achter ons en varen verder waar we gelijk een sluis krijgen en gaan we weer 9 meter omhoog, we konden gelijk invaren omdat er net een groot passagiersschip uit kwam. Het is mooi en rustig varen en zodra Heidelberg in zicht komt beginnen ook gelijk de bergen. Voor de middag zijn we eerst boodschappen wezen doen bij de Aldi en na de middag met de fiets naar de “alt stad” waar we het slot/kasteel boven op de berg bezichtigd hebben. Heidelberg is een grote stad met universiteit en diverse museums. Er komen ook veel roeiers langs varen en de beroepsvaart komt hier ook. Jachthavens om in te liggen kent men op de Neckar niet, dus men ligt in het vaarwater op steigers, de scheepvaart doet trouwens wel rustig aan bij het passeren.

Donderdag 29 mei, Hemelvaartsdag.

We blijven vandaag maar eens een dagje liggen in Heidelberg. Vanmorgen eerst mijn schoonvader en mijn zus gebeld/gemaild en gefeliciteerd met hun verjaardag vandaag. Daarna maar eens een flinke wandeling gemaakt, zijn aan de andere kant van de Neckar begonnen en via Heidelberg weer terug gelopen. Na de middag een eind gefietst en bij het station een Telegraaf gekocht. Door het redelijk goede weer is het druk op het water met rondvaarten, zeil en roeibootjes en in het park aan de andere zijde van het water. In de plaatselijke Motor-Yacht-Club hebben we asperges gegeten, want het is “spargel” tijd.

Vrijdag 30 mei. Heidelberg-Hirschhorn, 2.45 vaaruren, 09.15-12.00, 3 sluizen.

Nog even snel naar de bakker geweest en daar gaan we weer. De drie sluizen die we hebben gehad vandaag stonden open en we konden gelijk schutten. Via Neckarsteinach met maar liefst 4 kastelen komen we in Hirschhorn aan en zien we een mooi plekje om te liggen, dus doen we dat ook maar. Ik vind dat de Moezel drukker is met allerlei scheepvaart dan de Neckar, het is hier rustig en mooi varen tussen de bergen door. De Neckar heeft ook veel meer scherpere bochten en hier varen ook kleinere passagiersscheepjes met een rode punt vlag voorop, zodat zij voorrang hebben bij de sluis. Omdat we al bijtijds gestopt zijn hebben we de nodige been bewegingen gedaan door te wandelen door het stadje en naar de toren van Schloss Hirschhorn te klimmen boven op de berg.

Zaterdag 31 mei. Hirschhorn-Hassmersheim, 5.45 vaaruren, 09.00-18.00, 4 sluizen.

Het was een lange dag, zo goed als het gisteren ging met de sluizen zo slecht ging het vandaag. Vanaf de tweede sluis (Rockenau) is er telkens maar 1 sluis in werking omdat men alle sluizen aan het verbouwen/verlengen zijn. De sluizen zijn 110 meter lang en de meeste schepen 95 of 105 meter en deze hebben allen voorrang. In Rockenau 1 uur en drie kwartier stil gelegen omdat er telkens een vrachtschip aan kwam en in Neckarzimmern 1.5 uur stil gelegen idem dito. Dit schiet dus niet op en we gaan morgen dus nog tot Heilbronn en dan hebben we ook 2/3 van de tocht gehad op de Neckar. Tevens hebben we in het route boek alles even bekeken en het mooiste gedeelte hebben we dan ook gehad wat betreft bergen, kastelen en “schlossen”, het landschap word vlakker en met kleine heuvels tot Stuttgart volgens ons. Het stuk van vandaag was wel heel mooi om te varen met veel “schlossen”, kastelen burchten en bergen. Men kent hier maar weinig of geen wijnvelden zoals op de Moezel, alles is bos maar geregeld wel mooie campings langs het water. We varen met de mast omhoog want de bruggen zijn allemaal 5.50 meter.

Zondag 1 juni. Hassmersheim-Heilbronn, 2.5 vaaruren, 09.15-11.45, 2 sluizen.

Vandaag doen we 2 sluizen en hier konden we zo invaren, bijtijds komen we dus in Heilbronn aan in de Osthaven bij Watersport Vereniging Heilbronn. Dit is een haven zonder vaste oeververbinding maar met een soort van veer. Men ligt aan het eind van de Osthaven op een steiger en deze is verbonden met een soort van veerpontje welke men zelf bedient, zie foto. Dit heb ik nog nergens gezien, de havenmeester zei dat men hier nog nooit inbrekers hebben gehad. Als men aan de wal komt is daar het toiletgebouw met douche en men krijgt een sleutel om de poort te openen. Wij hebben de fietsen gepakt, waar zijn we zonder deze tweewielers, en gaan richting centrum van deze grote stad. Ook zijn we naar het zelfbediening sluisje van de vroegere Neckar geweest in het centrum. Deze is nog in gebruik maar wij kunnen hier niet komen omdat de bruggen aldaar te laag zijn. We liggen bij kilometer 110 en hebben dus het merendeel van de tocht naar Stuttgart gehad want daar is kilometer 180. Wij draaien zoals gezegd morgen de boeg de andere kant op en gaan “zu tal”. (in de afvaart) Aantal motoruren vanaf Sloten tot Heilbronn is tot nu toe 165 uren.

Maandag 2 juni. Heilbronn-Eberbach, 5.45 vaaruren, 08.45-16.00, 5 sluizen.

Wij gaan om 08.45 uur weg omdat we wakker werden gemaakt van een man die een bulkwagen aan het lossen was en met een hamer hard op de laad pijp van de silo aan het timmeren was. Net voor de eerste sluis zagen we op de heen weg al een Aldi supermarkt vlakbij de waterkant staan, dus daar even de “versproducten“ aan boord gehaald. Alle sluizen gingen redelijk vlot behalve één en wel in Guttenbach, dat komt omdat er weer van die “zandhazen” van Krieger schepen vóór schutting kregen. 2 ledige schepen gingen voor en lig je zomaar een uur te wachten. Vandaag overnachten we in het stadje Eberbach een leuk plaatsje met vakwerkhuizen en winkelstraatjes.

Dinsdag 3 juni. Eberbach-Heidelberg, 4 vaaruren, 09.00-13.00, 4 sluizen.

We varen vandaag het mooiste stuk van de Neckar en zien alles nu van de andere kant. We komen in Heidelberg aan en gaan weer in deze mooie stad liggen, ook omdat we hier internet hebben en we een deel van het verslag kunnen verzenden. Mocht je ooit de Rijn afkomen en je komt langs Mannheim, ga dan “even” 2 sluizen op de Neckar door en 24 kilometer varen en je bent in de bergen. Net voor sluis Neckargemünd gaan we 3 kano’s voorbij met elk 4 personen erin, we kijken nog even achterom en één van deze kano’s ligt op zijn kant en alle 4 in het water. Dit komt niet door mijn golfslag want ik had al vaart geminderd en moest wachten tot men uit de sluis gevaren was voordat wij er in konden. We zijn met de boot even om gedraaid en hebben gevraagd of alles oké was en dat was zo en we zijn de sluis ingevaren. In Heidelberg de stad weer ingewandeld en Gerrie heeft bij de Kaufhof wat voor de 4 kleinkinderen gekocht en bij het “post ambt” op de post gedaan. Ook de watertank weer vol gemaakt.

Hierbij sluiten we dit deel af van Strasbourg-Heidelberg met de Neckar tot en met Heilbronn.

Het mooiste gedeelte van de Neckar hebben we gevaren en dat is van Heidelberg tot aan Heilbronn. We denken dat er hier geen wijnvelden zijn omdat hier de bergen te steil zijn om er wat op te verbouwen. Veel kastelen, mooie natuur en leuke plaatsjes en weinig buitenlandse pleziervaart, of wij zijn te vroeg in het jaar. Er zijn aanlegplaatsen waar men met de boot kan liggen genoeg. Morgen gaan we de laatste 24 kilometer en 2 sluizen doen en gaan dan de Rijn afzakken en zo langzamerhand richting Nederland.

Groetjes van ons vanaf de “Tijdrover” in Heidelberg aan de Neckar. Gerrie en Kees.

Vakantie 2014, Gerrie en Kees. Sloten-Strasbourg-Heilbronn-Sloten. Deel 5, Heidelberg-Keulen.

Woensdag 4 juni. Heidelberg-Worms, 4 vaaruren, 09.30-13.30, 2 sluizen.

Ik ben eerst nog even naar de bakker geweest en na een bakkie koffie gooien we los. Bij de eerste sluis vaart net een vrachtschip in en moeten dus wachten, gelukkig komt er een passagiersscheepje met een rode punt vlag na ons en kunnen we zo wie zo de volgende schutting mee. Er vaart hier ook een containerschip telkens langs met een rode punt vlag, ik vraag me af wie er dan voorrang krijgt, ik denk toch het passagiersschip. Om 12.30 uur bereiken we de Neckar monding en gaan de Rijn op in de afvaart. Vanaf nu hebben we geen sluizen meer tot in Zwolle (als we daar in gaan tenminste) en hebben voorlopig 553 kilometer voor ons, stroompje mee. We bereiken Worms na een uurtje en stoppen er mee. Een kleine invaart met een kleine haven. We gaan een stevige wandeling maken naar de brugtoren en naar de stad van Worms. Na terugkomst gaan we maar eens een schnitzel eten in het haven restaurant alhier.

Donderdag 5 juni. Worms-Rüdersheim, 5 vaaruren, 09.00-14.00, 0 sluizen.

Omdat men als je de haven uitvaart geen zicht hebt op de Rijn, heb ik eerst per marifoon een lege tanker (schip) opgeroepen die vlak langs de haven kwam. Hij meldde mij dat er geen op-afvaart is en konden zo veilig de haven uitvaren. Het viel ons op dat er heel weinig scheepvaart is op dit deel van de Rijn, vergeleken met de tijd toen ik nog op de binnenvaart werkte. De schepen zijn in de loop van de jaren veel groter geworden en de kleinere zijn daar in de plaats van gesloopt. We varen langs Gernsheim, Nierstein, Mainz en Wiesbaden, waar de Main uitmondt in de Rijn. Via de Main kan men tegenwoordig helemaal naar de zwarte zee varen via het Main-Donau-kanaal en de Donau en de Balkanlanden. Het weer was droog, zonnig maar wel veel wind. Eenmaal aan gekomen in Rüdesheim krijgen we een plekje aan gewezen achter in de haven naast het verenigingsschip. Er staan hier een tiental fietsen ter beschikking om naar het centrum te fietsen of om boodschappen te halen. Grote supermarkten zijn dichtbij. Wij zijn dan ook vanmiddag naar het centrum gefietst met al zijn winkel-souvenirs straatjes, “weinstuben”. Er komen hier ook altijd busladingen en schepen vol met toeristen. In de folders die we hebben gekregen is te lezen dat hier genoeg te doen is. Dus we blijven morgen een dagje liggen.

Vrijdag 6 juni

Het belooft een hele warme dag te worden dus we willen niet al te laat met de fietsen op pad gaan. We gaan vandaag de cirkel tour doen, dat wil zeggen; we gaan met de fiets naar de “kabinenbahn” en gaan daarmee naar boven naar het Niederwald denkmal boven op de berg. Dan lopen we door het bos naar 8 uitzichtpunten en dan kom je bij de “sesselbahn” (stoeltjeslift) die ons weer in Assmannshausen naar beneden brengt. Je loopt dan het stadje door en komt aan de Rijn en daar gaan we, je gelooft het niet, een vaartocht maken, langs het Binger Loch, een versmalling in de rijn waar de stroming heel erg sterk is. We varen naar Bingen aan de andere kant van de Rijn en daarna brengt men je met de boot ook nog terug naar Rüdesheim, waar we weer op de fietsen stappen naar onze eigen boot. Een hele leuke tocht, echt een aanrader en dat voor de prijs van maar 13.00 euro. Je neemt je rugtas mee met eten en drinken en je hebt een leuke dag invulling.

Zaterdag 7 juni. Rüdesheim-St-Goar, 2 vaaruren, 08.30-10.30, 0 sluizen.

Wij vertrekken al een beetje bijtijds omdat de rondvaartboten rond 10.00 uur ook gaan varen, met name het stuk tussen Bingen en St-Goar welke wij ook gaan doen. Het was een prachtige tocht, ook langs de Rijn staan heel veel burchten en kastelen. Eerst varen we door het Binger Loch een vernauwing van het vaarwater met heel veel stroming. Daarna langs de rotsen van Assmannshausen die boven het water uitsteken. Langs Lorch en Bacharach naar Kaub, hier staat de burcht Pfalz Grafenstein, op een eilandje in het water. Daarna Oberwesel de Loreley en St-Goar, het bekende gebergte. Afvarend is dit goed te doen, ik moet er niet aan denken om dit opvarend te moeten doen want dan gaat men tergend langzaam tegen de stroom in. Toch varen er geregeld plezierjachtjes naar boven. Ik had gisteren al gebeld voor een ligplaatsje in de haven van St-Goar en dat was maar goed ook want met de Pinksterdagen komen er 2 verenigingen met tientallen bootjes. Wij waren er al vroeg, dus werden wij aan de binnenkant van het steiger gedirigeerd. Wij blijven hier ook twee nachten. Vanmiddag zijn we naar burg Rheinfels omhoog geklommen met een mooi uitzicht en door het stadje St-Goar gewandeld, waar we een Hollandse krant hebben meegenomen. Het is vandaag weer een zeer warme dag, maar gelukkig liggen we nu in een haven waar nog een beetje wind is. Gerrie mijn vertrouwde fotograaf, weet nu niet welke foto’s ze wil plaatsen want ze zijn allemaal even mooi en ze heeft er veel gemaakt. Ik zelf moest mijn aandacht bij het varen houden. Vanavond ook maar eens aan de Rijnboulevard in St-Goar op een terras gaan zitten en ons culinair maar eens laten verwennen.

Zondag 8 juni, 1^e Pinksterdag.

Eerst even naar de bakker om broodjes te halen voor de “knapzak”, want we gaan vandaag naar de Loreley. Hier in St-Goar gaan we met de veerpont over en fietsen dan een stukje langs de Rijn en de Loreley-haven. Op de landtong van deze haven staat tegenwoordig het beeld van de nimf (een schone dame), vroeger stond dit beeld boven op de top van de Loreley berg. Ik moet jullie eerlijk vertellen dat ik haar nog nooit gezien heb tijdens het varen, ook vroeger op de binnenvaart niet. Zowel boven op de berg, als beneden niet. Maar goed ook, want vroeger zijn er talrijke schepen vergaan omdat men naar deze schone dame keek, volgens de mythe. Ik ben er nu toch wel erg dicht bij geweest. Ook zijn we naar boven gegaan met een 400 tal traptreden, een hele klim maar met een geweldig, adembenemend mooi uitzicht. Men kan van boven af de vele bochten van de Rijn zien in het gebergte. Na de middag met een koel biertje op het achterdek gezeten want het was 36 graden. Ook maar eens het water ingegaan om te zwemmen, een paar keer zelfs om even af te koelen. In de namiddag kwam er warempel een Abim 118 de haven invaren de “Abby Leon”, en moest onverrichte zaken weer terug omdat de haven vol was. Morgen wordt het nog warmer volgens de berichten.!!!

Maandag 9 juni, 2^e Pinksterdag. St-Goar-Koblenz/Ehrenbreitstein, 2.15 vaaruren, 08.30-10.45, 0 sluizen.

