Hattem - Cuijk

Zaterdag 28 april.

Het is nog steeds te koud voor de tijd van het jaar, we vertrekken zoals de bedoeling is uit Hattem richting Zutphen. Met een gangetje van 10 kilometer per uur en een toerental van 2100 gaan we op weg. 5 Uur later zijn we in de Vispoorthaven van W.S.V. Gelre. Dit keer dus niet in de Marshaven zoals gewoonlijk, maar voor de verandering gaan we in het 'kabinetje' liggen zoals deze haven ook wel eens genoemd wordt. Hier blijven we enkele dagen liggen en Kees-Jan, onze zoon, komt vast zijn wielrenners fiets brengen. Zodat hij deze niet met de trein naar Maastricht hoeft te nemen als hij met ons mee gaat op vakantie. Na het eten gaan de gebroeders weer naar huis in Lochem. Over deze fiets later meer.

Zondag 29 april.

Toch wel een leuk en rustig haventje, we liggen op het enigste kopsteiger van de haven met het zicht op de IJssel. Het is zondag en om half tien gaan de klokken luiden van de Walburgskerk hier vlakbij. Best wel een mooi geluid dat gebeier van de klokkenluider, tenminste als je dan al wakker bent natuurlijk. Deze Walburgskerk is ontstaan uit een kapel of kerk uit de 11^e eeuw en in het jaar 1500 tot Gotische stijl weer opgebouwd. Vlakbij is het nieuwe stadhuis en er tegen over het stadhuis uit het jaar 1450.Het centrum is hier ook vlakbij, kinderen en kleinkinderen zijn vandaag aanboord geweest en we hebben Yilla's verjaardag vast gevierd die eigenlijk op 14 mei jarig is. Maar net zoals vorig jaar, zijn we er op die datum niet. Er is hier ook kermis en de winkels waren open en het zonnetje begint warempel te schijnen dus wat wil men nog meer. En wat zien we dan s' avonds op ons kussen liggen, een briefje van onze kleindochter Mesah.

Op dit briefje had ze geschreven; Live oma en opa ik mis je groetjes Mesah.

Maandag 30 april, Koninginnedag.

Vandaag zijn we naar de 'kleedjesmarkt' geweest zoals men dat hier noemt i.pl.v. de vrijmarkt. De zon deed zijn uiterste best en de kinderen vermaakten zich in grote plastic ballen zowel op het water als op de straat. Na de middag om 12.35 uur zijn we de haven uitgevaren en om 15.45 uur zijn we in De Steeg bij w.s.v. de Engel.

Dinsdag 1 mei.

Vanmorgen na de boot 'droog' gemaakt te hebben brak de zon door en gingen we om 10.45 uur op weg naar Nijmegen in de Lindeberghaven waar we om 14.30 uur aan komen, op ons favoriete plekje bij de waalbrug. Vorig jaar konden wij niet over de dam heen kijken vanwege het lage water maar nu wel. Er komt hier van alles voorbij varen. Toen konden we niet achter het steiger komen en was het ook zo druk, nu liggen we alleen. In deze haven staat een 'parkeermeter' waar men het havengeld moet betalen.

Woensdag 2 mei.

Nadat Gerrie in Nijmegen vers brood heeft gehaald vertrekken we om 09.30 uur. Ik heb me gemeld bij sector Nijmegen en het was maar een klein stukje naar de sluis van Weurt. Nadat ik me weer gemeld heb bij de sluis met de marifoon, vroeg de sluismeester er een tandje bij te zetten zodat ik gelijk in de S.B. sluis kon invaren, samen met een vrachtschip die er al in lag.

Zo kwam het dat we al om 10.10 uur 'binnen' geschut waren. Het is rustig zonnig weer en na het Maas-Waalkanaal gaan we de Maas op. In het passantenhaventje van Cuijk stoppen we voor vandaag en het is 12.00 uur. Cuijk is een mooie plaats om te winkelen. Tegen de avond kwam er een vrachtschip die ons haventje tijdelijk afsloot om mensen en de auto aan boord te kunnen zetten. Spudpaal vóór erin en een spudpaal achter er in en hij kan geen kant meer op.

Officieel mag je hier niet overnachten volgens de almanak, te onrustig. Het valt heel erg mee en we liggen hier niet alleen zo als te zien is op de foto. (zie vakje foto's hierboven aan de site) En we hadden een extra touwtje voor de boot vast te maken.

Donderdag 3 mei.

Vanmorgen kregen we een sms'je van broer Peter dat hij nu langs de Lindeberghaven voer in Nijmegen. Daar lagen wij gisteren, jammer anders hadden wij nog even kunnen zwaaien en foto's vanaf b.v. de waalbrug kunnen maken van zijn schip een koppelverband met de naam 'Estate'. Mensen die mijn vorig verslag van vorig jaar hebben gelezen weten wat ik bedoel. Wij blijven vandaag nog een dag hier en gaan morgen verder richting zuiden.

Kijken of ik hier kan internetten in Cuijk, dus...... wordt vervolgd.

Groeten van Gerrie en Kees.

Vakantie 2012, Sloten - Parijs (Sloten tot Hattem)

Zaterdag 14 april.

Vandaag gaan we eigenlijk al aan onze vakantie beginnen, maar toch ook weer niet.

We brengen de boot alvast naar de Abim werf Ossenzijl om van hieruit de 24 april te vertrekken richting Frankrijk. Dit heeft ook weer een voordeel dat we de auto bij de werf in de hal neer kunnen zetten en dat deze niet meer dan 2 maanden buiten op de parkeerplaats in Sloten hoeft te staan.

Hier begint dus onze vakantie, een week eerder dan gepland. We varen de haven van Sloten uit met een volle zon maar met een temperatuur van maar rond de 10 graden.De erste brug gaat in Follega voor ons open terwijl de tweede in Echtenerbrug precies voor ons om 12.00 uur dubbel rood geeft en men dus een uur pauze heeft, slecht gepland Kees!! Geen probleem, er is hier voor de brug aan beide kanten nieuwbouw gepleegd wat steigers betreft en zelfs een compleet nieuwe watersportwinkel van jachtwerf de 'Meerenpoort' is er gebouwd. Aldaar gelijk met een lege (lichtgewicht) gasfles er heen, maar deze bleken ze niet te kunnen inruilen. Jammer, maar voor dat we Nederland uit zijn, komen we nog genoeg verkooppunten tegen nemen we aan. Wel hebben we er een Marekrite vlaggetje gekocht, dit jaar in het zwart.

Op ons gemakje varen we verder en alles verloopt voorspoedig, de bruggen 'draaien' op tijd en de eerste sluis, van de velen die er nog komen, de Driewegsluis, gaat open als we er aan komen.In de volksmond noemen we het de Driewegsluis maar eigenlijk is het de Mr.H.P. Linthorst Homansluis. De Driewegsluis ligt er achter en is een zelfbedieningssluis. De naam zegt het eigenlijk al; sluis met drie uitgangen, één maal richting Echtenerbrug, éénmaal richting Ossenzijl en de laatste richting Oldemarkt cq Wolvega. Wij zijn vorig jaar nog door dit sluisje geweest doordat de grote sluis gestremd en in onderhoud was. Wel een leuk sluisje, alleen als de brug open staat en men vaart erin of eruit dan steekt datgene aan ijzer wat normaal onder de brug gelast zit nu boven het vaarwater en omdat men gelijk een bocht moet maken is dit wel even uitkijken. Deze sluis is als zodanig niet meer nodig want men heeft nu vrije doorvaart van Echtenerbrug naar Oldemarkt/Wolvega, hoewel men wel een zelfbedieningbruggetje moet draaien richting Oldemarkt. Door de sluis vinden we een mooi Marekrite plekje tegen en knopen we hem daar vast, midden in het natuurgebied De Rottige Meente van Staatsbosbeheer en rondom vrij zicht.

We liggen amper een half uurtje als er zich een tweede jacht zich bij ons vervoegd, dat kan omdat het een dubbele ligplaats is en wel op TJ 28. Elke vrije Marekrite ligplaats in Friesland heeft een nummer, en wel om de volgende reden; als er een paniek situatie zich voordoet en men heeft hulp nodig en men belt 112, dan weet men waar dat is, want men ligt 'ergens' in de vrije natuur. Maar goed, dit tweede jacht de 'Jembas' uit Sneek en deze was druk bevolkt met 'vogelspotters' oftewel fanatieke natuurmensen, een tiental mensen, 8 mannen en 2 vrouwen, gingen met grote verrekijkers en nog grotere filmcamera's de natuur in voor een paar uur en gingen daarna rechtsomkeer weer naar de 'Weerribben'. Voor de natuur liefhebbers; er schijnt hier een vogeltje te zijn en wel het 'blauwborstje' volgens één van deze mensen. (dus een broertje van het roodborstje?)

De volgende dag zijn we na een goed kwartier in Ossenzijl, deze plaats ligt op de Provincie grens van Friesland en Overijssel waar ook het natuurgebied de 'Weerribben' begint.

De komende reis gaat weer van startpunt Sloten via Ossenzijl, Zwartsluis en Zwolle de IJssel op en als eerste een tussenstop van een paar dagen in Zutphen. Dan vertrekken wij aldaar weer de IJssel op,richting de IJsselkop. Een stukje Waal, via Nijmegen/Weurt de Limburgse maas door naar Maastricht. Daarna de Maas in België via Luik, Namen en Dinant naar Givet de Franse grens. In Frankrijk heet het nog steeds de Maas maar dan; canal de la Meuse (ex canal de L'Est) naar Pont á Bar (tussen Charleville de Méziéres en Sedan). Hier gaan we dan S.B. uit het Canal des Ardennes op en dan na een tunnel en een sluizentrap (Montgon, 27 sluizen op een afstand van 8 kilometer) B.B. uit richting Reims. Dit is het Canal de L'Aisne a La Marne, welke daarna overgaat in de Marne richting Parijs waar wij natuurlijk enkele dagen blijven liggen.

Op de Seine door Parijs heen en dan via de Oise weer naar het noorden waar we via Canal de St. Quentin, waar over een stuk van 5.700 meter je schip aan je voorganger moet vastmaken in Maquincourt en zodoende met een sleper aan kettingen door deze lange tunnel getrokken/gesleept wordt. Men mag dan normaal gesproken de motor niet laten draaien i.v.m. smog/rook. Dan via Cambrai en Valenciennes naar België, en omdat we er dan toch vlakbij zijn, via Douai, Lili (Rijsel), Kortrijk en Deinze, over de Leie naar Gent en misschien, als het zo uitkomt, ook nog naar Brugge. Daarna terug via de Schelde naar Antwerpen. Over het Schelde-Rijn kanaal gaan we dan naar Roosendaal, waar veel van mijn familie woont, waarschijnlijk terug over Rotterdam, Amsterdam en Elburg weer naar Sloten, of vanaf Roosendaal door de Brabantse kanalen, Nijmegen en dan via de IJssel weer terug,

Een tochtje volgens PC Navigo van ongeveer 2000 kilometer en zo als ik uitgerekend heb meer dan 214 sluizen te gaan. Zie bijgaande route van PC Navigo, waarop men kan zien hoe en waar we ongeveer varen. Voor ons weer een nieuwe uitdaging want dit is de eerste keer richting Parijs.