En ja hoor het was een hete en benauwde dag. We zakken langzaam weer een stukje de Rijn af, dit gedeelte van de Rijn is ook mooi om te varen, tussen de bergen door en langs de wijnvelden. We komen langs Kestert, Boppard, Braubach en Lahnstein waar we in 2011 de Lahn zijn op gegaan naar Limburg a/d/ Lahn. Deze keer gaan we aan de andere kant van Koblenz liggen en wel in Ehrenbreitstein. We liggen nu gelijk bij de ingang van de haven en kijken op de Rijn, de monding van de Moezel, de kabelbaan over de Rijn en het standbeeld van Kaiser Wilhelm. Zo heet de haven ook; Rhein-Marina Kaiser Wilhelm en liggen gelijk op het eerste steiger. Naast de Wasserschutzpolizei 10 welke ook haar ligplaats hier heeft maar voor deze boot is het vandaag óók zondag. Bij aankomst zijn we gelijk weg gegaan naar het kasteel Ehrenbreitstein, weer een hele klim maar dit is wel gezond voor ons. Dit kasteel is zo groot en er is zo veel te zien en bestaat uit verschillende etages en gebouwen met museums etc. verder natuurlijk weer een mooi uitzicht over de Rijn en de Moezel. Wij zien ook dat de Lidl praktisch naast de deur is dus morgenvroeg even wat proviand halen. Met deze hitte gaat Gerrie natuurlijk niet koken en gaan we een hapje buiten de deur eten. Ook vandaag een paar keer het water in gegaan om af te koelen. Het was vooral in de namiddag druk met scheepvaart vooral met passagiersschepen en “strijkijzers” zoals ik ze noem. En een golven dat deze polyester bootjes maken, niet normaal.

Dinsdag 10 juni.Koblenz/Ehrenbreitstein-Oberwinter, 3 vaaruren, 10.30-13.30, 0 sluizen.

Gisterenavond rond 21.30 uur kwamen er brandweer auto’s aanrijden en een brandweer bootje aan varen en deze mensen sloten zo maar de haven af waar wij in liggen met een soort drijvende slang, een oliescheider om olie in het water niet verder te laten gaan. Wat is er aan de hand……. Bovenuit is er een fabriek die gasolielekkage heeft en men sluit, uit voorzorg alle havens af, schijnbaar is er een soort draaiing in het water, dat de olie toch in de haven spoelt. Maar dat is nog niet alles……. We vonden het al zo rustig met de beroepsvaart, maar in Keulen was er een orkaan actief en de scheepvaart is aldaar even gesperd geweest, ook heeft men de eerste Moezelsluis dicht gegooid. In Keulen zijn 6 mensen om gekomen, het treinverkeer lag stil en vele bomen omgewaaid. In Koblenz nergens last van gehad maar dat ligt ook precies honderd kilometer verder naar beneden. Vanmorgen werden we wakker en de olieafscheider ligt nog in het water. We gaan eerst maar even naar de Lidl en zien dan wel verder. Bij terugkomst nog niets en aan de dichtbij gelegen politieboot maar eens informatie gevraagd en zij zouden bellen. De Brandweer zou om 10.30 uur komen of om 14.00 uur. Naast ons ligt een zeilboot en heeft twee grote jongens aan boord en hij zei al, als ze om 10.30 uur niet komen dan laten we het bij bootje zakken en doen de jongens de slurf even los om een paar bootjes de vrijheid te geven. En jawel, daar komt het brandweer bootje aan en we konden gelijk weg. In Oberwinter aan gekomen, een mooie grote haven met veel ligplaatsen, gaan we het dorp in, het is nog steeds warm en broeierig weer, in de schaduw 38.8 graden. Gerrie gaat maar eens naar de kapper, sorry Marja, volgend jaar moet je maar mee. Bij terugkomst begint het hard te waaien en tegen de avond een flinke regenbui en toen was het weer warm. Ook vandaag veel bergen, heuvels en kastelen gezien, we kijken nu uit op de Rijn en het Zeven gebergte, de laatste bergen voordat we morgen Bonn krijgen. Vandaag ook weer vele bekende plaatsen gehad zoals; Bendorf, Urmitz, Neuwied, Andernach en Remagen. Ook hier is een Edeka supermarkt vlak bij de haven. Ik spring even het Rijnwater in en zelfs Gerrie gaat vandaag ook zwemmen en dan moet het wel heel heet wezen want dat doet ze niet gauw. Wilco belde vandaag op of hij het komend weekend een stukje mee kon varen en waar wij dan zijn. Voorlopig spreken we af dat hij vrijdag in Wesel aan boord komt, kan ook donderdagavond in Düsseldorf.

Woensdag 11 juni. Oberwinter-Keulen, 3 vaaruren, 09.00-12.00, 0 sluizen.

Wij laten het Zevengebergte achter ons en varen richting Köln. Het was vanmorgen nog nevelig/heiig maar na een uurtje varen knapte het helemaal op en werd het weer warm. In Keulen gewacht op de havenmeester die om 14.00 uur kwam en zijn toen naar de Altstad gegaan en naar de Dom. Het was heel druk in de stad, zelfs in de Dom was een kerkdienst aan de gang en de kerk zat vol met jongelui, we denken dat er een uitreiking van een diploma aan de gang was. Maar alle toeristen konden rustig in en uit wandelen, de akoestiek in deze grote kerk was heel mooi toen het orgel begon te spelen. We lopen langs de Rijnkade weer terug en genieten van het mooie weer op ons achterdek in de Rheinauhafen van Keulen. Naast ons ligt een jacht van de Schiffahrtschule, vanmiddag ging hij een paar keer weg met leerlingen en nu zitten er een aantal binnen waaraan hij les geeft. Deze vaarscholen ziet men heel weinig in Nederland maar in Duitsland is er in bijna elke haven wel 1 aanwezig. Hier moet men beschikken over een vaarbewijs als je het water op gaat. In Nederland alleen als de boot langer is dan 15 meter en/of sneller kan varen dan 20 kilometer. Vandaar dat er zoveel Duitsers in Nederland rondvaren en/of ergens een vaste ligplaats hebben.

Hierbij sluiten we dit 5e deel af en beginnen we aan ons laatste deel richting Sloten. Uren stand vanaf Sloten 196 uren. Tot de volgende keer en groetjes van ons.

Vakantie 2014, Gerrie en Kees. Sloten-Strasbourg-Heilbronn-Sloten. Deel 6, Keulen-Sloten.

Donderdag 12 juni. Keulen-Düsseldorf, 3.30 vaaruren, 09.00-12.30, 0 sluizen.

We laten Keulen achter ons en we zakken weer verder de Rijn af. Het valt ons op dat de tegenwoordige passagiers schepen allemaal zo groot zijn en de maximale maat hebben van 135 meter en er komen steeds nog nieuwe bij. Wat ons ook opvalt de laatste weken al, is dat er steeds meer oranje en rood/wit/blauwe vlaggen op de Nederlandse binnenvaartschepen getoond worden. Dit in verband met het komende voetbal natuurlijk, ook in de binnenvaart leeft men mee, sommige hebben alles wat maar oranje is opgehangen. We varen nu meer industrie voorbij, vooral chemische zoals in Keulen-Niehl, Leverkusen en Dormagen en dit zal morgen rond het Rhur gebied alleen maar meer worden. Ook zien we hier onderweg van Keulen naar Düsseldorf het resultaat van de orkaan van afgelopen maandag, sjonge jonge wat zonde, hoeveel bomen er om gewaaid of takken er afgebroken zijn. Maar toen we gingen wandelen in Düsseldorf waren hier in de stad ook straten bijna onbegaanbaar door afgebroken takken en diverse auto’s geplet. Toen ik me hier ging melden in de jachthaven, zei deze havenmeester of ik van die Linsen boot was welke net binnen kwam, ik heb hem dus even haarfijn uitgelegd dat dit geen Linsen is maar een Abim. Ik heb hem even later ook maar een folder gegeven van de Abim werf uit Ossenzijl, je weet maar nooit……….. Pal naast de jachthaven waar we nu liggen staat de “Rheinturm” en hier zijn we ook maar even met de lift naar boven geweest voor een magnifiek uitzicht over de Rijn en Düsseldorf. Men heeft dan zicht vanaf 180 meter hoogte. Tegenwoordig heten in de grote steden jachthavens geen jachthaven, maar noemen ze zich Marina en daar hangt men natuurlijk ook een leuk prijskaartje aan, zoals in Keulen en Düsseldorf, vooral Düsseldorf spande de kroon.

Vrijdag 13 juni.Düsseldorf-Wesel, 4.45 vaaruren, 08.30-13.15, 0 sluizen.

We verlaten onze nachtlocatie en gaan op tijd de vroegere Zollhafen uit. Het is weer mooi weer en gelukkig niet zo heet als de afgelopen dagen. Rond 10.45 uur belde broer Peter op dat hij bij de vlaggenmast in Duisburg stond, want de “Contender” de duwboot waar hij wel eens op aflost, komt rond 11.00 uur Peter op pikken (met zijn auto) en hij is opvarend. Wij zijn dan rond die tijd ook bij hem en zijn afvarend. Eerst zien we Peter staan met de auto en gelijk komt de “Contender” er ook aan varen met blauw bord, dat wil zeggen stuurboord passeren op stuurboord. Uitgebreid staan zwaaien naar iedereen. In Wesel aangekomen gooien we de dieseltank ook maar gelijk weer vol. Wilco komt ook met de trein aan en is vast gaan lopen naar de haven. Om 17.55 uur komt Peter met de “Contender” weer met 2 lege bakken af en komt hier in Wesel langs. Met ons drieën staan zwaaien met een pilsje in de hand want hier aan de waterkant staat een groot scherm en een paar biertenten met tappen t.b.v. voetbal. Nederland speelt vanavond tegen Spanje.

Zaterdag 14 juni. Wesel-Doesburg, 5.30 vaaruren, 09.45-15.00, 0 sluizen.

Gisterenavond zijn we rond 21.00 uur naar het grote beeldscherm gegaan aan de Rijn en hebben de voetbalwedstrijd bekeken van Nederland-Spanje van het WK. Sjonge wat een wedstrijd, eerst 0-1 achter staan en dan winnen met 5-1, geweldig. Vandaag de Rijn verder af gevaren en we zijn net Rees en Kalkar (het bekende project van H. van de Most) voorbij en 2 uurtjes onderweg komen we net boven Emmerich de “Estate” tegen waar ik ook wel eens op meevaar samen met mijn broer Peter. En net voorbij Emmerich komen we de “Vera” met de RoRo 1 tegen, waar we in Wörth nog opzij hebben gelegen. Ik voer weer een vlagwissel uit en haal het Duitse vlaggetje er af en het Gelderse Provincievlaggetje er in. Via Lobith en het Pannerdens kanaal komen we op de IJssel met zijn slingerbochtjes. Niet alleen koeien zien we deze keer maar ook kamelen en een dromedaris aan de waterkant. Het krioelde vandaag van de waterscooters en speedboten om ons heen waar we nooit zo blij mee zijn. Deze vertrokken net voor ons uit Emmerich en op de IJssel kwamen ze weer terug. Eenmaal in Doesburg gaan Gerrie en Wilco nog even naar de AH voor de nodige boodschappen. Vanavond kwam Kees-Jan nog even langs voor Vaderdag en voordat hij maandag op vakantie gaat naar Spanje. Gezellig samen een hapje gegeten bij de plaatselijke chinees, met een korting bon van de havenmeester, scheelt toch weer iets met 4 personen.

Zondag 15 juni, Vaderdag.Doesburg-Zutphen, 1.30 vaaruren, 10.30-12.00, 0 sluizen.

We slapen, voor ons doen uit en drinken een bakkie, waarna we vertrekken. De IJssel is en blijft de mooiste rivier van Nederland volgens ons. Verschillende ooievaarsnesten gezien, koeien aan het grazen en aan het herkauwen aan de waterkant. Wij gaan deze keer weer eens in de Marshaven liggen, ook omdat Wilco daar de auto in de buurt heeft neergezet toen hij naar ons in Wesel ging met de trein. Trouwens, wat een treinverbinding zeg van Arnhem uit moest hij eerst via Emmerich en Wesel naar Oberhausen en dan terug met een boemel naar Wesel. Vorig jaar lagen we met Vaderdag in Rheine (D). Morgen komt Sandra met de kinderen na schooltijd, want dit weekend was ze met de andere kant van de familie een weekend naar Duitsland wat natuurlijk ook heel gezellig is.

Maandag 16 juni. We blijven dus een dagje in Zutphen, Gerrie gaat vanmorgen naar Mesah en Juul die hier ook in Zutphen wonen. Het motregende vanmorgen ook een beetje dus een perfecte dag om de boot weer eens helemaal te soppen, daar was het de laatste tijd niet van gekomen. Per gelegenheid zal ik ook met antikal of azijn de romp even doen want er zit, na meer dan 210 uren varen, best wat kalk op de romp. Na schooltijd komt Sandra met Yilla en Jindi en dat was een heerlijk en fijn weerzien met de drie meiden, we zijn met hun naar de Mac geweest hier in Zutphen. Ik kreeg ook een doos met alle kranten van de afgelopen weken, dus even weer wat te lezen de komende tijd.

Dinsdag 17 juni. Zutphen-Zwolle (Streng), 4.45 vaaruren, 09.30-14.15, 1 sluis.

We draaien de IJssel op en gaan nog steeds stroompje mee naar beneden. In Deventer komen we de “Blauwkous” tegen, het demoschip van de Abim werf uit Ossenzijl. Men is nog steeds druk bij de jachthaven van Deventer en zelfs aan de andere kant van Deventer zelf, in de Worp, zijn ze aan het baggeren om de rivier meer ruimte te geven, tevens heeft het schip van Rederij Scheers aldaar een nieuwe ligplaats gekregen. In Zwolle gaan we deze keer eens in de Streng liggen, een soort grindgat met vrije ligplaatsen, het begint ook echt vakantie periode te worden, want er is nog net 1 plekje vrij. Het heet hier, het Zwarte water en het valt ons ook op dat het water hier echt zwart is, zal wel aan de bodem/grondsoort liggen. We zien geregeld langs de waterkant paarden en pony’s lopen in het weiland net als reigers en ooievaars. Vanavond de kranten door geworsteld van de eerste vakantieweken.

Woensdag 18 juni.Zwolle-Beukersgracht, 1.30 vaaruren, 10.00-11.30, 1 sluis.

We komen langs Hasselt en Gerrie gaat even brood halen en dat ging wel heel snel. Bij de Beukerssluis konden we ook zo invaren en daarna hebben we de boot vast gemaakt. Na het eten ga ik de romp met azijn doen en Gerrie begint vast met de boot in de was te zetten zoals de binnenkant van de boeiing de reling en de mast. Dit doen we elk jaar als we terug komen van vakantie, als de weersomstandigheden dit toelaten, voordat we terug zijn in Sloten. Vanavond voetbal gekeken en Nederland wint weer, dit keer met 3-2 van Australië, toppie! Terwijl we aan het “klussen” waren vanmiddag hadden we af en toe even tijd om naar al het moois te kijken wat langs kwam varen.

Donderdag 19 juni.Beukersgracht-Tjeukemeer, 4,45 vaaruren, 09.15-12.15 en 13.30-15.15, 1 sluis.

Het is vandaag een motregenachtige ochtend, en rond de middag gaat het zelfs regenen. We varen de Weerribben door en zijn rond de middag in Ossenzijl, het nest c.q. geboorteplaats van de Abims. We toeteren en zwaaien uitgebreid tijdens het langs varen. Doordat het harder gaat regenen leggen we de boot net voor de sluis op een Marekrite plaats neer en gaan eten. Even later komt de Abim “Passion”, van Remco en Jolanda langs. Het is inmiddels droog geworden en we besluiten om ook maar weer een stukje verder te gaan. We liggen met 5 boten in de Mr. H. P. Linthorst Homansluis, waaronder ook de “Passion”. De laatste vlagwissel gedaan want we zijn nu weer in Friesland. Na Echtenebrug gaan we bij het eiland in het Tjeukemeer liggen. We vroegen ons af, waarom het altijd, als wij van vakantie terug komen, het slecht weer is in Nederland met regen en veel wind. Trouwens, beter zo dan dat we in de vakantie slecht weer hebben, dus we klagen maar niet. De havenmeester in Sloten vandaag gebeld dat we morgen weer op ons plekje terug komen en we zijn van harte welkom.

Vrijdag 20 juni. Tjeukemeer-Sloten, 1 vaaruur, 09.30-10.30, 0 sluizen.

We maken ons gereed voor het laatste stukje naar onze thuishaven Sloten. Met een best windje vaan kracht 4-5 doen we het laatste stukje Tjeukemeer, langs de Follega sloot het Margrietkanaal overstekend zien we de Abim “Meerbeer” van Fred en Ria liggen. Even toeteren en zwaaien en het laatste stukje, via het Brande meer en we zijn er weer, rondje volbracht. Ook bij aankomst in Sloten zien we de Oranje vlaggen wapperen, zelfs op Duitse boten. We blijven nog een aantal dagen om te poetsen en te acclimatiseren etc. De auto gestart en die doet het na 2 maanden stilstand ook nog steeds. In Sloten heerst er een gezellige drukte vooral in de kleine jachthaven waar de kleinere zeilbootjes gaan liggen. Dit keer een hele groep waardoor de hele haven vol ligt en vele tentjes opgezet zijn door de jongeren. Als echte Nederlanders doen wij ook mee aan het vlagvertoon van Oranje voetballand, ik heb nog een aantal van deze vlaggen op de boot liggen van 2 en 4 jaar geleden en hang er twee van in de mast.

Zaterdag 21 juni, de langste dag en de zomer begint vandaag.

Het is bewolkt maar wel droog weer en we hebben vandaag de hele opbouw van de boot verder in de was gezet, alleen de romp zou nog moeten gebeuren. We doen dat morgen, als het weer tenminste een beetje meewerkt. Dan gaan we even naar een Marrekrite ligplaats hier vlakbij met een lage wallekant, waar we dan mooi de romp in de was kunnen zetten. We doen vandaag nog diverse klusjes aan boord zowel binnen als buiten. Ook blijven we nog enkele dagen hier aan boord in Sloten voordat we echt naar huis gaan. We zijn toch nog eerder dan verwacht weer in onze thuishaven terug gekomen, misschien bij het begin te veel gevaren en aan het einde ruikt de boot zijn vaste plekje weer en wil hij ook weer terug. Toch wil ik ook dit deel ook weer afsluiten en er letterlijk en figuurlijk een punt achter zetten.

Samenvatting; Ook dit jaar hebben we weer mooi een lange reis kunnen maken door Nederland, België, Frankrijk, Duitsland en weer terug in Nederland. Vanaf Nancy was het voor ons allemaal nieuw en voor het eerst dat we daar met onze “Tijdrover” hebben gevaren. Vooral de tunnels en de scheepslift in Arzviller waren een hele ervaring maar ook Strasbourg, de Rijn met de Loreley en de Neckar tot aan Heilbronn waren het bezoeken zeker waard. Vele ervaringen en indrukken zijn we rijker geworden maar dat heeft u ongetwijfeld allemaal in de 6 delen van deze reis gelezen. Ondanks de vele sluisjes geen schade gevaren en motorisch ook alles goed gegaan na 227 motoruren. We hopen dat jullie alles weer met veel plezier gelezen hebben.

Wij wensen jullie allen al het goede toe en hele fijne zomermaanden. Ik bedank Gerrie voor alle foto’s die ze gemaakt heeft en ook in dit verslag geplaatst zijn. Tevens de mensen die gereageerd hebben door leuke reacties te geven op Face book en www.tijdrover.reismee.nl.

Hartelijke groeten van Gerrie en Kees, vanaf de “Tijdrover” in Sloten.

Aantal dagen ; vertrek 21 april, Sloten 21 juni. Totaal ; 62 dagen.

Aantal sluizen ; Totaal ; 198 sluizen.

Aantal motoruren ; Strasbourg 138, Heilbronn 27, Sloten 62. Totaal ; 227 uren.

Aantal vaarkilometers ; Totaal ; 1940 kilometer.

Gebruikte kaarten en boeken; Routeplanner van PC Navigo Europa 2011. Nederlandse A.N.W.B. vaarkaarten B. C. L. M.

Fluvia Carte no. 9 La Meusse.

Die Mosel, mit; Saar, Rhein-Marne-Kanal und Lahn. (Manfred Fenzl)

Der Rhein (Manfred Fenzl) Der Neckar (Wolfgang Banzhaf)

Vakantie 2014 Sloten-Strasbourg-Heilbronn-Sloten. Deel 1-2-3.

Door omstandigheden heeft Reismee.nl een paar maanden geleden een grote storing gehad en ben ik hierdoor ook de reisverhalen van 2013(Berlijn) en 2014 (Maas-Neckar-Rijn) kwijt geraakt op deze site. De foto's van deze verslagenzijn wel terug gekomen maar de verhalen niet, zodoende plaats ik de vakantieverslagen van de laatste 2 jaar alsnog.

Deel 1-2 en 3.

Vakantie 2014, Gerrie en Kees.Sloten-Strasbourg-Stuttgart-Sloten. Deel 1 Sloten-Huy (B).

Maandag 21 april, 2^e Paasdag.

Ja hoor, we mogen weer….. (bijna) vakantie. Vandaag heeft Gerrie nog gewerkt en zijn daarna gelijk weg gegaan naar Sloten in Friesland waar onze boot de “Tijdrover” ligt. Het huis is schoon en in huis heb ik diverse apparaten afgesloten, stekkers er uit en wat al niet meer geregeld. Tevens de laatste “vers” boodschappen gehaald want tegenwoordig zijn de winkels ook op zondag open. Alles stond al klaar toen Gerrie kwam, dus we konden gaan, het meeste was trouwens al aan boord. Het is de bedoeling dat we eerst de boot naar Zutphen varen en Gerrie weer naar Lochem gaat en nog 2 dienstjes gaat werken en wel donderdag op vrijdagnacht en zaterdag, zodat we zondag 27 april ook echt “vrij” zijn. De havenmeester van onze haven weet er van, zodat hij onze plaats kan gebruiken voor andere passanten. De auto ook goed op de parkeerplaats neergezet, want die zien we de eerste maanden ook niet meer.

Inleiding; Deze reis willen we richting Strasbourg (Fr.) en Stuttgart (D), een hele reis en volgens de vaarroute planner PC Navigo, ongeveer 2060 kilometer, 212 sluizen te gaan en 284 motoruren en geen stremmingen in dit tijdvak. We varen via Nijmegen, Maasbracht, Maastricht, Dinant, Givet, Verdun, Toul en Nancy. Tot hier waren we een aantal jaren geleden ook (2011) toen we de Maas/Saar/Moezel/Lahn/Rijn reis gemaakt hebben.

Vanuit Nancy varen we door op het Canal de la Marne au Rhin en via de scheepslift Arzviller gaan we naar Strasbourg. Dit stuk van 117 kilometer heeft al 55 sluizen, waarvan zelfs al een stuk van 33 kilometer geen sluizen heeft, en een scheepslift waar je in een bak vaart en dan dwars de helling omlaag gaat (richting Strasbourg), de enigste in Europa in zijn soort. Deze dwarsscheepse lift vervangt op zich al 17 sluizen. In vier minuten tijd overbruggen we een hoogte van 45 meter.

Na Strasbourg gaan we de Rijn een stukje af langs Karlsruhe naar Mannheim en gaan dan de

Neckar op via Heidelberg en Heilbronn naar Stuttgart, men kan dan nog doorvaren naar Plochingen. Dit stuk heeft ook 27 sluizen en deze moeten we ook weer terug omdat men niet verder kan, maar deze rivier is zeer de moeite waard om te bevaren samen met de

beroepsvaart welke hier ook aanwezig is. Wij zien wel hoever we de Neckar opgaan qua tijd.

Daarna gaan we vanaf Mannheim de gehele Rijn af, Mainz, Bingen, door het gebergte, Koblenz, Bonn, Keulen, Düsseldorf en Duisburg zo weer naar Nederland.

Dinsdag 22 april. Sloten-Hattem, 9 vaaruren, 3 sluizen.

We gaan al bijtijds weg want de Follega brug draait vanaf 09.00 uur, en we willen ook nog even in Ossenzijl bij de werf aan om wat op te halen. De zon staat hoog aan de hemel en het belooft een prachtige dag te worden. Na Ossenzijl varen we door de altijd mooie Weerribben heen en via Zwartsluis, Hasselt en Zwolle bereiken we Hattem. Na het eten zijn we het mooie vestingstadje in gewandeld.

Woensdag 23 april.Hattem-Zutphen, 5.15 vaaruren. 09.00-14.15 0 sluizen. Vanmorgen rustig wakker worden en de zon doet al weer zijn best. We verlaten de haven van Hattem en draaien de IJssel OP. Het is momenteel redelijk laag water en dat is goed te zien aan de kribben, we gaan met een gangetje van 2000 toeren en gaan gemiddeld 9,5 á 10 kilometer per uur tegen de stroming in. Er was weinig beroepsvaart vandaag op de IJssel. We zien dat er een boer druk is met het gras maaien en dat diverse ooievaars het pas gemaaide gras in grote hoeveelheid in hun snavel meenemen, om hun nest te bouwen. Onderweg langs Deventer zagen wij dat de gehele jachthaven aldaar niet meer aanwezig is en dat men aan het baggeren is en dat men een compleet nieuwe jachthaven aan het maken zijn inclusief lange hogere palen, zodat men ook in de winter daar kan blijven liggen. Normaal werd elke winter alles verhuisd naar binnen de sluis van Deventer. Dit alles in verband met het te hoge water welke in de winter vaak voorkomt. Na een mooie rustige tocht over de mooie IJssel drinken we om 14.30 uur ons kopje koffie op ons achterdek in de zon in de Vispoorthaven van WSV Gelre in het centrum van Zutphen. Hier blijven we tot en met zaterdag.

Donderdag 24 april

Gerrie is vandaag werken en ik hou vandaag maar eens een klus dag aan boord. Het is hier gezellig en rustig liggen in het centrum van Zutphen. Het weer is prachtig en warm. Vandaag de boot gesopt, want dat moest ook nog gebeuren en ziet er nu weer tiptop uit. Daarbij hoort natuurlijk ook het ramen lappen en dat zijn er nogal wat op een boot, 27 stuks (inclusief kap, luiken en windscherm) en 14 patrijspoorten. Daarna de mast in orde gemaakt waar een paar dingen aan moest gebeuren. Tevens een nieuwe gasslang in de bun gemonteerd en deze kan tot 2019 ook weer mee. Om de zoveel jaar moet men deze vervangen om poreusheid te voorkomen. Ook de 2 hardhouten stoelen en tafel weer geschuurd wat we eenmaal in het jaar doen, zien er weer fris en nieuw uit. Vanavond een flinke regenbui gehad voor de afkoeling.

Vrijdag 25 april

Vanmorgen de boot versierd met vlaggetjes want we vieren vanmiddag vast de verjaardag van onze kleindochter Yilla die eigenlijk 14 mei jarig is. Ook naar de bakker geweest, hier vlakbij om iets lekkers bij de koffie te halen. Trouwens een AH xl is ook 5 minuten lopen hier vandaan. Gerrie is mee gereden met Sandra en de meiden vanuit Lochem en Mesah komt met de fiets hier uit Zutphen. Tegen de avond gaat iedereen weer huiswaarts en ben ik weer alleen.

Zaterdag 26 april, Koningsdag.

2 Jaar geleden lagen we hier ook maar toen was het Koninginnedag 30 april. Vanmorgen om 09.00 uur gingen hier vlakbij de klokken van de Walburgiskerk, weer aan het beieren ten teken dat het een feestdag is. Ben vanmorgen ook nog even naar de kleedjesmarkt (vrijmarkt) hier geweest, wat treffen de mensen het toch met dit zonnige weer.

Zondag 27 april.Zutphen-Nijmegen, 7 vaaruren, 09.00-16.00, 0 sluizen.

Vanmorgen vertrokken in de regen maar na de middag klaarde het gelukkig weer op. In Nijmegen zijn we weer in de passanten haven gaan liggen met de boot en we werden ontvangen met gitaarspel. Je kan daar mooi liggen omdat je de beroepsvaart langs ziet varen.

Maandag 28 april.Nijmegen-Venlo, 7 vaaruren, 08.30-15.30, 2 sluizen.

We zijn vertrokken toen het nog heiig was (mist) maar al gauw brak de zon weer door. Het is mooi en rustig varen op de Maas waar ook grote schepen van 135 meter lengte komen. 1 van deze schepen vroeg zelfs aan mij, via de marifoon, of hij mocht passeren. Via dit hulpmiddel houden we goed contact met de schepen en sluizen etc. Na aankomst in de mooie nieuwe haven van Venlo zijn we de stad ingewandeld en hebben we gewinkeld. Hier wilden we 2 en 3 jaar geleden ook gaan liggen maar toen waren zij nog aan het (ver)bouwen.

Dinsdag 29 april. Venlo-Maasbracht, 3.45 vaaruren, 10.15-14.00, 2 sluizen.

Wij werden pas om 09.00 uur wakker, naar buiten kijkend is het eigenlijk ook weer om de hele dag in bed te blijven liggen. Het is grijs en motregen, wat zo nu en dan overgaat in buien. Maar toch vertrekken we en het loopt allemaal voorspoedig bij de sluizen. Deze keer stonden er geen verbodsborden zoals twee jaar geleden, dus konden we het lateraal kanaal Linne-Buggenum varen en dat scheelt weer een sluis (Roermond). Bijtijds komen we al in Maasbracht aan en men heeft hier nu een hele mooie nieuwe passantenhaven dichter bij het centrum. Wij gaan hier in Maasbracht altijd liggen omdat vrienden van ons hier wonen (Jan en Annemie). Zij komen vanavond hier een bakkie doen en kunnen we even bijpraten.

Woensdag 30 april

Vandaag blijven we ook in Maasbracht liggen, we doen ieders ons dingetje, Gerrie draait een wasje en ik vul de drinkwatertank weer bij etc. en we gaan even winkelen. Ook gaan we naar de overkant om diesel te tanken bij Tullemans, de goedkoopste in wijde omtrek. Ik betaalde deze keer maar 1.30 cent per liter diesel. Ik heb twee jaar geleden ergens nog 1.60 cent de liter betaald. Vanavond zijn we uitgenodigd bij Annemie en Jan om te komen eten en daarna nemen we afscheid van hun en vertrekken morgenochtend richting Maastricht. Het voorjaar dient zich weer aan en we genieten van het jonge “spul” op het water die achter moeder aanzwemmen.

Donderdag 1 mei. Maasbracht-Maastricht, 4.15 vaaruren, 08.30-12.45, 2 sluizen.

Gisterenavond kwam er een sleepboot in Maasbracht aan met een auto op het achterdek in de autokraan. Ik vind dit een vreemd gezicht, omdat een sleepboot nou eenmaal op het achterdek normaal de sleepkabel heeft lopen. Maar tegenwoordig wordt er niet meer gesleept maar geduwd.

We vertrekken op tijd en het is nog een beetje heiig, even later breekt de zon door en hebben we een prachtige dag. Ook vandaag hebben we niet bij een sluis moeten wachten en konden we gelijk met de beroepsvaart mee. In de bocht van Elsloo waar de beroepsvaart zich al moet melden zijn er werkzaamheden aan de brug van Elsloo dus het vaarwater is aldaar dan extra smal en heeft eenrichtingsverkeer. Onze marifoon is een prachtig hulp-communicatie middel aan boord. Rond de middag komen we aan in het centrum van Maastricht en gaan tussen de St. Servaas en Wilhelminabrug aan de strekdam liggen. Op diverse plaatsen geprobeerd om een kleine (blauwe lichtgewicht) gasfles in te wisselen en dit zonder resultaat. Op advies van het Shell bunkerstation kan men deze fles laten vullen in Gronsveld, een paar kilometer fietsen hier vandaan. Zo gezegd zo gedaan en Keessie ging met de fles achterop de fiets er heen. Na de koffie zijn we naar het Vrijthof en Bassin gelopen en het was me een drukte in de winkelstraten. Dat komt omdat het 1 mei is en alle Belgen en Duitsers vrij zijn en de Nederlanders niet. Deze moeten op de dag van de arbeid werken.