Dinsdag 24 april.

Vandaag is het zover, vakantie.........op weg naar Parijs. Vol goede zin, optimistisch en verwachtingsvol stappen we in de auto richting Ossenzijl waar, zoals hiervoor beschreven, deze keer de boot ligt. Na diverse voorbereidingen voor deze reis en toch wel een klein gemis doordat Nikos er deze keer niet bij is, gaan we op weg. Alles qua voorbereidingen is het wel makkelijker gegaan als vorig jaar omdat het toen de eerste keer was om zo'n lange reis te maken maar we weten nu beter uit ervaring. Gerrie heeft het weekend haar laatste nachtdienst gehad en maandag, de vaste oppasdag van onze kleindochters. Eenmaal in Ossenzijl en na gezellig even met Peter en Dinie een kopje koffie gedronken te hebben en het Friese Provincie vlaggetje gewisseld te hebben voor het Overijsselse zijn we om 13.30 uur bij de Abim werf weg gevaren met achterlating van onze auto.

Met een gangetje van 6 kilometer per uur, en dat is eigenlijk tergend langzaam maar men mag niet harder varen, zijn we de 'Weerribben' door gevaren en zijn we blijven liggen in Muggenbeet. De volgende dag willen we naar Zwartsluis en onderweg zag ik de tonnen op het Giethoornse meer en de Beulakerwijde met een soort sprieten er boven op, bij goed kijken zag ik dat het allemaal grote zwarte trekbandjes zijn. Wij denken dat het is om de vogels zoals meeuwen en wat al niet meer aan vogels, te weren en dat deze tonnen niet geheel wit en smerig worden van alle sh.. (vul zelf maar in) die deze vogels nu eenmaal produceren. Het helpt wel want de tonnen zien er nu nog vlekkeloos uit.

Dit alles even terug lezend zegt Gerrie tegen mij; 'Als je zo doorgaat dan is het aan het eind van de vakantie een boek geworden in plaats van een reisverslag, we zijn nog maar net vertrokken en je hebt al 3 bladzijden vol'. Hier heeft ze wel gelijk in (zoals gewoonlijk), dus de komende dagen zal ik me proberen in te houden wat lettertjes tikken betreft.

In Zwartsluis, waar Volvo Penta de motor nog even een 'controlebeurt' heeft gegeven gaan we vrijdag 27 april weg en gaan even in Zwolle in het centrum bij het 'maagjesbolwerk' aanmeren want Wilco, onze oudste zoon, had een dag gesnipperd en wilde wel een stuk meevaren naar Zutphen en is dus met de trein gekomen. Tevens hier bij de plaatselijke 'olieboer' de lege lichtgewicht gasfles ingewisseld voor een volle dus dat probleem hebben we ook niet meer de komende reis. Bij navraag kost hier de diesel 1,50 euro/liter. Onze tank is nog bijna vol dus voorlopig even niet tanken. Wij vertrekken dezelfde dag nog richting Hattem, we varen zo de geopende Spooldersluis in en zijn na een klein stukje tegenstroom op de IJssel al weer in de genoemde stad. Hier heeft men gratis internet dus daar maak ik dan ook dankbaar gebruik van. 2 Dagen voor vertrek heb ik thuis nog een website aangemaakt bij Reismee.nl, hier kan ik zo nu en dan mijn reisverhaal neerzetten en aanvullen.

Tot een volgende keer en een varensgroet vanaf de 'Tijdrover' in Hattem.

Deel 3 en 4, Maas-Moezel-Rijn vakantie 2011, Luxemburg en Duitsland - Saar/Moezel/Lahn en de Rijn.

Vakantie Maas-Moezel-Rijn reis 2011 Deel 3. Luxemburg/Duitsland - Saar Moezel.

Woensdag 8 juni

Vandaag, zoals in deel 2 beschreven, zijn wij in Luxemburg en wel in Schwebsange aangeland. Bij binnenkomst in de haven hebben we gelijk maar even diesel getankt en dat scheelt echt wel met België (1,44), nu 1,16.5 Euro /liter. We hebben ons verhaal even afgemaakt van deel 2 en we konden bij de receptie internetten, dus gelijk maar verstuurd. Tevens hebben we daar een Luxemburgs gastenvlaggetje gehaald en opgehangen. Deze behoort aan de rechterzaling te hangen van de mast, als teken van gast te zijn in een land.

Donderdag 9 juni

De grens tussen Luxemburg en Duitsland wordt over een afstand van 36 kilometer gerealiseerd door de Moezel (scheidingsrivier). Net voor Trier en na Wasserbillig gaat de scheiding door in het riviertje de Sauer welke in de Moezel uitmondt.We zijn ook nog even de industriehaven van Mertert ingevaren waar ik vroeger nog geweest ben met het vrachtschip. De sluizen van vandaag hebben ook kleinere 'bootsleuse', maar die zijn maar 18.00 meter bij 3.30 meter breed dus voor de meeste jachten van tegenwoordig te smal, onze boot is 4.05 meter breed. Net voor Trier draaien we de Saar 'op', letterlijk en figuurlijk want we gaan daarna in de sluizen van de Saar weer omhoog en wel bij de eerste sluis gelijk al 12.00 meter.Het Luxemburgs vlaggetje wordt gewisseld voor de Duitse driekleur. Om 14.30 uur meren we af aan een 'gastesteg' in Saarburg zelf, vlakbij het centrum. Er is ook hier dichtbij een klokkengieterij voor de liefhebbers. Gerrie vond het een heel mooi plaatsje met een indrukwekkende waterval dwars door de stad heen. Vanavond hebben we samen de burcht (ruïne) maar eens beklommen met uitzicht over de stad. En eenmaal beneden hebben we op een terrasje een lekkere Duitse schnitzel gegeten.

Vrijdag 10 juni

Vanmorgen bij het opstaan een verrassing! Er hingen n.l. 'frühstuckbrötchen' aan de reling.We hadden gisteren onze boot een stukje achteruit gehaald, zodat er 2 Duitse boten vóór ons konden afmeren. Dit werd dus heel erg gewaardeerd. (En achteraf natuurlijk ook door ons). Na om 08.45 uur vertrokken te zijn, hebben we vandaag weer een hele mooie tocht gevaren op de Saar, tussen de bergen en de bossen. Uit het water opstekende bergen, waarvan de dieptemeter soms een diepte aangaf van 13 meter. De Saar is een hele rustige rivier waar toch ook wel grote schepen kunnen komen, want de sluizen zijn 190 X 12 meter en tevens een kleine sluis van 40 X 6.75 meter. Grote passagiersschepen, 135 meter en koppelverbanden varen hier ook. Vandaag kwamen we ook een aantal bootjes tegen die samen met ons in Nancy hebben gelegen en die daar door zijn gegaan en de Saar hebben genomen, dus een ander rondje gevaren. Na 2 sluizen zijn we om 12.15 uur gestopt boven de sluis van Mettlach. Op de Saar met deze 3 sluizen zijn wij in totaal weer 35 meter omhoog gegaan. Na de middag hebben we een bezoek gebracht aan het keramiekmuseum en de winkel van Villeroy en Boch, een zeer bekend porseleinfabrikant. Dit was zeer de moeite waard om te bekijken. Na het avondeten kregen wij het idee, om de hier vlakbij gelegen 'Grösse Saarschleife' te gaan varen welke 5 kilometer verder ligt en dit is een hele scherpe bocht in de Saar die als een lus rondom de berg ligt. Dit is ook, naar ons idee, het mooiste stukje van de Saar, het aanbevelen waard. Vanaf de Moezel is dit in totaal 35 kilometer en 3 sluizen. Dit is ook het keerpunt van ons want morgenvroeg gaan we weer richting Moezel.

Zaterdag 11 juni

Vanmorgen al bijtijds wakker omdat de zon naar binnen scheen, daardoor krijg je weer zin om te gaan varen. Als eerste de hond uitgelaten en tijdens deze wandeling hoorde ik tot mijn verbazing een echo op mijn niezen. Ik dacht toen; het lijkt wel of ik in Oostenrijk ben in de Alpen. Alleen nog even leren jodelen! Maar goed...... ontbeten en ik dacht, ik zal me vast melden via de marifoon bij de sluis, waar we het zicht op hadden. Tot mijn verbazing zette de sluismeester de lichten gelijk op groen. Ik denk dat de sluis al klaar stond voor ons, omdat ik me gisterenavond gemeld had dat we nog een stukje gingen varen en morgenvroeg wegwilden gaan. Dus...... het was wel vroeg deze ochtend 08.15 uur vertrokken, met de nevel nog boven het water hangend, en dit heeft toch ook zijn charme. In Saarburg maken we heel even een kleine tussenstop voor het halen van brood en een krant. Met pijn in ons hart laten we de Saar achter ons, wat is dit toch een prachtige rivier om te varen en wat zijn de bergen hier mooi! Om 12.30 uur draaien we de Moezel weer op en gaan weer afvarig richting Trier. Helaas bestaat er daar geen mogelijkheid om met de boot te overnachten, wat wel jammer is voor zo'n grote stad. In sluis Trier moesten we even wachten en hadden mazzel dat we samen met een vrachtschip en de WSP (Wasserschutz Polizei) boot konden schutten. Op deze boot stond een cameraploeg die aan het filmen was. Om 15.30 uur komen we aan in Schweich en hebben we een mooie passantenplaats met uitzicht op de Moezel en een berg. Na deze lange dag smaakte me het pilsje best wel, want tijdens het varen drink ik niet.

Zondag 12 juni (1^e Pinksterdag)

Vanmorgen om 08.30 uur kwam de bakker in de haven met lekker vers brood, eitje erbij, en op het achterdek want de zon scheen zoals gewoonlijk weer, wat een luxe. Daarna zijn we vertrokken richting Neumagen-Dhron. Op de Moezel varen veelal nieuwe grote schepen, vaak met kolen naar Thionville en het merendeel daarvan zijn schepen met een thuishaven uit België. Nog steeds zien we diverse bootjes die we eerder gezien hebben en nu mee opvaren omdat zij dezelfde route als wij varen, zoals de 'Nehalennnia' uit Veghel, de 'Hulkje' uit Aalsmeer, de 'Majestic' uit Woubrugge en de 'Bleu Haven' uit Xanten (D) etc Toch wel leuk om ze terug te zien op dezelfde reis.Iedereen weet dat de Moezel mooi is, maar vanaf het water is het bijna niet te beschrijven hoe indrukwekkend dit is. Vroeger met het vrachtschip zag ik dit niet, 'bedrijfsblindheid' noemt men dat. Maar als vakantieganger en/of toerist is dat heel anders. Opeens zien we voor ons aan S.B. (stuurboord is dus rechts) iets in het water drijven wat beweegt en het blijkt een Jack-Russeltje te zijn, genaamd Danny, die achter een bal aan zwemt en met de pootjes richting andere kant van de Moezel gaat, welke hier best wel breed is. Na dit gezien te hebben, zien we opeens dat er ook een jongen het water induikt en achter het hondje aangaat. Mede door de stroming drijft de bal, dus ook de hond, steeds verder weg.

Wij krijgen het vermoeden dat dit niet goed gaat en keren de boot om, om er ook heen te gaan. Wij hadden geen 5 minuten later moeten komen want de jongen riep naar ons; 'ich kann nicht mehr....., ich kann nicht mehr......................' Hij was onderkoeld en helemaal op. Gerrie heeft hem toen op het zwemplateau getrokken en gerust gesteld. Hij kwam weer op adem en zijn met de boot richting hond gevaren, maar je moet niet denken dat hij wilde komen, over eigenwijs gesproken..... eindelijk lukte het de jongen om de bal te pakken en toen zwom de hond zelf weer naar zijn begin positie en dat was de camping. Onvermoeibaar zijn deze honden. Aan de kant stond de halve camping te kijken en te schreeuwen en men was dankbaar en blij dat het goed was afgelopen. Men stond al te zwaaien met een fles wijn, maar hoe krijg je die aanboord, dus hebben we maar gezegd dat ze die zelf maar op moesten drinken voor de schrik. Daarna de boot omgedraaid en onze weg vervolgd.Het valt ons trouwens onderweg op dat er steeds meer campers komen en minder caravans langs de oevers van de Moezel, het begint een hype te worden. Rond de middag komen we aan in Neumagen-Dhrom, wat het oudste wijnstadje van Duitsland is. In de tijd van de Romeinen was hier een levendige wijnhandel met de Romeinse wijnschepen op de Moezel. In de haven zagen we een replica hiervan liggen die ook echt kan varen en men kan deze ook huren of met een groep ermee gaan roeien.

Maandag 13 juni (2^e Pinksterdag)

Na eerst naar de bakker geweest te zijn, zijn we vertrokken in de motregen. Voor het eerst hebben wij de ruitenwissers in onze vakantie gebruikt, maar na een uurtje breekt de zon weer door. We zijn langs de 'Loreley' aan de Moezel gevaren, (De echte Loreley is natuurlijk aan de Rijn). Bovenop deze 443 meter hoge steile rots heb je een prachtig uitzicht over de Moezel, Hondsrug en de Eifel.Na 1 sluis komen we om 12.30 uur aan in Bernkastel-Kues. We horen van de havenmeester dat ze hier 'Tagen der offenen weinkeller' hebben met de Pinksterdagen. In een dertiental wijnkelders kun je gratis wijn proeven en de bedoeling is dan dat je 1 of meerdere flessen wijn koopt. Na alle dertien langs geweest te zijn, weten we nu welke wijn het lekkerste is, (vooral Gerrie). Maar....... we hebben een paar lekkere glazen wijn gedronken en een paar flessen mee aanboord genomen. Want....... als men op de Moezel vaart, dan hoort dat er vanzelfsprekend bij, toch? En onze Nikos heeft ook vakantie en hoort er ook bij!

Dinsdag 14 juni

Om 06.30 uur werden we klaar wakker door het geluid van een vliegtuigje welke de wijnranken bespoot met ............? Hij kwam laag over het water langs ons slaapkamerraam om dan weer op te stijgen tegen de berg op. En die dingen maken een kabaal! We zijn toen maar opgestaan, brood op de camping gehaald en boodschappen in de stad met het fietsje, wel zo makkelijk hoor, zo'n ding op twee wielen. Om 09.45 uur vertrokken richting Traben-Trabach samen met de 'Moor' uit Maasbommel, die we voor het eerst in Maasbracht zagen en ook deze route volgen. Na 1 sluis bleek in de haven aldaar geen plaats meer voor ons te zijn dus moesten we wel door de 2^e sluis en deze beste sluismeester schutte ons zonder beroepsvaart en zonder betaling. Zodoende kwamen wij in Zell terecht, aan een passantensteiger tegen de stad, met een prachtig uitzicht. Zell staat bekend om de 'Zchwarze Katz' wijnen. Een leuk stadje vol met restaurantjes, winkeltjes en een geschiedenis muur van mozaïek, over de Kelten en de Romeinen. De Kelten woonden aan de andere kant van de Moezel in het plaatsje Kaimt en de Romeinen dus in Zell. Beiden spreken tot op de dag van vandaag een ander dialect en er heerst nog steeds een soort van rivaliteit. Onderweg zien we ook veel zonnewijzers langs de oevers en tussen de wijnvelden meestal bij rotsen.

Toen we gisterenavond op ons achterdek zaten zagen we weer vreemde eenden rond de boot zwemmen, wij hebben foto's van deze beesten gemaakt en toen het dieren- en plantenboek er op nagekeken. Maar ze blijken er daar niet in te staan. Gerrie is toen met het fototoestel naar de havenmeester geweest en deze vertelde het volgende; Men noemt ze hier Nijlganzen, het zijn dus geen eenden. Ze komen van buiten Europa en vermenigvuldigen zich razendsnel hier, het begint een plaag te worden. Zij lijken lief maar zijn erg agressief, eten kleine zwaantjes en jonge eendjes op, zelfs roven ze de kraaiennesten leeg boven in de bomen. Het is triest maar men mag er hier op jagen, afschieten dus. Ze communiceren heel hard met elkaar, ze hebben een harde en schelle stem.

Woensdag 15 juni

Vandaag zijn we maar weer eens een dag blijven liggen want we vinden het hier zo mooi. Vanaf het achterdek hebben we het uitzicht over het water, op bergen en de beide stadjes. Gisterenavond hebben we tot middernacht met een glaasje wijn buiten gezeten, het was ook nog zo lekker weer. (Romantisch hé) We liggen op 'stroom', d.w.z. dat we niet in een haven liggen maar op een steiger in de Moezel, zie foto. Gerrie is vanmiddag maar weer eens een berg gaan 'beklimmen', naar een burcht met uitzicht over de stad en de Moezel, dit was volgens haar heel erg mooi. Ook hier liep een waterval onder de huizen door dwars door het stadje Zell heen. Momenteel liggen we met 3 Hollandse boten aan het steiger en vanavond hebben we gezellig gepraat en gelachen om alle reisverhalen en belevenissen van iedereen, aanboord van de 'Liesbeth' uit Houten, dit is een Jeanneau Prestige 42S. Elke avond houden we dit verslag bij anders vergeten we de helft. Gerrie zegt dan; 'kom, we gaan geschiedenis schrijven'. Met andere woorden; 'herinneringen voor later, moet je nu maken!

Donderdag 16 juni

Het was gisterenavond super gezellig en daarom nogal laat (of vroeg) geworden. Rond 01.30 uur zijn we naar onze boot gegaan. Daarom vanmorgen rustig aan gedaan en om 11.00 uur vertrokken. We hebben weer genoten van de prachtige Moezel die tussen de bergen door meandert. Om 13.30 uur, na 20 kilometer en 1 sluis, komen we aan in Senheim en dat is een Hollandse A.N.W.B. camping/jachthaven en wel 'Hollandischer Hof', je voelt bijna weer dat je in Nederland terug bent. Men sprak ook Hollands bij de receptie/kampwinkel etc. Vanmiddag zijn we een stukje de berg op gewandeld tussen de wijnranken van dit plaatsje.

Vrijdag 17 juni

Vandaag doen we weer 1 sluis en 17 kilometer naar Cochem. Vertrokken om 09.00 uur en om 12.00 uur daar aangekomen na weer een mooie zonnige tocht. Bij de sluis dachten we er zo in te kunnen varen maar helaas bleek er een koppelverband achter ons te zitten en die heeft voorrang omdat dit beroepsvaart is. Tevens hebben de passagiersschepen ook voorrang, zelfs op de beroepsvaart, als men een rode vlag heeft 'wapperen', ten teken van voorschutting. Dit wil natuurlijk niet zeggen dat, wanneer ik met passagiers vaar, ook voorrang heb als ik een rode vlag ophang. Men moet als passagiersschip hier een vergunning voor aanvragen bij het 'schiffartsambt'.En ja hoor, even later kwam de Amesha 1, met een lengte van 77 meter en de Amesha met een lengte van 95 meter, maakt samen 172 meter ( want ze zijn gekoppeld als 1 verband.) Deze koppelverbanden hebben dus een afmeting van 172 meter bij 11.45 meter. De sluizen hebben een afmeting van 170 meter bij 12 meter, dus klopt hier iets niet....... De schepen zijn dus 2 meter langer. Bij elke sluis hangt een soort 'opvangkabel', deze is om schepen tegen te houden als men te ver vooruit gaat en om dan niet tegen de sluisdeuren te kunnen aanvaren, bij b.v. motor uitval. Als dit schip bijna voorin de sluis ligt, dan doet de sluismeester deze kabel omhoog zodat men 2 meter verder kan varen. Na de middag is Gerrie Cochem in geweest, het was daar gezellig druk met volle terrasjes. Net voor het avondeten zijn wij in Cond, want daar liggen we tenslotte en dat is tegenover Cochem, de berg op geklommen. Vanaf hier kijk je over de Moezel en Cochem met zijn prachtige 'Reichsburg' boven op de berg.

Zaterdag 18 juni

Vandaag zijn Sandra, Gerdo en onze twee kleindochters Yilla en Jindi bij ons op de boot geweest in Cochem. Zij hebben voor een week een huisje in de buurt gehuurd. Wij zijn met hun een stukje gaan varen door de bergen in de omgeving van Cochem. Het was voor opa en oma maar vooral ook voor de kleinkindjes geweldig om elkaar weer te kunnen zien na zo'n lange tijd weg geweest te zijn. Na de middag moest de kleinste naar bed en zijn ze terug gegaan naar het huisje. Gerrie en ik zijn toen de 'Reichsburg' van dichtbij gaan bekijken welke boven op de berg van Cochem staat. Daarna zijn we begonnen de post , kranten etc. te gaan nakijken van de afgelopen 8 weken, de laatste post was van Wilco toen hij in Maastricht aanboord kwam. Morgen haalt Gerdo ons op en gaan we een dagje naar het vakantiehuisje en morgen is het ook vaderdag ................

Zondag 19 juni

We hebben een hele gezellige dag gehad met Sandra, Gerdo en onze twee kleindochters in het vakantiepark bij Cochem van Roompot. Het ligt daar heel hoog op een berg met een heel mooi vergezicht. En met haarspeldbochten om er te komen. We hebben genoten van onze Yilla en Jindi omdat wij hen de afgelopen weken best wel gemist hebben.

Maandag 20 Juni

We zijn om 09.00 uur vertrokken met motregen maar het is wel windstil. Het zijn nog 3 sluizen naar Koblenz aan de rijn.Net voor koblenz komen we onder de welbekende hoge verkeersbrug door. Om 15.00 uur gaan we door de laatste sluis en verlaten we de Moezel. We gaan S.B. uit de Rijn op (opvarig) en na twee kilometer zijn we om 15.30 uur in de haven van Rheinlache in Koblenz. Helemaal achterin de haven is een mooie ligplaats om te overnachten en heel gemoedelijk, zelf havengeld in enveloppe doen etc. Na een bakkie koffie gaan we een stukje terug lopen langs het water naar het 'Deutsches Eck' Waar Kaiser Wilhelm nog steeds op zijn paard over de Rijn en Moezel kijkt. (Hij is al helemaal versteend).