Vrijdag 2 mei

Vandaag hebben we een leuke en gezellige dag gehad met Rowena en Lotus, onze kleindochter. Zij kwamen met de auto van Eindhoven naar Maastricht. Na de koffie hebben we los gegooid en zijn we een eindje heen en weer gaan varen door Maastricht met Lotus achter het roer. Zij heeft het geweldig gevonden voor het eerst bij opa en oma aan boord van de “Tijdrover”. In de toekomst voor herhaling vatbaar. Nadat wij hun uitgezwaaid hebben zijn we nog even over de vrijdagmarkt gelopen hier in Maastricht. De markt liep op het eind en dan kan je profiteren van diverse aanbiedingen. We liepen dus met een grote plastic zak vol met fruit terug naar de boot, lekker gezond bezig zijn. Op de markt is uw gulden een daalder waard, of hoe moeten we dit nu gaan noemen in onze euro tijdperk? Het is vandaag gelukkig droog gebleven maar nog wel frisjes.

Zaterdag 3 mei.Maastricht-Huy, 7.30 vaaruren, 08.30-16.00, 3 sluizen.

Bijtijds vertrokken en er staat een stevige noordenwind maar wel hele dag droog en met zon. Na een half uur komen we in het land van de Belgen en wel het Franstalige gedeelte en dat is niet onze favoriete taal maar vooruit maar. Bij de sluis, l’ecluse van Lanaye oefenen we weer de termen; Le bateau de plaisancier montant et avelant, oftewel plezierjacht opvarig cq afvarig. In deze grote sluis gaan we 14 meter omhoog, door omstandigheden moesten we van de sluismeester voorin vastmaken naast de beroepsvaart, en dat viel nog niet mee. Maar het schutten verliep verder prima. Na provincievlaggetjes verwisseld te hebben doe ik nu het Belgische landen vlaggetje in de rechter zijde van de mast. We varen onderweg op met drie bootjes uit Dintelsas zij brengen de zomer door in de Dordogne en gaan in augustus weer naar huis. De volgende sluis is Yvoz Ramet en ook deze sluis is men nog steeds aan het verbouwen net als de eerste en deze bouwput duurt ook nog wel even. Na nog een sluis varen we langs Huy, waar Kees-Jan in 2012 nog de “muur van Huy” gefietst heeft, en stoppen we er voor vandaag mee. In deze haven van Wanze heeft men internet dus doen we hier ook het eerste deel weg van ons verslag. Zo als jullie op de foto’s kunnen zien zitten we nu al in de Ardennen en genieten we van de prachtige natuur.

Hierbij sluiten we deel 1 af van ons reisverslag en wel Sloten-Huy (B). Groetjes van Gerrie en Kees vanaf de “Tijdrover”.

Vakantie 2014, Gerrie en Kees, Sloten-Strasbourg-Stuttgart-Sloten. Deel 2, Huy-Toul

Zondag 4 mei. Huy-Wépion, 4.45 vaaruren, 09.30-14.15, 3 sluizen.

Na eerst drinkwater getankt te hebben, want je kan de watertank maar beter vol hebben, gaan we de haven uit en wat een verschil met gisteren. Geen wind, het water als een spiegeltje en het zonnetje schijnt en dat ziet er gelijk heel anders uit. Ook de industrie van Luik hebben we achter ons gelaten en de natuur wordt gelijk anders, vooral als we ook Namen gepasseerd zijn. Hier komt de Sambre uit in de Maas dus de grote scheepvaart is nu ook voorbij, de sluizen worden ook gelijk kleiner of men schut met halve sluizen. D.w.z. dat er halverwege de sluis ook een deur zit die men open/dicht kan doen, zodat men ook de helft aan water verbruikt.

De bomen, planten en struiken zijn nu allemaal groen terwijl in de eerste week van mei vorig jaar in Duitsland alle knoppen pas uit begonnen te lopen. De natuur is dit jaar een maand eerder dan normaal en vorig jaar een maand later dan normaal, een verschil van bijna 2 maanden. We varen langs rotspartijen waar we berg beklimmers bezig zien. En Gerrie ziet een blonde labrador (Nikos type) boven op een rotspunt staan, rara hoe komt die hond daar? Het is vandaag een mooie tocht geweest. We komen weer op ons vaste plekje waar we 2 jaar geleden ook gelegen hebben op een steiger in niemandsland tegenover het kasteel. Ik schreef het 2 jaar geleden ook al maar we liggen achter een grote supermarkt welke vandaag op zondag helaas wel dicht is. Terwijl ik in alle onschuld boven onder de kap dit zit te schrijven komt er een vogel overvliegen en die mag ons waarschijnlijk niet want hij laat me onderweg wat vallen zeg, flats, flats, flats…….. en natuurlijk precies boven op de kap en de bimini (zonnescherm) van ons. Hier dus ook weer even druk mee om alles schoon te maken en we halen gelijk de bimini er maar af, dat had morgenavond toch gemoeten als we Frankrijk in varen en we het Frans railtje gebruiken.

Maandag 5 mei, Bevrijdingsdag.Wapiom-Hastiére, 6 vaaruren, 08.15-11.45 13.15-15.45, 8 sluizen.

Vanmorgen wilden we om 08.00 uur naar de supermarkt gaan maar deze gaat pas om 09.00 uur open. We besloten om dan toch maar te vertrekken. Na de eerste sluis gaan net de 3 Brabantse bootjes uit Dintelsas los gooien en daar varen we de gehele dag verder mee op. Ook gaan we, net als hun, in Dinant boodschappen halen in een grote Delhaeze supermarkt en dan middagpauze houden en vertrekken daarna gezamenlijk weer. Op de brug in Dinant staan nog steeds de grote saxofoons, de geboorteplaats van Dhr. Sax. Het is vandaag echt zonnebrillenweer want de zon brand er goed op los. Gisteren hebben we een eind gefietst langs de Maas naar Namen en vandaag besluiten we in Hastiére, waar we boven de sluis liggen, maar eens een flinke bos wandeling te maken. Onderweg blijven we bij een informatiebord staan waar uitleg gegeven wordt over het “kalktuf”. Wanneer ondergronds water in een kalkrijk gebied naar boven komt borrelen, ontstaan in de loop van de tijd kalktreden. Dit natuur fenomeen schijnt zelden voor te komen. Nog 3,5 kilometer en dan gaan we Frankrijk in en moeten we bij de eerste sluis een vignet kopen voor de Franse vaarwegen. We gaan het beleven morgen…………..

Dinsdag 6 mei.Hastiére-Revin, 6.45 vaaruren, 08.45-16.30, 10 sluizen.

Bij de eerste sluis moeten we dus een vignet kopen, we gaan voor 30 dagen met een prijs van 132,40 euro. Tot 04 juni mogen we in Frankrijk rond varen. Ook krijgen we hier de eerste afstandsbediening mee om de sluizen te bedienen en dat gaat de rest van de dag perfect. Bij het 2^e sluisje, net voor de tunnel van Hamm, is de wallekant wel erg laag als we boven zijn in de sluis, bij de rest is het geen probleem meer. Gerrie vind het super leuk om weer in Frankrijk te varen. De kleine sluisjes, de leuke berg dorpjes en het pittoreske. De uitleg over de afstandsbediening en de blauwe en rode stangen in de sluis heb ik al uitvoerig beschreven in ons reisverslag van 2011 en 2012 dus dat sla ik nu maar over. Wij hebben vandaag 2 tunnels gehad, van Hamm (565 meter) en Revin (224 meter) en ook dat is een hele belevenis. Ook hebben we een storing gehad bij sluis 54 in Fépin, deze stond op dubbel rood toen we aankwamen aldaar, “ecluse en panne”. Gerrie heeft zowaar in het Frans telefonisch contact gehad met VNF, tot 2 keer toe zelfs. We hebben meer dan een uur voor de sluis liggen drijven. Toen kwam er een mannetje aanlopen……..( auto defect???) en het probleem was gelijk opgelost. Het telefoon nummer staat in PC Navigo en dat is wel heel handig, ook de werktijden staan er in en wat al niet meer. We liggen nu in Revin en het is hier mooi liggen, vlakbij diverse grote supermarkten. Na het avondeten zijn we het stadje in gewandeld tot dat het begon te regenen.

Woensdag 7 mei.Revin-Château Régnault, 3.15 vaaruren, 12.00-15.15, 4 sluizen.

Eerst vanmorgen een wasje gedraaid en boodschappen gedaan. Na het eten vertrokken en vandaag gaan we het stuk varen wat Gerrie altijd zo mooi vind, vooral de voor en/of na kanaaltjes bij de sluizen van de Maas. Onderweg varen we ook weer langs de drie bergtoppen van de Meuse welke recht vanaf het water omhoog gaan, genoemd naar de dames; Bertha, Igis en Hodieurne. We liggen hier aan een steiger met de bakker, supermarkt en restaurant naast de boot. Gerrie is vanmiddag hier de berg op geklommen naar het standbeeld van de 4 Heemskinderen en met een prachtig uitzicht over het Meuse dal. Na het avondeten het dorpje ingewandeld.

Donderdag 8 mei. Château Régnault-Sedan, 6.15 vaaruren, 09.00-11.15 / 12.45-16.45, 9 sluizen.

Vanmorgen eerst een lekker vers stokbrood gehaald. Er lag een stuk hout tussen de boot en het steiger dit houdt al het vuil tegen wat in het water drijft en normaal langs de boot weg kan drijven. Toen ik dit uit het water haalde bleek dat een stuw stok te zijn die afgebroken was. Deze stokken staan met vele naast elkaar bij een stuw en houden het water tegen, naar gelang men stokken weg haalt des te meer water gaat er door de stuw. De meeste stokken hebben aan de bovenkant een bepaalde kleur, het lijken wel honkbalknuppels. Na vertrek zijn we na een paar uurtjes in Charleville - Méziéres waar we vast maken en middagpauze houden. Gerrie gaat de stad even in om foto’s te maken, deze stad bestaat uit huizen met geel/bruine kleur stenen en ik maak de watertank vol. We kennen deze plaats al omdat we een paar jaar terug hier ook geweest zijn. We hebben droog vaarweer gehad maar toen we vanmiddag aankwamen in Sedan begon het te regenen. We liggen naast een camping en deze ligplaats is buiten gebruik en gaat pas in juni open, we zijn er wel gaan liggen maar men wil nu wel havengeld hebben. (vreemd, zonder water en stroom)

Vrijdag 9 mei.Sedan-Dun sur Meuse, 6.45 vaaruren. 09.45-16.30, 8 sluizen.

We klimmen wat sluizen betreft nog steeds omhoog sinds we uit Friesland weg zijn. We varen dus al aardig hoog in de bergen rond de 190 meter boven de zeespiegel, het landschap is nu heuvelachtig. Verder ziet het er hier heel erg armoedig uit, er staan zelfs nog borden bij de spoorlijn met een stoomlocomotief er op, je waant je terug in de tijd. Stenay varen we deze keer voorbij omdat we daar 3 jaar geleden ook waren met de boot. We zijn nu doorgevaren naar Dun-sur-Meuse en we willen morgen naar Verdun varen en daar het weekend blijven liggen. Bij sluis 30 in Mouzay kwam men vragen waar we nog heen gaan en hoe laat we morgen weer beginnen. Dit omdat vanaf sluis 27 Warinvaux de sluizen manuelle zijn, dat betekent dat de sluismeester steeds met ons mee gaat en de sluisjes voor ons bedient. Ik had vandaag het idee dat de motor geen koelwater genoeg kreeg, dat kon men horen aan de uitlaat, omdat deze een droog brom geluid gaf boven een bepaald toerental. De temperatuur bleef wel op 80 graden staan, dus dat is goed. Bij aankomst heb ik er even naar gekeken. Het wierfilter had ik pas schoon gemaakt daar lag het niet aan, of het is de impeller maar ik heb eerst de dek was pomp aangezet en de slang in de wierpot geduwd, deze bleek te weinig water te geven omdat de schelp bij de waterinlaat onder de boot half dicht zit, denk ik. Hopelijk gaat het morgen beter. (het schippersvolk of bootjesvolk weet waar ik het over heb, ha ha ha ha.)

Zaterdag 10 mei.Dun sur Meuse-Verdun, 6.15 vaaruren, 09.00-15.15, 10 sluizen.

Eerst een afstand bediening sluisje gedaan en daarna geholpen door een VNF man die ook met de auto met ons mee rijdt en de volgende sluis klaar zet voor ons. Deze sluisjes hebben ook geen rode/groene lichten, men kan invaren c.q. uitvaren als de deuren open zijn. Langs de waterkant zitten redelijk veel vissers, eentje kwam er zelfs aanhollen van de camping vandaan en was bang dat ik over zijn vislijn heen zou varen. We varen nog steeds langs, hoe zal ik het zeggen…, oude meuk wat boerderijen etc. betreft. Gezien Gerrie’s achtergrond of roots zou Vader Willem zeggen; “wat een keuterboertjes en wát een pruttel”. Wij hebben allebei zere handen van het touw vasthouden in de sluisjes maar het liep ook vandaag weer voorspoedig. Al zeggen we het zelf, wij zijn een goed team samen en leveren goed teamwork, jullie zullen ons dan ook nooit horen schelden op elkaar in de sluis. (ook niet buiten de sluis trouwens hoor, ha ha ha.) De vraag die we ons stelden vandaag was; waarom vliegen reigers altijd voor ons uit bij de boot en gaan dan zo’n 25 meter voor ons weer landen totdat wij er weer zijn met de boot en vliegen ze weer 25 meter verder? Waarom vliegen deze beesten niet achter ons om visjes uit het eventuele schroefwater te vangen net zoals de meeuwen het doen? Toen we in Verdun aankwamen was er nog net een plaatsje vrij om te liggen, dat komt omdat er nu nog een aantal winterliggers zijn en nog niet vertrokken. Laten we het er maar op houden dat wij te vroeg hier zijn en zij niet te laat weg zijn gegaan. Er liggen voornamelijk omgebouwde Hollandse vrachtbootjes die door Engelse bewoond worden. Net als eergisteren begon het te regenen toen we weer net vast lagen. Oh ja, het koelwaterprobleem is opgelost!

Zondag 11 mei, Moederdag.

Vandaag uitgeslapen want we blijven een dagje liggen. Bij de plaatselijk VVV (gelijk over de brug) een plattegrond gehaald van Verdun met een route voor de stadswandeling langs alle bijzondere monumenten/gebouwen. Na de middag zijn we deze route van een uur gaan volgen. Leuk om zo de geschiedenis van Verdun te leren kennen, want men moet toch ook wat cultuur opsnuiven zoals men dat ook wel eens zegt. Ook de boot maar eens een keertje schoon gemaakt na alle buien die we vandaag over ons heen hebben gehad. Voor menigeen wel bekend maar men kan hier gratis in het centrum liggen met water en stroom aansluiting. De restaurantjes zijn naast de boot langs de boulevard dus………..

Maandag 12 mei. Verdun-St-Mihiel, 6 vaaruren, 08.45-14.45, 10 sluizen.

Zoals afgesproken met de sluismeester zaterdag waren we om 09.00 uur bij de eerste sluis. We waren samen met een nieuwbouw bootje welke er uit ziet als een omgebouwd vrachtscheepje. De Engelse eigenaar was alleen aan boord met een golden retriever, hij lag als eerste voorin de sluis en dat viel voor hem niet mee. Bij de volgende sluizen zijn wij, op zijn verzoek, voorin gaan liggen. Hij maakte, zoals hij gewend was zijn boot niet vast in de sluis, maar corrigeerde de boot steeds met de motor en zo zijn we de gehele dag samen opgetrokken tot in St-Mihiel. Deze rode kleur boot met de naam Ithaké was 14.99 meter lang en 4.00 meter breed, zodat je net geen vaarbewijs nodig hebt om er mee te mogen varen. En wat denken jullie, de hele dag droog en zon en we liggen nog niet vast of het begint weer te regenen. Na de bui is Gerrie naar de plaatselijke supermarkt geweest. Gerrie kon het niet laten om even flink te knuffelen met Daysie, de hond.