Op dit moment is er de 'Buga' (Bundes Gartenschau 2011) in Koblenz. Op het kasteel 'Ehrenbreitstein', het 'Deutsches Eck' en nog een paar plaatsen worden tentoonstellingen, activiteiten etc. georganiseerd. Met natuurlijk heel veel bloemen en planten. Men kan er met de kabelbaan, veerpont, lopend, of met een rondvaartboot naar toe. Normaal moet je betalen als plezierjacht wanneer je alleen geschut wordt in een sluis op de Moezel. Maar ik hoorde vandaag dat dit vorig jaar afgeschaft is, daarom hoefden wij ook niet te betalen als wij alleen geschut werden.

Om de verslagen niet al te lang te maken, sluiten we dit verslag hier af wat betreft De Saar en de Moezel. Morgen gaan we naar de Lahn richting Limburg a/d Lahn. We willen jullie nog één foto laten zien die we vanmiddag gemaakt hebben toen we langs de Rijn liepen.

Waarschijnlijk was hier een overijverig omaatje die een hoesje gebreid heeft om een meerring heen! Dus mocht iemand zich ook vervelen..... het is misschien een idee........want meerringen zijn er genoeg, ook in Nederland. Het brengt wel kleur langs de wal! Was het een Hollands omaatje?? Je gelooft je ogen toch niet................

Als we nu terug kijken op dit gedeelte van onze vakantie, dan heeft de rivier de Saar een diepe indruk op ons gemaakt. Een rustige rivier om te varen, prachtige natuur met hoge begroeide bergen en nog weinig toeristisch, zoals de Moezel wel is. Maar ook hier zijn we door de prachtige bergen met vooral heel veel wijnvelden gevaren. Alle plaatsjes op de Moezel hebben 'weinkellers' en heel veel terrasjes met 'Weinprobe', in de hoop dat men dan één of meerdere flessen wijn koopt. Verder hebben we regelmatig 'bergen beklommen' en genoten van de mooie vergezichten.

Groetjes van ons vanaf de 'Tijdrover', en tot een volgende keer bij ons laatste verslag van de Lahn, Rijn en Nederland.

Gerrie en Kees.

=======================================================================

Maas Moezel Rijn reis 2011 vakantie Deel 4. Betreft de Lahn, de Rijn en Nederland.

Dinsdag 21 juni ( de langste dag en het begin van de zomer.) Vandaag gaan we het 'romantische riviertje' de Lahn bevaren, zoals beschreven staat in de boeken. Dit riviertje is over een lengte van 66 kilometer bevaarbaar, van Lahnstein tot Dehrn, en dat is 5 kilometer voorbij Limburg. Het heeft 12 sluisjes met een gemiddeld verval van 4.50 meter. P.C. Navigo geeft de Lahn alleen weer als een streep met bruggen en sluisjes en verders niets, dus een goede kaart is wel wenselijk. Ik heb het boek gebruikt van Manfred Fenzl; Die Mosel mit Saar, Saarkanal, Rhein-Marne kanal und Lahn. Om 09.00 uur verlieten we de haven van Koblenz waar we overnacht hebben en gaan de Rijn op. De eerste 2 kilometer vanuit de Moezel hadden we gisteren al gedaan en nu rest ons nog 4 kilometer tot aan de Lahn. Het was rustig varen op de Rijn, met op dat moment weinig vrachtschepen. Met een gangetje van toch nog 7 kilometer komen we om 09.45 uur bij de eerste sluis op de Lahn. Een kwartier te vroeg omdat de sluizen op de Lahn pas om 10.00 uur beginnen tot 18.30 uur en ook met een middagpauze van 12.00 uur tot 12.30 uur. Zodra je het eerste sluisje nadert denk je meteen dat je weer in Frankrijk bent, hele kleine sluisjes te midden van prachtige natuur, waar vooral stilte heerst en je hoort het gezang van de vogels.

Op de Lahn varen geen vrachtschepen meer, alleen nog een enkel passagiersbootje en er zou sprake zijn dat de Lahn misschien gesloten wordt. Dit zou natuurlijk eeuwig zonde zijn voor de recreatietoervaart. Men is blij dat er weer een jachtje aankomt voor de sluismeesters die daar zitten te wachten. De eerste 2 sluisjes hebben nog invaarlichten terwijl de rest het moet doen met borden die aan de ene kant rood/wit/rood zijn en aan de andere kant groen/wit/groen. Deze worden dan handmatig op de goede kleur gezet voor de in- uitvarende jachten. Alle sluisjes hebben geen marifoon maar als ze jou in de gaten krijgen dan wordt je vlot geschut en men belt dan de volgende sluis voor je op en deze staat dan klaar om in te varen. Na 4 sluisjes en 10 kilometer waren we om 12.00 uur in het jachthaventje van Bad Ems met een wel hele smalle ingang omdat men nog op het sluiskanaaltje zit. Het laatste sluisje van Bad Ems is wel bijzonder omdat gelijk achter het sluisje de oude van vroeger nog zichtbaar is en deze is zelfs ook nog iets smaller. Verder is deze haven wel goed om te liggen met uitzicht op de bergen en kasteeltje. Lidl, Aldi en de bakker zijn op loopafstand. Vanmiddag zijn we nog even Bad Ems in gewandeld. Tot nu toe hebben we alleen de mast laten zakken, maar de kap gewoon laten staan, we zijn dan 3.80 meter hoog.

Woensdag 22 juni

Vandaag zijn we precies 2 maanden onderweg, want we zijn 22 april uit Sloten vertrokken. Om 09.30 uur vertrokken zodat we om 10.00 uur voor de eerste sluis liggen. Na Bad Ems komen de laagste bruggetjes van de hele Lahn, het blijkt dat we de kap niet hoeven te laten zakken naar het 'Frans railtje'. We kunnen met een hoogte van 3.80 meter er onder door. Het ligt natuurlijk dan wel aan de waterstand ter plekke. Bad Ems is een wereld bekend kuuroord met prachtige huizen zo groot als paleizen. Als we er aan komen varen zien we in het midden van het vaarwater een grote fontein, men kan aan beide zijden deze passeren. We komen ook langs een Russische kerk met een gouden torendak.Bij de derde sluis van vandaag in Dausenau hangen touwen naar beneden om je boot aan vast te maken omdat er geen verhaalpotten en glijstangen in de sluismuur zitten. Dit is bij nog drie sluizen het geval, deze touwen worden door de sluismeester aangereikt, dit heb ik nog nergens mee gemaakt. Voorbij dit stadje liggen een paar door tonnen gemarkeerde rotsen onder het water. Via Nassau varen we naar Arnstein, de natuur is weer adembenemend mooi en de Lahn maakt hele scherpe bochten en het is soms raadzaam om je per marifoon even te melden.

Na het wijndorp Obernhof krijgen we een flinke onweersbui over ons heen en dat leverde wel een mooie foto op, zoals deze kanoër met paraplu. Om 15.30 uur komen we in Diez aan, aan een nieuw steiger tussen twee bruggen in, naast het centrum. In Diez liggen de wortels van ons Koningshuis, het kasteel werd namelijk bewoond door de Graven van Nassau, het kasteel is dus het stamhuis van de Oranjes. Ons Koningshuis heeft hier dus de roots. Vele plaatsen in de omgeving hebben ook namen die met het koningshuis verband houdende zoals b.v. Oraniënstein en Nassau. Langs de route zagen we vandaag veel oude vakwerkhuizen.

Donderdag 23 juni

Vandaag varen we het laatste stuk van de Lahn en het landschap wordt steeds vlakker. Onderweg langs een grote camping gevaren in Oraniënstein. We krijgen ook vandaag weer touwen aangereikt door de sluismeester in de sluis. Op de Lahn zijn veel kanovaarders en zij kunnen helemaal vanaf de oorsprong, Wasserburg/Lahnquelle naar de mondig van de Lahn peddelen. Eenmaal in Limburg aangekomen varen we na de sluis naar de gastensteiger van de Nautic-club, maar daar was voor ons geen afmeermogelijkheid. Dit steiger is nu in gebruik genomen door een kanoverhuur bedrijf en dat brengt waarschijnlijk meer geld op dan een enkele 'sportboot' die er komt. Wij zijn toen maar door gevaren tot aan het eind wat bevaarbaar is en wel 5 kilometer verder tot aan Dehrn. Toen terug naar de sluis gevaren waar boven de sluis plaats is om te overnachten van 18.00 uur tot de volgende dag 10.00 uur. Maar in overleg met de sluismeester mogen wij hier blijven liggen tot morgen. Het is inmiddels 12.00 uur geworden voordat we vast liggen.

Het is hier ook mooi liggen, tegen de stad aan en op loopafstand van de winkels. Doordat we dus al een stukje terug gevaren zijn, blijken we al op de terugweg te zijn richting huis. We wandelen na de middag de 'altstad' in met zeer oude vakwerkhuizen, sommige uit het jaar 1500, gezellige terrasjes, winkelstraatjes en natuurlijk 'klimmen' we naar de Dom. Tegen de zeer oude stad ligt ook een modern winkelcentrum. Bij het oude sluisje hebben we staan kijken bij het schutten van de kano's. Gerrie is na het avondeten terug geweest en ze vond het wel zo'n mooi oud stadje.

Vrijdag 24 juni

Na een rustige nacht in Limburg stond om 10.00 uur de sluis voor ons klaar en zijn vertrokken om de Lahn weer stroomafwaarts te varen richting de Rijn. Ons doel voor vandaag is Dausenau. De 7 sluisjes die we vandaag doen draaien achter elkaar door, ook tussen de middag en de touwen hangen weer voor ons klaar. Er zijn vandaag heel veel kanovaarders op het water, vooral school kinderen. Ook vandaag kunnen we weer genieten van de prachtige natuur, de bergen en het gezang van de vogels. De rotsen hier in de bergen hebben prachtige kleuren.

Om 16.15 uur zijn we in Dausenau en liggen we aan de stadsmuur met oude vakwerkhuizen, iedere boot heeft hier een eigen steigertje. Hetzelfde als in Bad Ems waar ook allemaal steigertjes liggen. De Lahn is een regenrivier en als het flink regent dan komt alle water samen in de Lahn en begint het water gelijk een beetje sneller te stromen ondanks dat er stuwen zijn. Volgens ons boek zou hier havengeld worden geïnd en water en stroom aanwezig zijn. We hebben ons gemeld bij het 'Wirtshaus' maar men zei ons dat het seizoen nog niet begonnen was (op 23 juni?) en dat er nog geen geld geïnd wordt. Stroom en water is er helemaal niet meer aanwezig. Ik heb het idee dat alles aan het verpauperen is de laatste jaren, er wordt niet meer geïnvesteerd in nieuw materiaal. De Lahn moet het meer hebben van de campings en kano verhuur, die zijn er hier genoeg. Wij zijn hier toch al een uitzondering met een boot van 12.00 meter lengte en zoveel pleziervaart zijn we niet tegen gekomen dus w.s. toch een aflopende zaak?