Dinsdag 13 mei. St-Mihiel-Pagny sur Meuse, 6 vaaruren, 08.45-14.45, 10 sluizen.

Overleg gepleegd met onze Engelse buurman en we besluiten om allebei apart te vertrekken zodat we alleen in de sluisjes geschut worden, wel zo handig en het schept ruimte……. Want het zijn weer 10 sluisjes voor vandaag. Onderweg door een bosrijk gebied gevaren met veel vogel gezang en bloemen langs de waterkant. We varen Commercy, met zijn grote supermarkt Aldi, deze keer voorbij want daar hebben we al eens gelegen. Ter afwisseling van de Franse radiozenders, zetten we zo nu en dan een Hollandse cd op. We besluiten nu om door te varen naar het kleine plaatsje Pagny-sur-Meuse. Het blijft een mooi gezicht wanneer je sluis no. 4 (Sorcy) nadert en onder de oude bruggen door vaart (zie foto). Het water waar we door heen varen wordt steeds helderder en zit vol mooie waterplanten. Na sluis 1 gepasseerd te zijn van de 59 in Frankrijk, hebben we het hoogste punt bereikt en wel 245 meter boven NAP. We liggen nu op het canal de la Marne au Rhin, morgen nog een sluizentrapje van 12 sluisjes tot Toul. Deze 12 sluisjes liggen verspreid over een afstand van 7 kilometer.

Woensdag 14 mei.Pagny sur Meuse-Toul, 3.30 vaaruren, 08.45-12.15, 12 sluizen.

Vandaag is het de verjaardag van onze kleindochter Yilla dus vanmorgen voor ze naar school gaat even gebeld naar haar. Het is hijig dus belooft het een mooie zonnige dag te worden en dat was ook zo. We gooien los en na 4 kilometer krijgen we de tunnel van Foug. Deze is 866 meter lang en 5.05 meter breed maar wel verlicht. Dat wil dus zeggen dat wij 4.05 breed zijn en met de fenders erbij maar weinig speling over hebben om te varen maar alles gaat goed. Na de tunnel bij de eerste sluis moesten we onze afstand bediening weer inleveren. Daarna krijgen we een kleine sluizentrap zoals gisteren beschreven. En wij gaan voor het eerst weer eens naar beneden met schutten. Vandaag de hele tijd samen met een oud Hollands oliebootje, de ex Fina 35 gevaren en nu met de naam Doldrum uit Heerenveen. Ook deze Hollandse man voer alleen (met hond). Bij aankomst in Toul zijn we op ons achterdek in de zon maar eerst eens een boterham gaan eten. De haven wordt teeds moderner ingericht en men heeft hier ook Wi-Fi. Vanaf Sloten naar Toul hebben we nu 102 uren gevaren en 116 sluizen gehad.

Donderdag 15 mei.

Vandaag blijven we een dag liggen in Toul en Gerrie gaat de stad in en ik sop de boot weer eens schoon. Na de middag zijn we een eind gaan fietsen en hebben we toch een soort bouwlamp gehaald bij een grote Brico (bouwmarkt), deze hebben we gekocht voor de zekerheid i.v.m. de lange tunnel van Niderviller en Arzviller die we nog krijgen als we naar Strasbourg gaan. Ik ben ook nog even naar VNF subdivision gewandeld hier tegenover de haven aan de andere kant aan het water. Hier heb ik weer een “drapeau”, is een vlaggetje, gekregen voor in de mast. Vanmorgen gingen er een aantal bootjes verder waaronder 2 Belgen en een Hollander maar na een poosje kwam er eentje van terug en zei dat de Fransen weer eens gingen staken op de Moezel. Dus de eerst 3 sluisjes deden het wel maar daarna op de Moezel niet meer. Zoals we later op de dag gehoord hebben duurt deze staking maar 1 dag en duurt tot vannacht 24.00 uur. Deze blijkt van tevoren ook aan gekondigd te zijn. Dus als het mee zit kunnen we morgen gewoon verder tuffen met ons bootje.

Hierbij sluiten we deel 2 af. Van Huy naar Toul. Groetjes van Gerrie en Kees.

Vakantie 2014, Gerrie en Kees. Sloten-Strasbourg-Heilbronn-Sloten. Deel 3, Toul-Strasbourg.

Vrijdag 16 mei (onze trouwdag)Toul-Pompey, 4.15 vaaruren, 09.30-13.00/17.00-17.45, 6 sluisjes.

Het is vandaag onze trouwdag en het weer ziet er fantastisch uit, zon maar wel een flinke wind. Gerrie gaat vanmorgen eerst naar het postkantoor en wat boodschappen halen en vertrekken daarna. Eerst 3 kleine sluisjes en dan komen we op een stukje Moezel met 3 grote sluizen. Wij varen achter een binnenvaartschip, de Ritrabo uit Maasbracht, die aardig diep ligt en daarom ook niet zo snel door het water gaat maar vaart ook gedeeltelijk over de bodem. Samen met hem liggen we ook in de sluis en de muren van deze sluis zijn zo lek als een mandje. Het water spuit het gangboord in en gelukkig hadden we de ramen dicht.

Wij doen 2 van de grote sluizen en gaan vanmiddag eerst naar Liverdun, ons favoriete plekje van 3 jaar geleden. Wij schreven toen dat we hier vast nog eens zouden terug komen. En het was vandaag daar een hele mooie dag voor. Als men het verslag toen gelezen heeft, weet men wat wij bedoelen qua natuur, bossen en dieren zoals; vogels, zwanen, brulkikkers, vissen etc. De zwanen kwamen ons al tegemoet zwemmen en dit jaar hadden ze 8 jonkies bij zich. De hele middag genoten in het zonnetje op het achterdek en we zijn ook nog een eindje gaan wandelen in deze omgeving want daar is deze plek ook geschikt voor, een heel park naast de boot met stoelen en picknick tafels etc. Een plek om niet voorbij te varen. Maar toch starten we de motor weer om 17.00 uur en gaan we de laatste sluis van de Moezel nog even doen en blijven na deze sluis in Pompey liggen. Toch het zekere voor het onzekere genomen i.v.m. mogelijke stakingen op de Moezel. Wij gaan morgen richting Nancy en hebben dan hier geen last meer van, want we zitten dan op het Canal de la Marne au Rhin est.

Zaterdag 17 mei.Pompey-Nancy, 1.30 vaaruren, 08.45-10.15, 2 sluisjes.

Na vertrek uit Pompey komen om de hoek gelijk de 2 sluisjes achter elkaar en daar gaan we weer omhoog en wel zo’n 14 meter. Goed 10.00 uur komen we al in Nancy aan en zoeken we naar een leeg plekje voor de boot. Dat valt niet mee, wat een “gekrupte” om in de box te kunnen, maar we liggen. Wat is deze haven achteruit gegaan zeg, nadat we er 3 jaar geleden ook waren, veel meer oude bootjes welke hier een vaste ligplaats hebben gevonden en deze bootjes niet onderhouden, als men maar een slaapplek heeft hier, dicht bij het centrum van Nancy. We hebben nog een hele dag om het centrum in te gaan en dat doen we dan ook. Het mooie Stanislasplein met haar gouden poorten en zeer veel museums en oude gebouwen zijn er hier.

Zondag 18 mei. Nancy-Crevic, 4 vaaruren, 09.15-13.15, 7 sluisjes.

Gisterenavond nog even de stad in geweest naar het Stanislasplein en omgeving. Dit ziet er dan heel anders uit in het donker, alles is mooi verlicht. Tevens was er een studentenfeest met zelfgemaakte auto’s die men zelf moest duwen omdat de motor er uit gehaald was. Een heel spektakel en met veel mensen op de been.

Vandaag verlaten we Nancy en voor ons komt er een heel nieuw “hoofdstuk” d.w.z. dat het vaargebied voor ons hier helemaal nieuw is. We zijn benieuwd hoe het allemaal gaat verlopen. Bij de eerste sluis van vandaag begon het al goed omdat de deuren bij het uitvaren niet helemaal open wilde gaan en vast zat. Ik ben maar eens met de pikhaak de sluis rond gelopen en gekeken of er wat tussen de deur zat waardoor deze niet helemaal open ging. En ja hoor, wat denken jullie wat er tussen de deur zat en ik er uit gevist heb? Een deel van een bed (ledikantje). Deze is van hout en blijft drijven. In ST-Phin zijn we ook over een aquaduct gevaren en wel over de Meurthe, met een mooi uitzicht. Bij de 2^e sluis gingen de deuren niet open en een man die ernaast woonde zag dat en kwam er aanlopen en schudde eens flink met de deuren tot er een alarm ging en de deuren open gingen, net of het de normaalste zaak van de wereld was, waarschijnlijk voor hem dus wel. Dit zijn niet de beste sluisjes, zo ook de muren waar hele stukken en gaten ingevallen waren. Na 5 sluisjes was ook de industrie voorbij en begon het ook mooier te worden qua natuur. Het sluisje van Sommerville (de 6^e) wilde eerst niet schutten en toen ben ik met de afstand bediening een stukje langs het water terug gelopen en heb de sluis geactiveerd via de meld paal. En jawel hoor, het licht sprong “alweer” op rood/groen en na groen konden we invaren. Ondanks bovenstaande hebben we vandaag weer een prachtige zonnige dag gehad, “korte broekenweer”. De bediening met de afstand bediening is het zelfde principe als op de Meuse. Wij zijn al bijtijds gestopt bij het plaatsje Crevic, waar het mooi liggen is in de natuur. We zijn het plaatsje ingewandeld en er was een hele grote rommelmarkt/braderie in het dorp.

Maandag 19 mei. Crevic-Moussey, 5.45 vaaruren, 09.15-13.15/15.15-17.00, 11 sluisjes.

We hebben een warme en zonnige dag gehad met een prachtige vaar route door de bossen, meanderend door het landschap en met veel vogel gezang onderweg. De boeren waren heel druk met grasmaaien en hooien op het land. In Lagarde wilden we stoppen en diesel tanken, maar volgens zeggen was de tank bij hun leeg. Vreemd bij een botenverhuur bedrijf, ook was er geen bakker en supermarkt meer in het dorp, zo ook in Crevic gisteren, deze bakker was ook al verdwenen. (volgens het vaar boek wel aanwezig). De dieseltank is nog wel half vol, dus we kunnen nog wel even. Wat moeten we dan nog hier en zijn we dus na 2 uur weer verder gevaren en hebben nog 3 sluisjes gedaan en zijn boven de sluis in Moussey gaan liggen. Daar hebben we de fietsen gepakt en bij het nabij gelegen dorpje wat inkopen gedaan.

Dinsdag 20 mei. Moussey-Niderviller, 4.45 vaaruren, 09.00-14.45, 3 sluisjes.

Wij zaten vanmorgen op ons achterdek te ontbijten toen de man die in het sluiswachtershuisje woont thuis kwam met een wel heel grote vis die hij achter de kieuwen vast hield en de vis over de grond zwalkte, we dachten wel zeker een meter lang, dus vis zit er hier ook genoeg. Wij gooien om 09.00 uur de touwen los, de zon schijnt weer volop en gaan op ons gemakje verder en gelijk bij de eerste sluis aan gekomen staan de lampen al op dubbel rood boven elkaar. We maken voor de sluis vast en roepen de VNF man op via de intercom op de sluis en de rode stang ook maar gelijk omlaag getrokken. Na 10 minuten komt het bekende witte busje er aan, fikst het en rijdt gelijk weer weg. Wij schutten naar boven en de deuren gaan niet open! Nogmaals via de intercom dezelfde VNF man op geroepen. Na 10 minuten konden we hier ook weer verder. Deze sluizen dateren van 1905 en hoe verder we komen hoe krakkemikkig het wordt wat sluisjes betreft. Om 10.30 uur komen we bij sluis no. 2 en deze vervangt 5 oude sluisjes en we gaan hier maar liefst 15.40 meter omhoog. Wij zijn hier dan ook weer op het hoogste punt en gaan dan weer naar beneden. Bij aankomst staat er een bord dat er maximaal 1 uur wachttijd is en dat klopt, want om 11.30 uur gaan we in de sluis, aan bakboord vast gemaakt, daar zijn drijvende bolders, aan de andere kant alleen glijstangen. Om 11.55 uur varen we uit en hebben we zo’n 25 kilometer zonder sluis voor ons, voordat we bij de tunnel aankomen. Dit stuk heeft veel vaarweg versmallingen. Wij hebben al enkele dagen geen telefoon bereik en dat vind Gerrie maar niets, dat we niet bereikbaar zijn voor de kinderen. Bij aankomst in Niderviller hadden we weer telefoon contact. Hier kon men ook diesel tanken en dat hebben we ook maar gelijk gedaan. Gerrie is met de fiets naar de Fayence fabriek geweest en dat is een oude porseleinfabriek met een verkooppunt. Na het eten ben ik nog even naar de tunnel gefietst waar we morgen doorheen gaan varen.

Woensdag 21 mei. Niderviller-Lutzelbourg, 3 vaaruren, 09.00-12.00, 4 sluisjes, 2 tunnels, 1 scheepslift.

Sinds gisteren hebben we Duitse radio en televisie zenders op onze digitenne. We maken de boot los en gaan vol verwachting aan deze nieuwe warme dag beginnen, want we krijgen de 2 tunnels en de scheepslift van Arzviller. Als eerste de tunnel van Niderviller van 475 meter lengte, gebouwd in 1839. En als tweede de tunnel van Arzviller van 2306 meter lang en gebouwd in 1849. Het ging allemaal goed en we waren heel blij met de bouw lamp van 400 watt, welke we vorige week gekocht hebben. Deze hadden we in de plaats van het geusje gehangen. Daardoor hadden we nog beter licht en zicht, de tunnels zijn wel verlicht maar minimaal. Je mag in de tunnel maar 8 kilometer snelheid varen en dat is nog best snel voor zo’n tunnel. Het is er wel koud dus ik had toch mijn vest maar aangetrokken. Toen we de tunnel uit kwamen, leek het net of je in een hete oven terecht kwam zo warm was het buiten.

Na 3 kilometer komt de scheepslift in zicht en deze was beneden aan het uitvaren. Voor ons ging hij leeg naar boven en konden wij er in varen. Dit ging allemaal heel relax en rustig, toen we beneden waren, en wel 44 meter in totaal, hebben we nog even vast gemaakt om de volgende schutting met huurbootjes te observeren bij het weer naar boven gaan. Deze lift vervangt 17 sluisjes en een vaartijd van 6 á 7 uren. Om 10.55 uur vertrekken we aldaar en komen na 4 sluisjes aan in Lutzenbourg. In dit gebied varen bijna alleen maar huurbootjes van diverse verhuur bedrijven uit Lagarde, Hesse, Niderviller en Lutzenbourg. Kijk wel goed uit voor deze “brokkenpiloten”, want voor je het weet is er één tegen je aan gevaren! Ze zwalken van de ene kant naar de andere kant. Hier is het leuk en mooi liggen en we zijn dan ook nog even naar de ruïne van het kasteel hier boven op de berg geweest. Een beste klim maar het werd beloond met een prachtig uitzicht over het dal en Lutzenbourg. Boven liepen ook nog stieren en bruine berg geiten. Ze kwamen allemaal nieuwsgierig kijken wat wij kwamen doen of ze dachten dat ze water kregen met deze brandende zon. Al met al was het voor ons een hele mooie dag.

Donderdag 22 mei. Lutzenbourg-Saverne, 2.30 vaaruren, 11.00-13.30, 9 sluisjes.