Zaterdag 25 juni

Vanmorgen voordat we vertrokken is Gerrie nog even het oude stadje in geweest en langs de scheve toren van de stadsmuur liep een pad naar boven voor mooie ver gezichten over de stad. Rond de boot zwommen eenden met hun jonkies en ook Pa en Ma Nijlgans met hun kroost. Na het tafereeltje een poosje gade geslagen te hebben, zijn die nijlgansen echt wel dominant. Papa gaat zelfs boven op het dak van de boten zitten voor een goed overzicht en 'schreeuwt' wanneer hem iets niet bevalt. Daarna verlaten we Dausenau en om 10.00 uur zijn we bij het eerste sluisje en we worden weer doorgebeld naar de volgende sluis. Tot de Rijn hebben we nog 5 sluisjes te gaan en dan is het voorlopig gedaan. De Rijn en de IJssel hebben geen sluizen. De hele vakantie is het windstil en heel mooi vaarweer geweest met vandaag motregen maar.......... we bereiden ons voor op de hitte die voor overmorgen voorspeld is. Om 13.15 uur zijn we aan de monding van de Lahn in Lahnstein en de laatste sluisdeuren gaan achter ons dicht (zie foto) en we zoeken een plaatsje bij de jachthaven.

We wachten hier tot 14.45 uur voor we de Rijn opgaan, want mijn broer Peter belde dat hij rond die tijd met de 'Estate' (een koppelverband) hier voorbij zal varen. Om 14.45 uur dus vertrokken van de Lahn en gaan afvarig de Rijn af. Met de motor zachtjes in zijn werk, gaan we nog met een gangetje van zo'n 12 kilometer per uur. Steeds achterom kijkend of de 'Estate' al in zicht is, komt hij dan na een uurtje naast ons varen. Een hele leuke ervaring, wij als twee broers naast elkaar varend op de Rijn. Mooi man!!!! Deze toevalligheid komt toch nooit voor!! Alleen jammer dat het heel somber weer was en dat we geen mooie foto's konden maken. De 'Estate' is dus een koppelverband van meer dan 170 meter lengte, hij is geladen met grind en onderweg naar Bergambacht en hij had deze keer niet 1, niet 2, geen 3, geen 4, geen 5 maar 6 bakken om mee te nemen, en normaal vaart hij met 1 bak ervoor of opzij. Na Peter uitgezwaaid te hebben en via de telefoon/marifoon gepraat te hebben, gaan wij de haven in van Neuwied. En het is dan inmiddels al weer 16.30 uur. Deze haven is wel heel groot voor een jachthaven, aan de ligplaatsen te zien zijn hier nog héél veel vrije plaatsen.

Zondag 26 juni

Na de koffie gooien we de touwen los en vertrekken wij om 10.00 uur uit Neuwied. Het lijkt wel of je alleen vaart op de Rijn, het is zo rustig. Af en toe komen we een paar vrachtschepen of een rondvaartboot tegen. Zelfs op de Rijn zie je kanovaarders, lekker snel met de stroom mee. Om 12.00 uur varen we langs Bonn, we doen het rustig aan vandaag en het is 28 graden en dan is het lekker op het water. Ondertussen genieten we weer van de bergen, veel kastelen en al het moois langs het water.

Het is 15.00 uur als we de Rheinauhaven van Keulen binnen varen. Na het avondeten gaan we richting de Dom lopen langs de Rijnboulevard waar het aardig druk is met mensen. Ook in de binnenstad zijn de terrasjes propvol dat komt natuurlijk ook door het mooie weer en dat het zondag is. Onze Nikos is lekker de fontein in gegaan bij de Dom ter afkoeling. Wij besluiten om morgen toch maar weer verder te gaan want maandag en dinsdag zou het tot 35 graden worden en om dan in een hoge kade muur haven te liggen is ook niet wat, men kan dan beter op het water zijn met een beetje wind. Waarheen dat is nog een verrassing, we weten s' morgens nog niet waar we s' avonds slapen, dat is juist het leuke van een toer tocht maken, niets moet!!! We zien wel.

Maandag 27 juni

Na eerst weer verse broodjes gehaald te hebben beginnen we om 09.45 uur aan een warme dag. Op de Rijn was het vandaag ook weer rustig varen. We worden zelden of niet ingehaald omdat de snelheid van de afvarende schepen niet veel verschilt met die van ons. Wel kom je na een rustige periode af en toe groepjes vrachtschepen tegen. Het is een boeiend spel, dat van de 'blauwe borden', of zij ons aan stuurboord of aan bakboord willen passeren. Opvaart regelt de afvaart en soms worden we aan beide kanten tegelijkertijd gepasseerd. Gerrie kent nu ook de spelregels en zij is zelf gaan varen vandaag tussen de 'grote jongens' en zij vond het zelfs leuk om te doen. Dat kwam goed uit, want zo kon ik vandaag de laatste kranten uit Lochem lezen.

Om 14.00 uur zijn we in Krefeld bij de Krefelder Yachtclub, waar we aan het grote kopsteiger konden blijven liggen. Het was onderweg tijdens het varen zo warm dat we Nikos nat hebben gemaakt. Onze thermometer gaf 36 graden aan in de schaduw. Gelukkig ligt deze haven niet in de stad met hoge muren maar in de natuur. Eenmaal hier, gaat Nikos lekker zwemmen bij een 'sliprampe', dat is een plek waar men trailerbare bootjes met de auto achteruit in het water kan laten. Ook Gerrie en ik besluiten om maar eens een frisse duik te nemen want het is hier mooi zwemwater. En op het steiger kunnen we ons daarna afdouchen. We zijn zelfs meerdere keren wezen zwemmen omdat het zo warm was. Vanavond hier lekker op een terrasje gegeten zodat Gerrie niet hoefde te koken. Nog lang buiten gezeten en we konden genieten van een mooie zonsondergang. Terwijl ik dit schrijf is het inmiddels 23.00 uur en we zitten nog op ons achterdek.

Dinsdag 28 juni

Om 09.30 uur vertrokken richting Lobith. En het was vandaag zeer warm weer, benauwd en we hadden alles open en los wat maar los kon op de boot. Ook vandaag weer vele grote schepen gezien, veel nieuwbouw in de binnenvaart sector. Om 15.00 uur aangekomen in Lobith bij de Bijland jachthaven, na eerst de hond uitgelaten te hebben, en laten zwemmen ben ik ook het water in gegaan. Het Duitse gastenvlaggetje er af gehaald en in de la gelegd tot de volgende keer en dat is.....? Gerrie is eerst nog op de fiets naar Tolkamer geweest om boodschappen te doen en daarna is ze ook het water ingegaan. Na deze frisse duik en de krant gelezen te hebben, hebben we de cobb maar eens tevoorschijn gehaald en zijn we gaan 'barbecueën'. Al snel daarna begon het steeds donkerder te worden en kregen we een flinke onweersbui over ons heen. Toen we in de haven lagen kwam mijn broer Peter opvarig weer voorbij richting Manheim. Hij had in deze tijd in Bergambacht gelost en in de Europoort weer geladen. een continu bedrijf op zich welke in de 24 uurs economie meegaat, dus dag en nacht.

Op de radio hebben we sinds lange tijd weer Nederlandse zenders en kunnen we weer meezingen met de Hollandse hits en natuurlijk naar het nieuws en weerberichten luisteren. Wat wel belangrijk is/was op het water, zie foto hierboven, men gaf een waarschuwing voor de watersporters om een 'veilige' haven op te zoeken. Zelfs mijn 'grote broer Peter' riep ons op per marifoon vanuit Millingen, of we wel goed vast lagen? Fijn om te weten dat hij bezorgd is over ons. Morgen varen we weer in Nederland.

Woensdag 29 juni

'Denkend aan Holland, zie ik brede rivieren, traag door oneindig laagland gaan'........

Wat een verschil met gisteren, vandaag motregen en een heel stuk kouder op het water. 2 Kilometer vanuit de Bijland/Lobith, komen we bij de splitsing van het Pannerdens kanaal waar we op 2 Mei deze kop gerond hebben richting Nijmegen, dus deze cirkel is rond.We gaan verder en nemen daarna de IJssel waar we om 12.45 uur Doesburg passeren.Opeens zien we langs de IJssel een heus verkeersbord staan voor de scheepvaart met de aanduiding van grindgaten en wel de Valewaard en de Havikerwaard. Op de IJssel is het nog steeds redelijk laag water. Om 14.30 uur draaien we de Marshaven van Zutphen in, waar we een paar dagen blijven liggen omdat wij, zoals iedereen wel weet, uit Lochem komen en dat vlakbij is. Zo kunnen onze kinderen, kleinkinderen en onze naaste buren gezellig een bakkie komen doen en weer de post en de kranten komen brengen. Wilco en Kees-Jan onze beide zonen, zijn na hun werk bij ons aanboord geweest en we zijn in de 'waterspiegel', de kantine van de Marshaven, een hapje wezen eten, dit is ons in al die jaren dat we hier komen goed bevallen.

Donderdag 30 juni

Vanmorgen eerst de boot weer een schoonmaakbeurt gegeven, helemaal gesopt en voor het eerst de romp met antikal gedaan. We liggen hier mooi aan een breed steiger en elk jaar liggen we hier wel een keer. Wat me hier wel opviel was dat alle meerpalen verhoogd zijn met grote stalen witte opzet stukken. Bij navraag bleek dat dit extra voor het hoge water geplaatst is, omdat van de winter men nog maar 1 meter 'over' had. Als het werkelijk hoger komt dan loopt Zutphen ook onder. Gerrie ging vanmorgen op de fiets naar Zutphen en er bleek markt te zijn. Ze liep hier nu meer als toerist terwijl we vaak genoeg in Zutphen zijn geweest. Het viel haar nu op hoe mooi de binnenstad van Zutphen eigenlijk is.

Sandra is vanmiddag nog even met Yilla geweest en daarna kwam Juul met Mesah en Oma Grady. Altijd wel leuk om de kleinkindjes weer even te zien. Vanavond zijn onze naaste buurtjes geweest met Micho en Syria. Toen wij met de boot in Lochem waren (zie deel 1), zaten zij met vakantie in Italië en hadden de boot nog niet gezien. Als we volgende week weer thuis komen dan zijn zij 'weer' op vakantie naar Italië. Zijn wij zo lang weg geweest of gaan zij zo vaak op vakantie??? Maar toch leuk dat we elkaar weer even gesproken hebben.

Vrijdag 1 juli

Vanmorgen om 09.15 uur vertrokken van uit de Mars c q Industriehaven van Zutphen en draaien weer de IJssel op in de afvaart. Een uurtje later komen we langs Deventer en zien we op de kade (boulevard) een soort tentoonstelling met grote borden, met daarop foto's van; stad en rivier. Deze zijn van een kunstproject van Deventer op stelten. Eén van bijgaande foto's laat een fles zien met een zeilboot er op/in.

Mijn gedachten gingen toen naar het cadeau die we kregen van mijn zwager en schoonzus, toen we de boot in Almen lieten dopen. Mijn zwager Derk is n.l. ook 'kunstenaar' en heeft met engelen geduld dit gemaakt. (In deel 2 had ik ook al geschreven dat hij de bokaal heeft gemaakt voor de familiedag.) De betekenis van de fles betreft mijn afscheid van 35 jaar T.K.F. en oplevering van de nieuwe boot. Een T.K.F. haspel met kabel afrollend naar de 'Tijdrover'. Van een oud naar een nieuw tijdperk in mijn leven. Zie foto hieronder. Ik weet inmiddels hoe hij de boot en haspel in deze fles heeft gekregen en dit is voor jullie w.s. een vraag?