Wij zijn deze keer niet om 09.00 uur met de boot vertrokken maar met de fiets en wilden de oude sluizentrap gaan bekijken bij Arzviller welke nog stamt uit de tijd van Napoleon. De sluisjes zijn al sinds 1969 niet meer in gebruik maar er is nu een mooie fiets- wandelroute langs en doorheen gemaakt. Gedeeltelijk loopt deze route ook door de bedding van de vroegere vaarweg rond 1860. Het zijn 17 sluisjes waar nu de scheepslift Arzviller voor in de plaats is gekomen. Dit is echt een aanrader, je fietst terug in de tijd door prachtige natuur en rotswanden. Omdat het weer een hele warme dag zou gaan worden is het s ’morgens lekker om te gaan fietsen. Terug naar de boot komen we weer langs de 4 sluisjes die we gisteren ook gevaren hebben en zien het nu dus van de andere kant en niet vanaf de boot deze keer. Langs het water is het ook altijd mooi fietsen en daar weet George Driessen, een vriend van mij, alles van. Na vertrek met de boot doen we nog 9 sluisjes en stoppen we in Saverne. We varen nog steeds op het Marne Rijn Kanaal welke dateert uit het jaar 1853 en is in totaal 314 kilometer lang. Ook gaan we van provincie Loraine over naar de Alsace. Nadat het de hele dag warm is geweest, begint het rond het avond eten heel donker te worden en koelt het na een fikse regenbui lekker af.

Vrijdag 23 mei. Saverne-Brumath, 5.15 vaaruren, 10.45-16.00, 15 sluisjes.

We hebben gisteren van de havenmeester een plattegrond van Saverne gekregen met toeristische punten er op en die zijn we vanmorgen maar eens gaan bekijken. Saverne is een prachtig stadje met vakwerkhuizen en veel winkeltjes. Toen de zon begon te schijnen zijn we gaan varen want dan voel je nog een beetje wind ter verkoeling. Ik had me gemeld met de marifoon op kanaal 18 maar er was ook een trektouw (soort plastic waterslang) boven het water voor deze sluis om in de volgorde van het schutproces te komen, want we hebben geen afstand bediening meer. De touwen zijn in Saverne, Detwiller en Eckwersheim. Men mag ook maar 8 kilometer snelheid, als men te hard vaart moet men gewoon wachten voor de volgende sluis. We komen geregeld in het hele Marne Rijn kanaal, herten tegen die in het water verdronken zijn omdat zij niet meer uit het water kunnen komen i.v.m. met de damwanden.

Zaterdag 24 mei. Brumath-Strasbourg, 2.30 vaaruren, 09.30-12.00, 5 sluisjes.

Ik werd vanmorgen rond 06.00 uur wakker door een aantal vissers die op zaterdag morgen een dobbertje willen uit gooien. Er is zo’n 400 meter lege kade en wat denk je waar zij gaan zitten? Juist ja, precies achter de boot bij ons slaapkamerraam. Maar we beginnen weer met een zonnige dag en gaan vandaag de laatste sluisjes varen tot Straatsburg. Daarna komen er nog enkel grote sluizen. De laatste sluisjes hebben allemaal een trektouw om de sluis te activeren. Bij aankomst in Straatsburg varen we langs het grote (dure) Europese Parlement gebouw. Deze staat op de T splitsing van de ill en het Marne Rijn kanaal. Ik wilde de ill opvaren maar er staat een bord dat men er niet in mag varen, alleen (Amsterdamse) rondvaartboten welke door Straatsburg varen. Eenmaal aangekomen in de jachthaven van Koejac is er de hele middag geen havenmeester te bekennen. Bij andere mensen de code van het hek gevraagd en we zijn eerst maar eens de stad in gefietst. Bij de Office de Tourisme maar eens informatie gehaald inclusief een stadsplattegrond. Vervolgens zijn we het stadsdeel “La Petite France” gaan bekijken met houten vakwerkhuizen, zelfs uit 1572. Ook een kijkje genomen in de “Notre Dam Kathedraal”, heel indrukwekkend allemaal. In de jachthaven zou internet zijn maar de ontvangst hier van is helemaal niets tot heel slecht, dus geen Wi-Fi hier. Dan proberen we morgen het derde deel van ons verslag bij een Mac vestiging te verzenden.

Zondag 25 mei

Eerst, voor ons doen uitgeslapen, want wij zijn allebei ochtend mensen en daarna het ontbijt op het achterdek genuttigd in het zonnetje. Na de koffie naar het centrum gefietst en we hebben deze keer maar eens een city trip gemaakt, door het centrum met al zijn bezienswaardigheden. Dit hebben we gedaan met de witte “mini-trein”, een duur van 40 minuten welke elk heel uur vertrekt. Het is vandaag zondag en mooi weer, dus alle terrasjes zaten vol.

Hierbij sluiten wij deel 3 af van Toul naar Strasbourg. Vaaruren tot nu toe 138. Morgen gaan we de Rijn op in de afvaart richting Mannheim en Neckar.

Veel lees en kijkplezier en de hartelijke vaar-groeten van ons uit Straatsburg. Gerrie en Kees.

Een weekje mee op het koppelverband "Estate".

Vakantie 2013 Sloten-Berlijn-Sloten, deel 4 en 5.

Dinsdag 4 juni. We willen deze dag weer van alles bezichtigen dus stappen we om 10.00 uur weer op onze fietsjes. Het Holländisches Viertel (Hollandse wijk) is het eerste doel, voor ons als Hollanders niets bijzonders. We komen door de Nauener Tor en gaan daarna naar het Alexandrowka, een Russische nederzetting /kolonie waar ook 14 Russische houten huizen staan. Deze zijn gebouwd in 1826 voor de Russische soldaten. Deze vochten samen met de Pruissen tegen Napoleon.
Hier is ook een museum waar men alles kan zien en lezen over de geschiedenis en het ontstaan van deze kolonie. Tevens hoort er een Russisch-Orthodoxer Kapelle bij. Na de middag zijn we naar de Nikolai-Kirche geweest met zijn grote groene koepel. We hebben deze ook beklommen om van boven af de stad te bekijken. Men moet hier geen engtevrees hebben want men klimt door een heel smal wentel trapje naar boven. Elkaar passeren kan niet en men heeft dan ook een draaideurpoortje ertussen gezet met een rode of groene lamp.

Woensdag 5 juni. Om 09.30 Uur is het dat we los maken en onder een strak blauwe lucht en stralende zon, varen we weer over een aantal meren zoals de Templinersee en de Schwielowsee en we zijn 1 ¼ uur later in Werder waar we bij een zeilvereniging een ligplaats krijgen. Werder-Havel is een eiland met een aantal kerken en verder wel leuke straatjes om rond te wandelen, maar voor winkels moet men op het vasteland zijn er is trouwens wel een bakker en diverse restaurants. Langs de waterkant, waar ook een rondvaartboot aan legt en vlak bij een vis restaurant stonden ook “prikken” bij elkaar gebonden. Deze worden gebruikt om b.v. visnetten af te zetten in het water, met deze stokken zodat je er omheen moet varen. De plaatselijke jeugd kreeg hier in de namiddag zeil les met een stuk of elf optimisten (zeilbootjes).

Donderdag 6 juni Na het ontbijt op ons achterdek in de zon zeiden we tegen elkaar: “zullen we eens gek doen, zullen we vandaag eens een eindje gaan varen”? Ja hoor, daar gaan we weer, om 09.00 uur gooien we los en ons doel vandaag is Brandenburg. Ook nu hebben we het water op de meren zo glad als een spiegeltje, zoals de Grosser Zernsee, de kleine Zernsee en de Trebbelsee terwijl we nog steeds op de Potsdammer Havel varen. Op het laatste meer waren wel honderden zwanen. Normaal is het hier stilstaand water maar omdat het hier in Duitsland nu overal hoog water is hebben we stroompje mee en het water is ongeveer ½ meter hoger dan normaal. Om 12.30 uur zijn we in Brandenburg en het steiger is vol bij de Jahrtausend brucke, maar aan het wallekant je is nog wel plaats. De Hollanders beginnen nu te komen want ik telde er gelijk zo’n stuk of 6.

We zijn na de middag naar de Altstad gewandeld want we liggen nu tussen de Altstad en de Neustad in. In dit gedeelte staan nog huizen die in verval staan maar men is ook druk doende om alles te vernieuwen. Na een koffiepauze zijn we de brug over gegaan om de Neustad te bekijken met een groot winkelcentrum zoals een media markt, C en A etc. Moe en voldaan ploffen we op ons achterdek neer met een pilsje en dan zien we tot onze verbazing toch echt de “Dali” aan komen varen (met de klemtoon op de i), van onze vrienden Paul en Willy.
We wisten dat we elkaar tegen zouden komen maar niet wanneer en waar. Voor ons was ook nog net een plek vrij. Doordat het water hoger staat dan normaal en er ook palen staan, was dit niet makkelijk aanleggen, maar……… geen probleem voor de “Dali”, deze heeft 2 spudpalen en ja…. zakken maar met deze palen en de boot ligt vast en stil. Daarna veel bijgepraat en voor dat men het wist was het al 19.30 uur en we zijn toen maar ergens in de stad gaan eten voor een groot televisie scherm waar jong Oranje tegen Duitsland voetbalde.

Vrijdag 7 juni. We blijven vandaag nog een dag gezellig liggen en zijn vanmorgen naar het steiger verhuisd, ook om water te tanken. Na de koffie samen met Paul en Willy, bij ons aan boord, zijn we samen hier vlakbij naar een supermarkt geweest en de nodige voorraad aangevuld. Halverwege de vakantie dachten we dat de douchepomp het weer niet deed, maar met technisch inzicht van Paul bleek dat de niveauschakelaar het probleem was. We hebben ons vanavond weer heerlijk aan boord kunnen douchen zonder naar een vreemd douchegebouw hoeven te lopen. Na samen weer een gezellige middag/avond doorgebracht te hebben, nemen we vast afscheid want morgen vertrekken we weer. We liggen hier aan het steiger naast het “Slavendorp”, de ligplaats heet hier ook Am Slawendorf. Dit is een soort openluchtmuseum waar Gerrie heel graag morgenvroeg nog naar toe wil maar we weten de openingstijden nog niet.

Zaterdag 8 juni. Gerrie baalde vanmorgen heel erg want het slavendorp ging pas om 13.00 uur open en ik wilde eigenlijk op tijd vertrekken. Toen ik broodjes ging halen hier vlakbij in de stad, en ik terug kwam was Gerrie er nog niet. Wat bleek, ze had weer eens haar gezicht mee hoor, want de havenmeester zag hoe teleurgesteld ze was en hij gaf haar een privé rondleiding door het openlucht museum. Hij vertelde dat zijn voorvaderen afstammen van de slaven die hier gewoond hebben. Gerrie bedankte hem met een flesje bier en geld voor een bloemetje voor zijn vrouw. Ze was verder dele dag in haar nopjes. Zo konden we dus toch nog op tijd vertrekken om 09.35 uur. We hebben plaats gemaakt voor de “Dali” zodat zij water konden tanken.
Na uitgebreid gezwaaid te hebben gingen we over de Plauersee en de Wendsee, het was heel druk op het water door het mooie warme weer en omdat het weekend is. Na de Wendsee begint de kilometertelling van het Elbe-Havel-Kanal met kilometer 380,870. Drie kilometer verder krijgen we sluis Wusterwitz en zijn we het meren gebied helemaal voorbij. We stoppen in Genthin op kilometer 362,2 schuin tegenover een scheepswerf op een niet meer in gebruik zijnde “Fahrgastschiffe” (passagiersschip) aanleg plaats.

We liggen naast een park met een mausoleum. We hebben de fiets uit de bakskist gehaald en zijn wezen fietsen door het park en langs het mausoleum. Daarna de brug over en naar het centrum van Genthin. Na de koffie zit Gerrie naar de vlakbij staande watertoren te kijken en ziet daar mensen bovenop staan. Ze bedenkt zich niet en loopt er heen om deze toren te gaan beklimmen voor een mooi vergezicht. Toen Gerrie boven was hebben we nog even gezwaaid naar elkaar.
Bij de trap afdaling gingen opeens alle lichten in de watertoren uit en werd het aarde donker. Heel voorzichtig heeft Gerrie toch nog de traptreden naar beneden kunnen vinden. Maar toen voelde ze de deur en deze was dus mooi op slot. En wat doe je dan…………? Je roept heel hard “hilfe, hilfe” en bonkt heel hard op de deur. Gelukkig is een nachtje slapen in de watertoren bespaard gebleven voor haar want er kwam hulp. Ze hoorde iemand lopen en met sleutels rammelen. Deze man maakte vele malen zijn excuses bij Gerrie. Hij had wel naar boven geroepen of er nog iemand was, maar niet wezen kijken alvorens af te sluiten.

Zondag 9 juni. Wat een dag, wat een dag vandaag zeg. Vol goede moed vertrekken we om 09.00 uur met als doel de ligplaats bij het documentatie centrum bij schiffs-hebewerk Rothensee. Om 10.30 uur komen we aan bij sluis Zerben en daar voeren de schepen net uit, dus ik dacht daar kunnen wij mooi weer invaren. Maar voor een jachtje alleen schut men niet en dat wist ik ook wel. Ik moest vast maken aan het drijvende steiger. Om 11.15 uur komt er een lege tanker en een geladen pools schip aan, dus zij varen als eerste in en als derde mochten wij er in. Maar dan ontstaat er om de één of andere reden paniek want de lege tanker moest er acuut achterwaarts weer uitvaren en het Poolse schip moest ook weer aan de palen vastmaken en wachten. Om 11.45 uur hoorden wij van de sluismeester, via de marifoon, dat we terug moesten varen naar Parey en dat was drie kilometer terug op kilometer 349 en moesten daar aan de damwand vastmaken en op verdere instructies wachten. Zelf dachten we dat het in verband stond met het heel hoge water op de Elbe. Waarom…… werd ons niet medegedeeld, op order van hogerhand.

Wij hadden ons al helemaal ingesteld op een aantal dagen sperring en zeiden al tegen elkaar dat we zuinig met drinkwater en stroom moesten zijn. We hadden nog maar net onze eerste boterham gegeten of we werden alweer opgeroepen per marifoon of we weer naar sluis Zerben wilden komen. Zo gezegd, zo gedaan, maar inmiddels voegt zich weer een Pool toe aan de twee wachtende schepen. Wij konden hier niet bij in en moesten dus alsnog weer een schutting wachten. Maar de sluismeester beloofde dat hij daarna ons dan alleen wilde schutten en ja hoor, om 14.00 uur lagen wij alleen als kleintje in deze grote sluis van 225 meter. Na de sluis heb ik sneller gevaren, om de twee geladen Poolse schepen in te halen en jawel, net voor sluis Howenwarthe zat ik er weer achter. De lege tanker was al weg en we konden gelijk invaren samen met de 2 binnenvaartschepen.

Tijdens het invaren werd al opgeroepen dat sluis Howenwarthe per direct gestremd is. Wij hoopten dat we er niet weer uit moesten maar gelukkig gingen de deuren achter ons dicht en waren wij de laatsten die er nog door mochten. Wij gaan met ons bootje 19 meter naar boven in drie gedeeltes, dit in verband met 3 waterspaarbekkens omdat men het water weer terug pompt bij elke schutting. Door de sluis konden we gelijk meevaren achter de binnenvaartschepen aan door het aquaduct (water over water) over de Elbe. Er geld hier één richtingsverkeer en men mag alleen in konvooi (meerdere jachten) of achter een binnenvaartschip aan varen over het aquaduct.
Ik heb wel meer hoog water gezien, vroeger op de Rijn, maar dit is wel heel erg hoog. Naast ons aan beide kanten van het water veel politie, brandweer en het leger, zo ook diverse helikopters. Ramptoeristen werden weer weg gestuurd en mochten niet lopend of met de fiets naar het hoge water op de Elbe komen kijken.

Hier voorbij ligt gelijk bakboord om de hoek het oude schiffs-hebewerk van Rothensee waar ook een documentatie centrum blijkt te zijn, bij de nieuwe sluis en knopen de boot daar om 16.45 uur vast, doel bereikt!!! Gelukkig, we zijn er door. Na het avondeten zijn we gaan kijken bij de oude scheepslift en de nieuwe hiervoor in de plaats gekomen sluis. Deze was dus ook gesperd omdat de hele Elbe niet bevaren mag worden. Wij zagen ook dat de huizen in de buurt (lager gelegen) allemaal ontruimd zijn en met zandzakken en plastic dicht gemaakt. Dat maakt wel indruk op je als een hele wijk stil en verlaten aantreft, luiken voor de ramen en geen auto’s voor de deur, wat een ellende voor deze mensen.

Maandag 10 juni. Het was gisterenavond nog druk met auto’s van de politie, vrachtwagens, brandweer etc. allen met zwaailicht op. We hoorden vanmorgen op de radio dat er toch weer een dijk in Magdeburg was door gebroken en vanmiddag dat er veel woonplaatsen werden ontruimd omdat er nóg een dijk op springen staat. Sluis Hohenwarthe is nog steeds gestremd en men laat extra water in het Elbe–Havel-kanal lopen, zelfs over de sluisdeuren heen. Dit om de dijken te ontlasten.
We liggen hier op een ligplaats voor sportboten maar nu liggen er 4 boten die er volgens mij altijd liggen en er dus ook niemand aan boord is. Er is nog 1 plaats vrij en daar liggen wij afgemeerd. Om 08.30 uur gaan we met onze fietsen een rondje maken, nu konden we wel over het aquaduct en zijn ook nog even door de verlaten woonwijk heen gefietst, waar wel politie bewaking was, maar konden gewoon door fietsen. Het aquaduct (trog) is 918 meter lang waarvan 690 meter over het land. Breed 32 meter. Gebouwd van 1998 tot 2003. Bouwkosten 5 miljoen.

Rond 10.00 uur vertrekken we richting Wolfsburg. Voor de Elbe sluis liggen een 4 tal geladen vrachtschepen te wachten totdat de stremming opgeheven is. De kilometertelling hier is 320 en loopt na het Elbe-Havel-kanal verder terug tot kilometer 0 nabij het Dortmund-Ems-Kanal. Een groot Zwitsers passagiersschip, de Saxonia gaat ook terug en gaat naar Haldersleben waar de passagiers nog een beetje vertier hebben. Ook twee Hollandse jachten gaan rechtsomkeer naar Haldersleben. Onderweg ga ik twee vrachtschepen voorbij, na even met de marifoon contact te hebben gehad of ik aan bakboord voorbij mocht varen.

In Wolfsburg aan gekomen ligt het natuurlijk al weer vol met jachten, voornamelijk Hollanders, die ook maar zijn blijven liggen omdat het verderop gestremd is. Ik lig nu op een plek net buiten de borden, waar het eigenlijk niet mag en bedoeld is voor de binnenvaart. Maar nood breekt wet, of beter gezegd “overmacht”. We waren hier om 16.45 uur en het is nu 21.00 uur als ik dit schrijf en nog geen politie gezien. Je moet toch ergens blijven! De jachthaven is ook vol hoorden wij en het zal alleen nog maar drukker worden. Na het eten gaan we even naar de overkant waar de Volkswagen Fabriek staat. Wat een complex en gebouwen, de rondleiding doen we wel op een andere keer want het was morgen ook al volgeboekt met zakenrelaties. Door de stad gewandeld en nog even aan het nagenieten van het mooie weer.

Hierbij sluiten wij dit gedeelte van ons reisverslag af en probeer hier in Wolfsburg morgen dit nog weg te doen. Terug kijkend op dit gedeelte van de reis kunnen we stellen dat ook de meren ten westen van Berlijn heel mooi zijn om te varen. Verder vonden we Potsdam met zijn parken en kastelen heel mooi en is Brandenburg ook een hele mooie stad (nieuwe gedeelte). Het hoeft natuurlijk geen uitleg dat het hoge water met al zijn dijk doorbraken, ook op ons diepe indruk heeft gemaakt. We hebben weer eens geluk gehad dat we niet gestremd liggen en nu door kunnen varen richting Nederland, ook al hebben we nog tijd genoeg.
Ook nu hebben we weer prachtig mooi weer gehad, voor ons hoeft het echt geen 30 graden te zijn, bij 20 graden zijn wij al dik tevreden. Aantal vaaruren deel 4 is 24 uur, totaal 160 uur. Sluizen 5 stuks is totaal 69 stuks. Tot ons volgende en laatste verslag, deel 5, Wolfsburg-Sloten. Lieve varensgroetjes van ons vanaf de “Tijdrover”. Gerrie en Kees.

Vakantie 2013 Sloten-Berlijn-Sloten, deel 1-2- en 3

Door omstandigheden heeft Reismee.nl een paar maanden geleden een grote storing gehad en ben ik hierdoor ook de verhalen van 2012 en 2013 kwijt geraakt. De foto's zijn wel terug gekomen maar de verhalen niet, zodoende plaats ikde vakantieverslagen van de laatste 2 jaar alsnog.

Vakantie 2013, Sloten-Berlijn-Sloten. Deel 1 Sloten-Hamburg.

Woensdag 24 april. Het is weer zover, vakantie....... De havenmeester gemeld dat we voorlopig "even" weg zijn en hij vond dat we deze keer wel vroeg weg gingen, ik zei; "de natuur loopt drie á vier weken achter, maar vorig jaar zijn we ook op 24 april weg gegaan en het jaar daarvoor óók". Om 09.00 uur vertrekken wij als eerste door de brug van Sloten en gaan deze keer richting noorden i.pl.v. de laatste jaren richting het zuiden. Het is prachtig mooi voorjaarsweer 15-20 C en het zonnetje schijnt volop. Via het Slotermeer en het mooie plaatsje Woudsend komen we via de het Johan Frisokanaal (Jeltesloot) op het Margrietkanaal, langs Sneek en over het Sneekermeer. Wij houden middagpauze in Irnsum en gaan daarom de Boorne in waar we om 11.45 uur aankomen. Bij Sjoerd en Anneke, die hun boot de "Sjoann" aan het intimmeren zijn, drinken we samen koffie. Na weer gezellig bijpraten en lectuur uitgewisseld te hebben vertrekken we weer om 13.15 uur richting Noordbergum. Onderweg naar Grou krijgen we 2 medepassagiers aan boord die een eindje meevaren, nl. Dhr. en Mevr. Eend. Van Gerrie mogen ze mee naar Berlijn als ze onderweg maar niet poepen aan boord. Ze had het nog niet gezegd tegen hen, of ja hoor .......flats...... dus, dringend maar vriendelijk aan hen verzocht om dit elders te doen. Om 15.30 uur zijn we in jachthaven Zwartkruis in Noordbergum welke nu sinds januari is overgenomen door F.M.B. (Frisian Motor Boats), zij maken zelf ook boten in casco, intimmeren en spuiten helemaal compleet. Deze werf zat eerst in Westergeest.

Donderdag 25 april. Vandaag ook heerlijk voorjaarsweer 20 C. We liggen hier in een rustig haventje en we besluiten de boot eerst maar eens te soppen en schoon te maken. Daar hadden we nog geen tijd voor gehad omdat we dinsdagavond aan boord gekomen zijn en woensdag morgen vertrokken. We hebben tijd genoeg nog en in de vakantie; alles mag en niets moet! Ook krijgen we een mooie rondleiding hier door één van de gebroeders Jouwsma van de werf waar ook de boten van de Abim ingetimmerd worden.

Vrijdag 26 april. Rond 10.30 uur gaat het Prinses Margrietkanaal over in het Van Starkenborgkanaal waar we na een half uurtje in Gaarkeuken zijn, de eerste sluis van deze reis. Provincievlaggetje van Friesland verwisseld voor het Groningse. Om 12.15 uur gaan we het Reitdiep op en gaan we de Dorkwerdsluis in. Na een paar kilometer zijn we in Groningen en gaan we in de Reitdiephaven liggen om 13.15 uur, een mooie ruime haven met van alles en nog wat, zoals een Jumbo, Action en een grote watersportwinkel die helaas uitverkoop houd omdat deze failliet is gegaan. Mooie huizen rondom in prachtige kleuren, lijkt Finland wel. Tegen de avond klaarde het weer weer op. Het is wel frappant maar telkens als wij in Groningen aankomen regent het, dus ook deze keer.

Zaterdag 27 april. Gisterenavond op visite geweest bij Edwin en Miranda, goede kennissen van ons die dicht bij de haven wonen. En vanmorgen zijn zij met de kinderen bij ons geweest en hebben de boot bekeken. Om 12.00 uur heb ik een opening van de brug om 13.00 uur besteld via marifoonkanaal 9 om door de stad Groningen te varen, want het blijkt dat op zondag deze nog niet draaien, pas vanaf 1 mei. Het was een mooie tocht door de stad welke anderhalf uur duurde. In totaal 16 bruggen gingen voor ons open om naar de Oosterhaven te komen.

Zondag 28 april. Vandaag een dagje Groningen. Schoonzus Jannie en zwager Bernard kwamen ons ophalen en we zijn naar het Paterswoldse Meer gereden en daar koffie gedronken, lekker buiten op het terras in de zon. Daarna een wandelingetje gemaakt bij het Nijveensterkolksluisje en de daarbij behorende molen. Even voor Bernard, we kunnen qua lengte en diepgang er door met onze boot via het Noord Willemskanaal. Alleen de breedte is net te smal, wij zijn 4.05 meter. En het sluisje is maar 4.00 meter breed.

Maandag 29 april. Vanmorgen koud en regen met 10 graden C, toen we om 08.45 uur vertrokken uit Groningen. Het Eemskanaal op en na een aantal bruggen die via Post Appingedam oproepen, via de marifoon, voor ons open gaan, komen we om 11.45 uur bij de zeesluis van Delfzijl (Farmsum) aan. Om 12.15 uur hebben we "buiten" vast gemaakt bij de jachthaven van Z.V.Neptunus. Het weer klaarde ook op en de zon begon zo waarlijk te schijnen. Deze haven ligt naast het stadscentrum en dicht bij het station, waar Wilco, onze oudste zoon, ons morgen ook komt vergezellen. Morgen is het de laatste Koninginnedag en de Kroning van Alex, dus dat willen we live op de televisie zien en blijven daarom morgen ook liggen. De stad in geweest en men heeft hier toch nog een redelijk groot winkelcentrum.

Dinsdag 30 april. Zonnig en mooi weer, wel te koud voor de tijd van het jaar. Wij vieren hier ook Koninginnedag (of is het inhuldiging dag?) in Delfzijl dus al vroeg de boot versierd met oranje vlaggetjes. Om 10.00 uur de abdicatie gevolgd op de televisie en daarna naar de vrijmarkt geweest. Veel mensen op de been, net als in heel Nederland, met de "kleedjesmarkt". Vorig jaar lagen wij met de boot in Zutphen richting het zuiden. Vanmiddag Wilco opgehaald van de trein, hij vaart de komende 4 weken met ons mee. Vanmiddag en vanavond nog even televisie kijken en dan morgen richting Duitsland. Het is morgen om 11.00 uur laag water dus een mooie tijd om te vertrekken en met een vloedstroom landinwaarts te gaan.

Woensdag 1 mei. Gerrie is vanmorgen eerst boodschappen wezen halen en de krant. Daarna zijn we om 10.30 uur vertrokken, als eerste voeren we door het zeehavenkanaal en om 11.00 uur met laag water komen we bij de Ems en maken we de oversteek naar Duitsland. Het weer is zonnig en een zwakke wind, kracht 3. Het Duitse gastenvlaggetje wordt gehesen voor onbepaalde tijd. Gerrie zei; “de stroming komt van de zee en neemt ons bootje mee”. En zo is het. Het water wordt steeds donkerder door alle modder die losgewoeld wordt door de stroming. Dit komt omdat men de Ems op diepte houd voor de grote cruise schepen van Josef Meyer in Papenburg. Het water is op een gegeven moment zelfs zo donkerbruin, dat de dieptemetersensor rare getallen weergeeft, omdat deze de diepte niet meer kan peilen. We zijn langs Leer en Papenburg gevaren en er lag deze keer geen groot schip buiten bij de werf. Om 15.15 uur komen we bij Hebrum aan, de eerste sluis. Ik meldde me via de marifoon en de sluismeester gaf aan dat ik even meer gas moest geven, zo konden we gelijk invaren. Om 15.45 uur meren we af aan een drijvend steiger voor restaurant Emsblick. Het is hier heel druk met mensen want het is 1 mei en in België en Duitsland viert men de dag van de arbeid en dan is het voor hun een vrij dag.

Het leven op een binnenvaartschip.

Het leven van mijn broer op een binnenvaartschip.

Inleiding; Als passagier ga ik een reisje met mijn broer Peter mee. Hij vaart op een binnenvaartschip met de naam 'Estate', dit schip is een koppelverband, wat wil zeggen dat het bestaat uit 2 schepen gekoppeld als 1 verband naast of achter elkaar. De afmetingen zijn; schip 110 meter lang en 11.45 meter breed en met een tonnage van 3167 ton. De bak genaamd 'Estate 2' is 76.50 meter lang en natuurlijk ook 11.45 meter breed en 2516 ton. Totaal 5683 ton. De voortstuwing bestaat uit 2 Caterpillars van 1521 PK elk. Tevens heeft het schip en ook de bak een (rooster) boegschroef, schip 500 pk en de bak 620 pk. Ook zijn er 2 radars en 2 X marifoon aanboord. Ook een navigatiesysteem en AIS, tevens een satelliet ontvanger voor alle televisies en internet voor goede ontvangst, dus een schip van alle gemakken voorzien. Het schip kan men zien als een wereldje (eiland) op zich met alle voorzieningen. Zo draait er continu een stroomaggregaat voor de stroomvoorziening van 220 volt, daar moet men als buitenstaander toch wel aan wennen, want deze produceert toch wel een geluid, dag en nacht. (verbruik ongeveer 80 liter diesel per 24 uur).

Op een binnenvaartschip in de continu vaart, heeft men toch een heel ander leven dan aan de wal. Mijn broer Peter vaart in wisseldienst 2 weken op en 2 weken af. Vol continu, dus 24 uur en 7 dagen in de week. Er is een 1^e en 2^e kapitein aanboord, een stuurman en matroos. Deze stuurman en matroos zijn hier op dit schip,Tsjechen en zij wisselen per maand en gaan dan naar huis en komen er dus twee anderen die dan een maand thuis zijn geweest. Zij varen nu al ongeveer 10 jaar op de 'Estate', en naar volle tevredenheid van beide kanten. In deze periode is het niet zo erg druk zodat het werk niet voor het oprapen ligt, maar waar wel in deze crisis tijd. Het schip ligt al enkele dagen in de Kaiser-Wört haven van Ludwigshaven. Het schip heeft in Manheim kolen gelost. We moeten vrijdag morgen containers gaan laden voor Antwerpen in dezelfde haven waar we nu liggen maar dan aan de overkant. Het lijkt mij wel weer eens leuk om mee te varen, vandaar dat ik 'aanmonster' bij mijn broer en de 'Estate' Europa nummer 2324818. Elk binnenvaartschip heeft een nummer, Nederlandse schepen beginnend met 20 t/m 33, Duitsland 40, Frankrijk 18, en België 6.

Het begin;

Woensdag 8 augustus.

Rond 11.00 uur komt Peter bij ons thuis om mij op te halen, hij woont in Roosendaal dus heeft er al een paar uur autorijden op zitten. Na koffie gedronken en de 'lunch genuttigd' te hebben vertrekken we rond 13.00 uur met nog zo'n 450 kilometer 'voor de boeg' naar Ludwigshaven aan de Rijn. Nadat Peter een stuk gereden heeft, hebben we bij de eerste gelegenheid in Duitsland benzine getankt. Toch nog zo'n dubbeltje per liter goedkoper dan in ons 'Moederland'. Ikzelf ben toen achter het stuur gekropen en bij Koblenz over de grote 'Moseltalbrucke', waar ik vorig jaar zelf nog onder door gevaren ben met de 'Tijdrover', heeft Peter ongeveer de laatste 100 kilometer gereden. Om 17.30 uur zien we de 'Estate' liggen in de Kaiser-Wört haven. Wij konden deze keer niet heel dicht bij het schip komen met de auto, dus de nodige boodschappen een paar honderd meter naar boord sjouwen. Peter belde zijn 2 Tsjechische medewerkers die ook even kwamen helpen. Na de boodschappen uit gepakt en ons plekje voor de komende nachten ingericht te hebben, heb ik maar even snel een blik soep open getrokken om toch wat warms gegeten te hebben. Daarna gaan we naar boven, drinken koffie in de stuurhut en kijken daar nog wat televisie voor we naar bed gaan.