Om 14.30 uur besluiten we om in Zwartsluis te blijven. We zijn de kranten maar weer eens gaan lezen van de afgelopen weken die de buurtjes voor ons hebben mee genomen gisteravond, het weer was ook niet alles vandaag.

Zaterdag 2 juli

Ook vandaag blijven we in Zwartsluis en hebben er een rustdag van gemaakt want we hebben nog tijd genoeg om maandag in Ossenzijl te zijn. C1000 vlakbij, dus de boodschappen weer aangevuld, ook al zijn het nog maar een paar dagen dat we nog aanboord zijn. Gerrie, mijn fotograaf van alle verslagen, ging nog even Zwartsluis in en kwam terug met een paar foto's van het oude sluisje uit 1834.

Zondag 3 juli

Vandaag van Zwartsluis naar de Weerribben gevaren, we zijn weer in Holland hoor, er stond een stevig windje op de kop zodat het buiswater op de Beulakerweide tegen de ramen spatte.Het blijft telkens weer mooi om door en langs de Walengracht, Jonen, Muggenbeet, Wetering en de Heuvengracht te varen waar we ook zijn gestopt om te overnachten. Midden in de natuur en lekker rustig. Met de hond een flinke wandeling gemaakt want die krijgt natuurlijk nu genoeg aandacht van ons.

Maandag 4 juli

09.15 uur vertrokken en het mooiste stuk van de Weerribben gevaren en wel de Kalenbergergracht tot Ossenzijl. Bij de ABIM werf in Ossenzijl gestopt en hebben daar middagpauze gehouden en bijgepraat met Peter en Dinie Oord van de werf, over onze vakantie. Over twee weken gaan zij dezelfde route varen als wij gedaan hebben. Daarna hebben we het laatste stuk gevaren van de vakantie naar Sloten van 12.45 uur tot 16.00 uur. Morgenavond worden wij weer opgehaald door Wilco, omdat onze auto nog in Lochem staat.

Terug kijkend op dit gedeelte van onze vakantie;

De Lahn; is heel rustig varen, tussen bergen en erg mooie natuur, kleine sluisjes en heel oude dorpjes. Men moet wel van rust houden, want er valt verder weinig te beleven qua terrasjes of winkels etc. zoals b.v. aan de Moezel, of we zijn te vroeg in het jaar geweest!?

Het zal voor menigeen, naar mijn idee, een uitdaging zijn om de Lahn te bevaren en je moet wel een beetje ervaren zijn, maar dat is wel het geval denk ik, omdat men ook de Rijn afvaart. Vooral erg in hebben dat de stuwen hier onbeveiligd zijn en de loop van de rivier een beetje volgen, voor de goede diepgang, dus midden vaarwater en een 2/3 in de buitenbochten.

De Rijn vonden wij 'rustig' varen, wanneer je de spelregels van het blauwe bord goed toepast. Dit was voor ons de reis van ons leven, ook om de lange tijd die we weg geweest zijn. Een supermooie vakantie met een super mooie boot. Onderweg veel complimenten gekregen en duimen die omhoog gingen van voorbijgangers en medewatersporters voor de bouw en de kleuren combinatie van de boot.We dachten dat we na zo'n lange reis wel weer graag naar huis wilden, maar de tijd is voor ons om gevlogen. We hebben uitgerekend dat we 175 sluizen hebben gevaren en gelukkig geen schade, zelfs geen krasje in de lak. Geen rotzooi in de schroef of iets dergelijks gehad. Reserveonderdelen mee genomen maar gelukkig niets nodig gehad. Ook het 'bekende' mes, welke we altijd onder de kap klaar hebben liggen voor het geval dat..... hebben wij in de sluis niet nodig gehad om het touw door te snijden. Op de kleine sluisjes op de Lahn hingen zelfs kapmessen klaar, om de dikke touwen die je aangereikt worden, door te kunnen kappen. Al die tijd geen televisie aan gehad, deze hebben we ook niet gemist, want we zaten tot laat in de avond nog buiten of we gingen nog een stadje in. Geen Nederlandse zenders op de radio, maar af en toe wel een Telegraaf kunnen kopen. We denken er aan om een volgende keer een wereldontvanger radio mee te nemen. Het is ons zó goed bevallen dat we volgend jaar zeker weer zo'n lange reis gaan maken, waarheen.... dat ligt nog open, Parijs of Berlijn misschien? Europa is nog zo groot. Alleen moeten we ook weer het één en ander regelen met Gerrie haar werk maar dat zal vast geen probleem zijn. Wij hopen dat jullie allemaal ook weer van deel 4 hebben genoten en voor sommige mensen die deze reis ook willen gaan maken; gewoon doen! Ik hoop dat deze verhalen bijdragen aan een, voor jullie mooie reis.

Van sommigen hebben we al hele leuke reacties gekregen en wie weet doen we het volgend jaar ook weer zo.

Vriendelijke groeten allemaal en tot ziens.

Gerrie en Kees van Hassel vanaf de 'Tijdrover'.

Samenvatting;

22 April vertrokken uit Sloten en maandag 4 Juli terug in Sloten, zijnde 73 dagen.

Aantal vaaruren; 246 uren

Het aantal sluizen welke wij in deze tijd hebben gehad is 175 sluizen.

Het geschatte aantal kilometers; rondje Maas/Moezel/Rijn en de Saar is 1710 km. plus uitstapje naar Nancy 24 km. en naar de Lahn is 144 km. maakt totaal 1878 vaarkilometers.

Gebruikte navigatie kaarten;

Naast mijn PC navigo 2011 (Europa) heb ik de volgende kaarten cq boeken gebruikt;

Die Mosel, mit Saar, Saarkanal, Rhein-Marne kanal und Lahn. Van Manfred Fenzl.

ISBN nummer; 978-3-89225-500-0

Der Rhein Schafhausen - Nordsee und zum IJsselmeer ook van Manfred Fenzl.

ISBN nummer; 978-3-89225-466-9

En de gebruikelijke ANWB kaarten van de IJssel en de Limburgse Maas etc.

Deel 1 en 2, Maas-Moezel-Rijn vakantie 2011. Nederland, België en Frankrijk.

Maas-Moezel-Rijn vakantie 2011. Deel 1, Nederland en Belgë.

Vrijdag 22 april begint het paas-weekend en gaan Gerrie en ik vast de boot van Sloten naar Lochem, onze woonplaats varen. Het is fantastisch mooi zonnig weer! En dat zal voorlopig ook nog zo blijven volgens de berichten. Wilco en Kees-Jan gaan mee en rijden dan 1e paasdag met onze auto weer naar Lochem, zodat deze niet 2,5 maand op de parkeerplaats in Sloten blijft staan. Via Steenwijk waar de jongens met onze auto dus naar huis gaan, Zwartsluis waar we de eerste service beurt laten doen van de motor bij Volvo Penta en Hattem waar de haven nu meer dan eens zo groot geworden is, varen we met een goed gangetje van gemiddeld 11 km. per uur over de lage IJssel tegen de stroom in naar Lochem, waar we woensdag 27 april om 18.30 uur aankomen. Het water staat héél laag en in Eefde moesten we dan ook schutten met een voorsluis. Dit om de scheepvaart over de drempel te helpen omdat het water op de IJssel te laag staat om er overheen te komen. Wij hebben in de passanten haven van Lochem gelegen bij de stuw van de Berkel, vlak bij het centrum en supermarkten.

Alleen, wel goed vast maken want de scheepvaart kan er nogal snel langs varen en dan heb je last van de zuiging en/of golven. Verder ligt men er daar wel leuk rondom met bomen, aldaar nog geen havenmeester gezien, zal nog wel te vroeg in het seizoen zijn. We hebben veel visite en aanloop gehad omdat iedereen de boot wel eens wilde zien, wel gezellig hoor. Verder natuurlijk voorbereidingen getroffen voor de lange reis die we van plan zijn te gaan maken.
Zaterdag 30 april, Koninginnedag zijn we naar 'De nieuwe Aanleg' gevaren in Almen en we genieten van het mooie weer. ‘s Avonds gaan we de boot versieren voor het dopen morgen!

Zondag 1 mei.
Samen met de kinderen, kleinkinderen en enkele familieleden hebben we een superleuke dag gehad. Onze kleindochtertjes Mesah, Yilla en Jindi hebben de 'Tijdrover' gedoopt.
Een ABIM Classic 118 XL, 11.85 meter lang, 4.05 meter breed en met een diepgang van 1.00 meter. We vinden het een avontuurlijke reis die we voor de eerste keer gaan maken, ook omdat we beiden de Franse taal niet machtig zijn maar wel Engels en Duits kennen.
Wij hebben ons wel een beetje verdiept in het scheepsfrans en we redden ons prima.
Een hele voorbereiding is hier al aan vooraf gegaan zoals al het papierwerk voor de boot, eventuele stremmingen, motorisch/servicebeurt/onderdelen, boodschappen en navigatiekaarten, aankopen van diverse spullen voor deze lange reis in het buitenland, het achter laten van het huis, kranten en de post, onze kat candy die ook verzorgd moet worden etc. etc. etc.

Maandag 2 mei.
Voor ons gevoel, het is 09.30 uur, vertrekken we dan ook vandaag echt op vakantie, vanuit Almen via een stukje Twentekanaal, sluis in Eefde, de Ijssel, Pannerdens kanaal een stukje
Waal en in Weurt het Maas-Waalkanaal, waar we dan op de Limburgse Maas uitkomen.
Daarna de Maas in België via Luik, Namen en Dinant naar Givet de Franse grens.
In Frankrijk heet het nog steeds de Maas maar dan canal de la Meuse (ex canal de L'Est).
Via Verdun naar Toul waar we bakboord aanhouden en canal de la Marne au Rhin ouest opgaan via Liverdun naar Frouard, een stukje van goed 20 kilometer.
Daar aangekomen houden we weer bakboord aan en gaan dan de Moselle op richting Metz, Thionville, langs Luxemburg en Trier, Traben-Trarbach en Cochem. Waar we Sandra onze dochter, Gerdo en de kinderen zien die daar, voor een week een huisje gehuurd hebben.
Daarna gaan we naar Koblenz, weer bakboord aanhouden de Rijn af via Bonn, Keulen, Dusseldorf en Duisburg weer bij Lobith de Nederlandse grens over waar we weer de IJssel
nemen maar dan afvarig richting Friesland, met w.s. een tussenstop in Zutphen.
Zodoende, hebben we een rondje gemaakt van Nederland, België, Frankrijk, Luxemburg, Duitsland en weer Nederland. Als alles meezit gaan we misschien in Trier een stukje de Saar op naar Saarburg en terug. Dit ligt aan de tijd die we nog nodig hebben voordat we naar Cochem gaan. En ook in Koblenz willen we een stukje de Rijn op (ongeveer 6 km. tegen de stroom in) naar Lahnstein waar we dan de Lahn op gaan richting Nassau en Limburg aan de Lahn. Vanaf Sloten zal de reis meer dan 150 sluizen bevatten en 1750 kilometer lang zijn waar we meer dan 250 vaaruren aan denken kwijt te zijn. En natuurlijk gaat onze hond Nikos ook mee, ingeënt en al.