Donderdag 9 augustus. Ondanks het geluid van de 'hulpmotor' toch goed geslapen, alles went (behalve een vent, zegt men) Vanmorgen het schip een stukje naar achteren verhaalt om aldaar de auto met de autokraan weer op het schip te zetten. Vanochtend hoorden we dat we deze keer maar één laadplaats hebben, vaak moet men op diverse plaatsen containers laden her en der, voordat men vol is en werkelijk kan vertrekken. Men noemt deze containers ook wel 'dozen' in de volksmond (scheepsjargon). Men krijgt van de expediteur (verscheper) een lijst doorgemaild met containers die men moet laden en dan kan men gaan puzzelen aanboord. Een computer programma waar men alle containers op volgorde van laden en lossen in kan vullen en je kan dan met deze 'bouwstenen' gaan plannen qua losplaats en dat zijn er in dit geval 8 stuks in Antwerpen. Ook rekening houdend met gewicht per container en grootte, er zijn 20- en 40 voet containers en er zijn zelfs high-cube containers, deze zijn hoger en soms zelfs van boven open. Ook speelt A.D.N.R. containers natuurlijk een rol, dit is waar gevaarlijke lading in zit en men dan ook één of twee blauwe kegels zichtbaar moet voeren. Het is ook een beetje lullig als men in Antwerpen komt en er staan containers die men op losplaats nummer 3 moet lossen en deze staan onder losplaats nummer 4. Een heel gepuzzel en een kunst op zich, je moet het als een uitdaging zien.Voorlopig kan men net alles nog kwijt in het ruim op 2 hoog en men kan op dit schip op 4 breed laden. Vaker gebeurd het dat men 3 hoog moet laden en men kan zelfs 4 hoog, maar dan kan men niet meer onder alle bruggen door. Men moet ook rekening houden met het gewicht, er zijn ook ledige containers bij, dus ook erg in hebben dat het schip niet voor- of achterover of helemaal scheef ligt, dat vaart niet zo makkelijk en het is geen gezicht. Men moet ook de waterstand in de gaten houden zodat men niet te diep ligt, vandaar dat we nu maar met 2 hoog kunnen varen omdat het water al aardig laag staat. Bij 3 hoog moeten de 'dozen' geborgd worden door 'stekkers' op de hoeken van de buitenste containers dit i.v.m. het niet kunnen verschuiven van deze containers die boven het schip uit komen, de tweede laag zit in het ruim, dus dat hoeft niet. Als men deze puzzel gereed heeft, krijgt de kraan machinist een lijst van de schipper waar hij welke container neer moet zetten in het schip of de bak, aan stuurboord of bakboord.Elke container heeft een uniek nummer welke van alle kanten zichtbaar is, ook van boven af voor de kraanmachinist. Aanboord worden de containers weer gecontroleerd via een lijst of het werkelijk zo geladen wordt en alles op de juiste plaats staat. Vanmiddag kregen we bericht dat ze vanavond al een begin willen maken met het laden.

Vrijdag 10 augustus. Gisterenavond belde men op of we onder kraan wilden komen liggen en om 20.15 uur kwam de eerste container het ruim in en dat ging door tot 01.00 uur vannacht, toen kwamen er een paar andere schepen enkele 'dozen' laden zodat men vanmorgen vroeg weer verder isgegaan met laden. Over de gehele dag zo nu en dan een container geladen, deze kunnen nog tot 18.00 uur 'aangereden' worden met vrachtwagens van diverse bedrijven. Ook kunnen er wat afvallen en er kunnen ook in de loop van de dag wat containers bijkomen. Om 18.05 uur zijn we gereed met het laden en koppelen we de bak aan de voorzijde van het schip en gaan om 18.30 uur de Kaiser-Wört haven uit en gaan in de afvaart. Deze 186.50 meter lengte van het schip, is wel even wat anders dan de 12 meter van mijn boot(je). Als men hiermee in de afvaart de buitenbocht om komt 'zeilen' moet je daar wel erg in hebben, anders kom je er niet meer uit, laat staan als het donker is.Vanavond het 'stuurpookje' een aantal uren bediend, want een stuurrad zoals vroeger, kent men niet meer. We gaan via Manheim richting Mainz waar we in Büddenheim om 24.00 uur het achteranker laten zakken en een paar uur gaan slapen, althans voor Peter is het maar een paar uur want hij is om 04.00 uur alweer wakker 'und fangt wieder mit die arbeit an'.

Zaterdag 11 augustus. Om 06.30 uur kom ik naar boven en zijn we inmiddels Bingen gepasseerd en varen in Kaub langs de welbekende 'mauseturn' en zitten we dus al midden in het gebergte. Na de 'Lorely' zijn we in St-Goar en zakken we steeds verder de Rijn af. Na Boppard en Spay komen we in Oberlahnstein en Koblenz, deze plaatsen zijn wij, Gerrie en ik, vorig jaar ook nog met de 'Tijdrover' gepasseerd toen ik vanuit de Moezel naar de Lahn voer (een stukje van 6 kilometer) En daarna weer de Rijn af naar beneden. Peter en ik lossen elkaar om de paar uur af zodat hij ook zijn gedachten ergens anders op kan richten, ik heb tenslotte ook een rijnpatent. En voor een natje en droogje, zoals het eten klaarmaken, daar zorg ik tussendoor ook voor, laat ons maar schuiven, de gebroeders van Hassel redden zich wel. Het weer is prachtig en na Andernach, Rheinbrohl, Bonn en nog veel meer voor mij bekende plaatsen komen we in Keulen. Daarna Dusseldorf en Duisburg waar we om 21.00 uur in Swelcheren zijn en daar de 'Contender' zien. Dit is een duwboot van dezelfde eigenaar als de 'Estate', hier moesten we even wat afgeven en dat ging heel rustig elkaar passerend. Wat mij wel opvalt in Duitsland is dat als het maar een klein beetje mooi of warm weer is, dat iedereen naar het water trekt en de oevers bevolken, met parasols, tenten, stoeltjes en ik weet ik niet allemaal wat tussen de pieren op de zandstrandjes. Ook op de boulevard is druk met 'zomergasten', dat komt ook omdat het weekend is natuurlijk. Om 00.15 uur zijn we in Grieth en gooien het anker weer even uit, als we maandagmorgen om 10.00 uur maar in Antwerpen zijn, en volgens onze berekening kan deze tussenstop makkelijk, anders komen zondag namiddag al op onze losplaats.

Zondag 12 augustus. Net als gisteren gaat het anker om 04.00 uur weer omhoog en gaan we verder richting Antwerpen. Toen ik om 06.30 uur weer boven in de stuurhut kwam zaten we al in Nijmegen, we gingen langs ons favoriete plekje in de Lindenberghaven en het lag er deze keer vol met jachtjes, ook aan de binnenkant van het steiger. Anders keek ik naar de scheepvaart op de Waal en nu dus een keer andersom. Na Nijmegen, Tiel, Zaltbommel, Gorinchem en Werkendam etc. gaan we verder vanaf de Waal, Boven-Merwede en de Nieuwe Merwede en het Hollands Diep naar het Volkerak. Daarna de Kreekraksluis en Schelde Rijn kanaal tot in Antwerpen. Daar gaan we gaan vast maken voor de Zandvliet-/Berendrecht sluis aan de binnenzijde op kaai 707. Ik schreef het in mijn vorig verslag ook al maar dit zijn de 2 grootste sluizen van de wereld, nog groter dan de sluizen in het Panamakanaal. De maten daarvan heb ik niet meer zo in mijn hoofd zitten, als je die wil weten, dan kan men ook naar de site van Reismee.nl gaan. Hierbij de link www.tijdrover.reismee.nl Hierin staan de verslagen van de 'Tijdrover' die we gemaakt hebben waarvan de laatste naar Parijs van dit jaar, op de terugweg zijn we ook in Antwerpen geweest.

Hier in Antwerpen werken ze met dokken en kaainummers door het hele havengebied heen. Morgenvroeg gaan we door de sluis omdat men op de Schelde met tijwater (hoog en laag water) ook niet zo prettig ligt en we hoeven om 10.00 uur pas te lossen gelijk door de sluis. Na de bak opzij gekoppeld te hebben is het 20.30 uur dus...... 'feierabend'. Het verbruik aan dieselolie deze reis van Ludwigshaven naar Antwerpen is ongeveer 6 kuub dit is ongeveer 6.000 liter aan gasolie voor 2 motoren. Heel wat anders als mijn bootje met circa 4 liter per uur. Maar we hebben dan ook 'even' 2437 ton aan containers weg gebracht.

Maandag 13 augustus. Vanmorgen om 06.30 uur gemeld bij de Zandvlietsluis en om 08.00 uur waren we door de sluis en meerden we gelijk om het hoekje af aan de Scheldemuur bij de Europa terminal op kaainummer 869. Hier in Antwerpen gaan we alle containers lossen op 8 plaatsen en wel een totaal van 2437 ton. In het schip hebben we 42 containers van 20 voet en 25 stuks van 40 voet, totaal 1355 ton geladen. En in de bak 31 stuks van 20 voet en 20 stuks van 40 voet en 1082 ton, een totaal van 2437 ton. Samen kunnen ze afgeladen, 5683 ton laden. Ik schreef het al eerder maar we liggen op 'waterstand' vandaar dat we ook maar 2 hoog geladen hebben. Men zegt ook wel eens dat je 'van het kastje naar de muur' gestuurd wordt en dat is hier ook het geval. Eerst buiten op de Schelde lossen, dan weer naar binnen schutten, weer naar buiten om de laatste containers te lossen en dan weer naar binnen als we klaar zijn, dus van hot naar haar. Om 12.00 uur pas bij de 1^e losplaats gereed, om 13.00 uur 2^e losplaats gereed met 1 container lossen en om 13.30 uur bij de 3^e losplaats. Deze keer gaan we bij de van Cauwelaardsluis (naast de Boudewijnsluis) naar binnen waarna we bij het 4^e losadres in het 6^e havendok (16.45 uur), ook 1 container moeten lossen.Het is hier wat in België zeg, met al die verschillende marifoonkanalen waar men zich steeds weer moet melden als men van het ene kaainummer vertrekt en ook weer bij de andere aankomt. Als men meert en ontmeert moet je dat melden. Tevens heeft binnen de sluizen en buiten de sluizen ander marifoonkanalen. Ook zijn er nog de zogenaamde blokkanalen waar men zich ook weer moet melden. En de sluizen hebben apart ook hun eigen marifoonkanalen. Tureluurs wordt je van al dat melden. Hier in Antwerpen hebben we een zeer slechte internet verbinding en dat is soms best wel lastig. Om 17.15 bij losplaats 5 in het Churchildok. 17.45 uur daar gereed en naar het Delwaidedok gevaren waar we op 2 plaatsen moeten lossen. Om 21.00 uur zijn we op losplaats 7 waar we gelijk beginnen te lossen en om 21.15 uur het schip leeg is. Nu de bak nog, waar we eerst weer voor naar 'buiten' geschut moeten worden. Wij komen om 23.45 uur aan in het Deurganckdok en men wil om 24.00 uur toch nog gaan beginnen met lossen.Wat dat betreft gaat het vlotter als we dachten.

Dinsdag 14 augustus. Vanmorgen om 01.00 uur zijn we helemaal leeg en zoeken een rustig plekje om te overnachten. Na een boterhammetje (of 2) gaan we tegen 08.00 uur los maken en vertrekken naar de Berendrechtsluis om weer naar 'binnen' te gaan.We weten nu nog niet wat de volgende lading is maar we kunnen beter binnen liggen, daar is meer kans dat men daar moet laden, of weer richting Rotterdam moeten gaan via het Schelde Rijn kanaal. Gisterenmorgen was er wel lading, erts voor Neuss, maar we moesten dan vanmorgen om 05.30 uur laden en aangezien wij bij het laatste losadres om 03.30 uur op de 'rol' stonden om dan pas te lossen konden we dat niet doen omdat we dat niet zouden halen qua tijd, achteraf dus wel. Als men alles van tevoren weet, kan men met een kwartje de wereld rond.

Om 11.00 uur liggen we pas in de Berendrechtsluis samen met drie grote zeeschepen. Dan zijn wij weer klein als je daar samen mee in de sluis ligt, hetzelfde als ik met de 'Tijdrover' naast de 'Estate' lig, dan zijn wij weer een heel klein bootje. Uit de sluis horen we dat wij waarschijnlijk in Rotterdam erts moeten laden voor de Duisburg, zolang dat niet zeker is gaan we voorlopig naar de Kreekraksluis en blijven daar liggen, zodat we nog beide kanten op kunnen.Als dit niet doorgaat dan ga ik maar weer naar huis, gaat dit wel gelijk door dan ga ik nog even mee. Om 13.00 uur komen we aan bij de Kreekraksluis waar we op de palen vast maken en daar hoorden wij dat in Rotterdam erts laden niet door ging.Ik ga de woning en stuurhut een beetje 'kuisen' (schoonmaken) waar ik een week vertoefd heb. Stofzuigen, dweilen etc. en een wasje gedraaid. (ook hier draai ik mijn hand niet voor om, heel flexibel en overal inzetbaar, bijna een manusje van alles). Om 16.00 uur besluiten we om toch maar de auto aan de wal te zetten op de auto afzetplaats, want het zal wel niets meer worden vandaag. Ik rij de auto rond over het sluizencomplex (met slagboom) om weer bij het schip te komen. Nadat ik warm gekookt heb, gaan we naar Roosendaal, wat ook niet zo ver uit elkaar ligt, waar Peter woont en drink ik nog even een 'bakkie' bij schoonzus Maddy. Peter brengt me naar het station en dan vertrek ik met de trein van 18.52 uur en ben rond 22.00 uur in Lochem, waar mijn lieve vrouwtje me met de auto ophaalt.

Zo eindigt voor mij een leuke trip op het binnenvaartschip waar mijn broer op vaart. Totaal 7 dagen weg geweest en dit is weer een leuke afwisseling op het dagelijkse ritme waar ik nu eenmaal inzit als men niet meer aan het arbeidsproces deelneemt.

Peter, (en Huib, eigenaar van de 'Estate') bedankt voor deze reis.

Groetjes van Kees en misschien tot een volgende keer !?

Video's geplaatst.

Hallo iedereen,

Wij zijn al weer een aantal dagen thuis en bij het terug kijken van mijn vakantiefoto's kwam ik ook nog een paar video's tegen die ik, via You tube, gelijk maar op Reismee.nl geplaatst heb. 2 Van deze filmpjeszijn gemaakt, op een mooie warme vakantiedag,bij desluizentrap van 28 stuks op 8 kilometer in het Canal des Ardennes. We varen de ene sluis uit en gaan de andere weer in. En één van het schutproces als we ongeveer 2.50 meter zakken. Tevens 2 stuks als we ergens in een tunnel varen. Wij zijn weer helemaal in de mallemolen van alledag beland. En Gerrie gaat vandaag weer de deur uit om te werken. Wij hopen dat we menigeen een plezier gedaan hebben om ons vakantieverhaal hier op deze site neer te zetten. Wij zouden het dan ook wel fijn vinden als men eens een reactie zou plaatsen en zijn mening zou willen geven zowel positief als negatief. Zo weten we of we volgende keer er mee door moeten gaan of niet.

Groeten van Gerrie en Kees van Hassel.