Het is nog steeds erg laag water en daardoor ook weinig stroming, dus dat komt goed uit
want we moeten weer tegen de stroming de IJssel op. De snelheid zakt in de loop van de dag van 11 km, naar 10 en soms 9 kilometer per uur daar de IJssel steeds smaller wordt. Om 12.45 uur varen we langs Doesburg en na het Pannerdens knaal en een stukje Waal zijn we om 17.00 uur in Nijmegen. Ook daar erg laag water en we kunnen niet aan de binnenkant van het steiger in de haven liggen.
We kunnen alleen nog maar naast een brandblusboot liggen, wat eigenlijk niet mag......maar mocht er onverwachts wat gebeuren dan was de stroomkabel al weg en de sleutel in het contact, zodat we gelijk weg kunnen varen. Ik weet ook wel dat deze voor 'uitruk' ligt.
Deze boot ligt normaal ook niet in de Lindenberghaven maar om het lage water hebben ze hem ook maar in de passantenhaven neer gelegd, zo ook een werkbootje waarvan de mensen naar huis zijn gegaan en s' morgens terug komen. Zodoende heeft men nog weinig plaatsen over voor de passanten. In deze haven, wat altijd mooi liggen is, omdat men dan de scheepvaart kan bekijken die er vlak langs gaat, was het nu dus druk en er lagen zelfs nog twee ABIMMERS die al dubbel lagen. Je ziet ze toch ook overal, met recht; Elke haven, een thuishaven!
Wij werden hartelijk door hun ontvangen en hielpen ons om vast te maken, ons kent ons, klasse. Helaas was de waterstand zo laag dat we nu niet meer over de dijk heen konden kijken. s' Avonds zwager en schoonzus geweest die in de buurt een huisje hadden gehuurd.

Dinsdag 3 mei
Het is mooi zonnig lenteweer, nog wel fris en we vertrekken om 09.30 uur.
Vandaag bereiken we dan via de Waal en Maas/Waalkanaal de Maas, waar we de komende dagen/weken op zullen varen tot ver in Frankrijk. Er varen veel vrachtschepen met zand en grind zowel op- als afvarig, zal wel verschillend soort zand zijn. We stoppen bij het plaatsje Broekhuizen om 16.30 uur en gaan daar warm eten net boven de gierpont. Maar het is daar zo onrustig liggen met al die lege schepen die volaan voorbij komen, dat we besluiten om in Venlo te overnachten. Vroeger kon men op de Maas nog liggen maar tegenwoordig is het verstandiger om een haven in te duiken. Maar daar aangekomen is de haven afgesloten i.v.m. bouwwerkzaamheden dus varen we een paar km. terug naar Blerick, naar Watersportvereniging de Maas. Het is 20.45 uur, en daarom toch nog wel een lange dag geworden.

Woensdag 4 mei.
Om 08.30 uur vertrekken we weer in het ochtendzonnetje en om 13.20 uur komen we aan in de Gemeentelijke passanten haventje van Maasbracht. Het is daar ergleukliggen.
In de plaatselijke watersport zaak twee vlagballen gehaald, waarvan de eigenaar zei dat die alleen in de beroepsvaart gebruikt worden, nee dus. Als we in Frankrijk continu de mast laag hebben dan blijven de vlaggen, met deze ballen, nog mooi verticaal hangen.
Vrienden van ons die in Maasbracht wonen komen langs, nee..... niet langs maar áán, om de boot te bekijken en bij te kletsen.

Donderdag 5 mei.
Vandaag blijven we liggen en gaan we winkelen in Maasbracht. Wij hebben tenslotte tijd genoeg om het rondje te varen, velen doen het in 4 weken waar wij er 2 maanden over kunnen doen. We hebben het eerste gedeelte van deze reis al meerdere keren gezien dus maken we toch nog wel lange dagen. 's Avonds op wederzijds bezoek geweest bij vrienden thuis.

Vrijdag 6 mei.
Het wordt steeds warmer, vandaag 25 graden! Om 08.30 uur vertrokken en de sluizen hebben hier veel verval, zo'n 12 meter, maar gelukkig met drijvende bolders, d.w.z. dat de bolders waar je aan vast in de sluis ook mee omhoog/omlaag gaan met het schutten. Om 14.00 uur komen we aan in Maastricht waar we eigenlijk tussen de bruggen wilden gaan liggen, maar dan kan onze hond Nikos niet van de boot af. Onze trouwe metgezel die zo gauw hij in de gaten krijgt dat we naar de boot gaan omdat we de koelbox pakken, hij al voor de achterklep van de auto staat.
En op het steiger in Sloten piept hij het uit van blijdschap en rent als eerste naar de boot met zijn riem in zijn bek.Dus...... gaan we een stukje terug naar het bassin en hebben we aldaar meteen het 'Frans railtje' uitgeprobeerd! Dat werkt prima en zoals later in Frankrijk zal blijken, zijn we daar ook heel blij mee en het is dan ook heel gemakkelijk.
Het 'Frans railtje' wil zeggen; dat we de kap in zijn geheel 35 cm. kunnen laten zakken en voldoen dan aan de brughoogte in Frankrijk van 3.50 meter wij hebben dan een hoogte van 3.45 meter. Doordat de hond boven slaapt onder de kap zetten we het railtje weer omhoog en klaar is Kees. (Letterlijk en figuurlijk) Om 15.00 uur komt Wilco, onze oudste zoon, met de trein aan in Maastricht, hij vaart de komende 3 weken met ons mee.
's Avonds mijn broer en schoonzus geweest, zij stonden met hun caravan toevallig ook in de buurt van Maastricht..
Zaterdag 7 mei, blijven we nog in Maastricht, dichtbij de winkels.

Zondag 8 mei
Wat een mooi zonnig weer, we genieten volop en leven de hele dag op het achterdek. Om 09.30 uur vertrekken we richting België. Om 11.30 uur zijn we in de sluis van Klein Ternaaien met een verval van 14 meter maar het schutten ging heel rustig! Jaren geleden werden mensen hiervoor bang gemaakt voor deze sluis maar het stelt weinig voor mede door de drijvende bolders en het rustige schutten. Eigenlijk moesten we ons hier melden om een papier te halen als men België binnenkomt, maar de computer was stuk, dus gebeurt dit op de volgende sluis. Vaarrechten kennen ze niet meer, zoals een paar jaar geleden wel het geval was en toen moest men nog bij elke sluis een stempel halen wat ook niet meer hoeft.
Om 14.00 uur zijn we in Luik, waar langs de hele Maas een markt was met zeer veel Kraampjes! De welbekende zondagse Luikse markt.
Er was hier geen plek meer om enkel te liggen maar dubbel, omdat we met een grote hond zitten heeft de havenmeester enkele Engelse boten, die voor ons aan het vast maken waren, gevraagd of zij bij elkaar wilden gaan liggen zodat wij ook aan het steiger konden vastmaken.
Het is nog maar begin Mei en de 'grijze golf' van Hollanders, waar ik nu ook bij hoor, gaan vroeg op pad en de jachthavens hebben nog geen plek vrij omdat daar de vaste liggers nog niet weg op vakantie zijn.

Maandag 9 mei, vandaag weer een rustdag. Gerrie en Wilco zijn een winkelcentrum in geweest helemaal onder de stad door en dat ligt aan de andere kant van de haven.

Dinsdag 10 mei.
Om 15.45 vertrekken we uit Luik. (Liege of Luttich) Na 2 sluizen stoppen we in Ampsin en vinden daar een mooie overnachting plaats net boven de sluis, tussen enkele spitsen in.
Wij houden wel van avontuurlijke reizen en ongebruikelijke 'fratsen' wat anderen juist niet doen, zoals bij de brandweerboot 'Gelderland', op de Maas liggen of waar dan ook afmeren.
Onderweg wordt het landschap steeds mooier en de natuur is prachtig zo in het voorjaar met alle bloeiende bomen en struiken en al het frisse groen!

Woensdag 11 mei.
We varen een klein stukje verder naar Wanze net iets voor Huy.
In deze haven was de havenmeester op vakantie en komt een week later pas terug, derhalve wordt er geen havengeld opgehaald, vreemd dat er dan geen vervanger is.
Dichtbij is een soort Praxis winkel, dus konden we verschillende koppelingetjes kopen voor de waterslang, wat altijd handig is om bij je te hebben vooral in Frankrijk.

Donderdag 12 mei.
We zijn om 09.00 uur vertrokken naar Namen en we zagen onderweg een kajak met
mensen uit Tilburg varen. Wat knap! Om 12.30 uur zijn we in Namen en gaan eerst diesel tanken, schrikken wel van de prijs 1,44 eurocent per liter. Als men dan meer als de helft van de 600 litertank leeg heeft, tikt dat wel lekker door. Twee dagen later zag ik ergens bij een benzinepomp in Dinant langs de weg een literprijs van 1,42 ,9 dan valt het dus nog wel mee.
Daarna gaan we langs de muur liggen onder de citadel want daar kan de hond er makkelijker af.

Vrijdag 13 mei.
Vandaag hebben wij de citadelbeklommen! Wat een uitzicht!Ook vandaag kwamen Henk en Ria (de mensen in de kajak) ons weer voorbij en zij vertelden dat ze met de kajak naar de Donau gaan peddelen!! Zij maken zo lange dagen en overnachten in een tentje, ergens aan het water in het wild en doordat wij zo nu en dan, een dag blijven liggen halen zij ons telkens weer in.

Zaterdag 14 mei.
Yilla, onze kleindochter is jarig en we zingen met z'n allen door de telefoon voor haar.
Ze wordt vandaag 4 jaar. We hoorden vanmorgen van de 'buurman' dat zijn laptop gestolen is, dus oppassen in het vervolg. Dit gebeurde dus in Namen langs de muur.
Het scheelt, denk ik wel, dat we een grote hond aanboord hebben die ons bij onraad waarschuwt. We gaan om 08.30 uur naar de sluis en we worden geschut samen met een jacht uit Zwitserland, Duitsland, België en wij erbij. Deze keer geen Engelsen waar we telkens weer mee opvaren. Een mooi bont gezelschap qua vlaggen. De hele ochtend varen we met z'n
allen de 6 sluizen door en om 14 uur zijn we al in Dinant. Het is hier weer mooi liggen dichtbij de citadel, de grotten en de kabelbaan. Ik ben zodoende ook met Wilco, de citadel naar boven geweest en we hebben een rondleiding gehad, met een gids door het gangenstelsel, wat trouwens in Namen ook mogelijk is.
De volgende dag om 08.30 uur vertrekken wij naar FRANKRIJK.

Tot Dinant hebben wij ooit in 2003 al eens gevaren, maar toen wilden de sluiswachters aldaar gaan staken voor hun pensioenen. Wij zijn toen een stukje terug gegaan naar Namen en zijn de Sambre opgegaan naar Charleroi, Brussel, Antwerpen, Rotterdam, Amsterdam en Den Helder. Wij hadden toen 7 weken vakantie en ik moest toen wel weer aan het werk. Wij namen toen niet het risico, destijds wisten wij nog niet dat het vaker voorkomt dat men gaat staken in Frankrijk, schijnt hier gewoon te zijn. Want ook nu dreigt men met staken, maar....... tot nu toe geen probleem. Een storm in een glas water, via PC Navigo die ik steeds weer update gaf hij eerst 2 Mei als stakingsdatum aan en toen 16 Mei een aankondiging dat het mogelijk is dat men gaat staken. Wel is mij bekend dat er een stremming op de Moezel is tussen de sluizen van Custines tot Apach van 23 Mei tot en met 01 Juni 2011.
Deze stremming betreft het onderhoud van de sluizen en was vorig jaar al bekend.
Doordat we 2 maanden weg gaan hebben we er net geen last van want tegen de tijd dat we er zijn dan is de stremming ongeveer voorbij. Een goede voorbereiding is het halve werk, al pluis ik het niet van tevoren uit waar we elke avond weer liggen, dat gaat te ver, wij zien wel............
Morgen begint het voor ons, alles is nieuw, want naar Frankrijk waren we nog niet met de boot. Wel een paar keer naar Duitsland en België. Deze wedervaardigheden volgen in het tweede deel van dit verhaal welke ter zijner tijd zal volgen. Deel drie zal gaan over Luxemburg, Duitsland en weer terug in Nederland. Ik hoop voor menigeen dat dit verhaal een leidraad zal zijn om ook eens deze route te volgen maar er tegen op kijken als de bergen waar we langs varen. Niet nodig, het valt tot nu toe mee en ik lig nu als ik dit verhaal aan het schrijven ben al in Verdun in het centrum van de stad. De werking van de afstandbediening voor de sluizen het vignet etc. zal ik uitgebreid in het volgende deel beschrijven en het valt ons zeer mee en de route is voor ons tot nu toe heel mooi.

=======================================================================

Maas-Moezel-Rijn reis vakantie 2011 Deel 2 Frankrijk.

Maandag 16 mei.

Onze trouwdag............ dus weer een reden om iets lekkers voor bij de koffie te halen. We varen van Dinant verder en na 3 sluizen zijn we aan de grens van Frankrijk nadat de kilometer telling in België aftelde, begint deze weer met 0 en telt op, en na 500 mtr. is de eerste sluis en wel nummer 59, met de naam Les 4 cheminées. (de 4 schoorstenen) Deze sluistelling telt weer af omdat de nummering bij de oorsprong begint, dus we hebben voorlopig 59 sluizen te gaan en zijn opvarig. Hier moeten wij ook ons vignet kopen voor de Franse vaarwegen. 128,00 euro voor 1 maand, wij zitten in catogorie 4 wat vierkante meters betreft, tussen 40 en 60 m2, 'recreatie' is 30 dagen vrij gebruik van de Franse waterwegen en 'vakantie' is 16 dagen en kost € 97,30. Men kan ook nog korter of langere tijden nemen.

Wij moeten dus 14 juni Frankrijk weer uit zijn. Als men 4 weken over dit rondje denkt te doen is 16 dagen wel voldoende maar voor ons dus niet. Ook krijgen we daar een kastje mee, een afstandsbediening voor de komende sluizen, zodat je op een knop kunt drukken en die moet men dan richten op een paal aan de kant van het water, duidelijk aangegeven en er begint daar dan een lampje te knipperen. Deze activeert dan de sluis en de deuren gaan open, dat kan men zien door flikkerlichten op de sluisdeuren. In de sluis duw je dan, nadat je vastligt, de blauwe stang naar boven toe en de deuren gaan dicht en je wordt geschut. Aan de rode stang, die er naast zit, trek je alleen als de sluis weigert of stuk is (naar beneden). Na 3 kilometer krijgen we de eerste plaats en wel Givet.

En dan.............bij km. 7, een sluis en dan gelijk voor het eerst door een lange tunnel varen bij Ham deze is 565 meter lang en breed 5,80 meter en onverlicht. Goed opletten met varen, ik ben er heelhuids door gekomen met stationair draaiende motor, zonder boeg en/of hekschroef, men kan al wel het einde van de tunnel zien dus men heeft een richtpunt. Wat een ervaring en de lamp die we meegenomen hebben komt goed van pas. Hier kunnen ook de zogenaamde 'Peniches', dat zijn spitsen die een afmeting hebben van 39 meter lang en 5.05 meter breed ook varen, dus................ Verder zijn we heel erg blij met het 'Frans railtje'! We kunnen zo de kap laten zakken, door simpelweg 2 knoppen uit te trekken en 35 cm te laten zakken en daarna zijn we 3.45 meter. De doorvaar hoogte voor Frankrijk is 3.50 meter. Maar we hebben ruimte genoeg want het is nog steeds laag water, ook hier in Frankrijk. Om 15.15 uur zijn we in Vireux-Wallerand.

Dinsdag 17 mei.

Om 09.15 uur vertrekken we. Onderweg allemaal kleine sluisjes en daarna kom je vanzelf, na een stukje voor -of na kanaal weer terug op de Maas. Het is zo mooi om in het voorjaar te varen, met al die mooi bloeiende bomen, bloemen en struiken! En het is nog altijd mooi zonnig weer. Ook vandaag weer een tunnel gevaren, die van Revin, 224 meter lang, maar wel verlicht en ook met een voetpad er doorheen. Revin, wat is het hier mooi liggen en gras voor de hond, supermarkten zijn dichtbij en allemaal bloemen. Het is 14.00 uur en tijd voor de koffie. Wat is Gerrie blij met haar wasmachine/droger aan boord, wat een luxe en wat te denken van een eigen aparte douche ..... nooit meer met een tasje naar de douchehokjes! En wij vinden dat men genoeg watertappunten heeft in Frankrijk, want bijna elke ligplaats is er van voorzien, daar waar ook een stroomaansluiting is.

Woensdag 18 mei. Om 09.15 uur vertrekken we en wat is de tocht van vandaag mooi!! Adembenemend mooi zelfs! We varen langs prachtige hoge bergen, door bossen en prachtige natuur. Gerrie is echt aan het genieten en heeft de tijd van haar leven op deze vakantie. Ook langs de 3 dames (3 bergruggen) n.l. Hodieurne, Bertha en Igis. Dit zijn de meest geschilderde verticale bergruggen, die rechtstreeks uit het water omhoog gaan. We kijken onze ogen uit zó mooi dat het hier is tussen Deville en Monthermé. Het maakt diepe indruk op ons. En na weer een sluisje keer je dan terug op de Maas, welke dan ook weer dieper is. Dit was de laatste keer dat we onze kajak vaarders Henk en Ria uit Tilburg gesproken hebben.Wij zijn samen geschut in de sluis van Le Dames de Meuze en hebben elkaars adressen uitgewisseld, zodat we thuis foto's aan elkaar door kunnen mailen. Het beste is alléén in de sluis (achterin), want voorin gaat het water behoorlijk te keer als men de sluis vol laat lopen!

We werden op een gegeven moment opgeroepen over de marifoon door de Picasso uit Etten Leur, of we liever alleen in de sluis lagen om te schutten want dat hadden hun ook liever en wij natuurlijk ook. Zodoende heeft hij nog ongeveer 10 tot 15 minuten langer gewacht om daarna zelf ook alleen te gaan schutten. Als men in het voorseizoen gaat, dan kan men dat nog doen en wel zo makkelijk. Om 14.30 uur stoppen we in Charleville-Méziéres . De ingang van de jachthaven is daar te laag voor ons dus blijven we aan een steiger liggen, naast een camping. Heel vreemd zo'n mooie grote nieuwe jachthaven, waar alleen maar lage bootjes kunnen liggen die 2.90 meter hoog zijn. We gaan boodschappen halen in de stad en we zien allemaal gele huizen, heel apart.

Donderdag 19 mei.

09.00 uur vertrekken we na een ontbijt weer in het ochtend zonnetje op het achterdek. Het is nog altijd heerlijk weer. We zien tijdens het varen soms hele oude bruggen, net of je terug gaat in de tijd! Maar ook prachtige bossen! Om 13.00 uur zijn we in Sedan en gaan we aan het wallekantje liggen bij een camping. De ligplaats is mooi, maar het stadje is oud en vervallen. Maar............. we konden er wel een Telegraaf kopen ! Dus even weer op de hoogte wat er zoal in Nederland gebeurt. 's Avonds hebben we de Cobb gebruikt (een soort BBQ) en het smaakte ons goed. Nikos is wezen zwemmen, hij had het zó warm. Wat ook wel heel makkelijk is, om aanboord te hebben, dat is een lange pikhaak om het touw om de bolder op de sluis te leggen, deze staan nogal hoog op de sluismuur, Wilco is hier heel goed in.

Vrijdag 20 mei .

De zon lacht ons weer tegemoet en we hebben er weer zin in! Om 08.30 uur vertrekken we en onderweg zoals alle dagen volop vogelgezang! Prachtig! Het landschap is nu vlakker, zoals b.v. in Limburg, maar in de verte zien we de heuvels al weer. We zien zowaar een bord dat aangeeft, naast een spoorlijn, dat er een stoomlocomotief aan kan komen! We hebben toch al het gevoel hier dat je terug gaat in de tijd. Om 14.30 uur zijn we in Stenay, ook een heel oud plaatsje waar we onze boodschappen hebben gehaald. De hond heeft weer gezwommen, vandaag ook weer warm geweest. Waar we ook veel gemak van hebben is PC Navigo, een routeplanner van Europa die in de stuurstand is ingebouwd, zeer veel informatie geeft hij op het scherm weer.

Zaterdag 21 mei

Om 09.00 uur door de sluis van Stenay en daarna heel helder water, je ziet de bodem en de vissen zwemmen. Vandaag voor het eerst zelfbediening sluisjes en we helpen met de sluisjes open en dicht draaien, we klimmen nog steeds. Ook ik en Wilco redden ons er alleen mee, wanneer de plaatselijke hulp te lang op zich laat wachten omdat hij meerdere sluisjes bedient. Het is zaterdag en men schut maar tot 17.00 uur. Vandaag 13 sluisjes gehad! Gelukkig dat er wind is want het is heel warm, maar we besluiten om toch maar door te varen naar Verdun. Blijven we morgen weer een dag liggen. Om 17.30 uur zijn dan in Verdun. De zelfbediening sluisjes wil zeggen dat deze 'Manuel' zijn maar er gaat wel een sluismeester mee, het wordt wel gewaardeerd als men helpt draaien om de deur open c.q. dicht te doen. Vanaf sluis 27 t/m sluis 11 is Manuel, dus 17 stuks. Daarna moet men de afstandbediening weer gebruiken.

Zondag 22 mei

Rustdag vandaag! We werden vanmorgen wakker door een flinke regenbui maar daarna was het weer warm. 's Zondags zijn hier de bakkers open dus vanmorgen vroeg al lekkere croissantjes gehaald en stokbrood. Na een stadswandeling zijn we gezellig op een terrasje koffie gaan drinken. Vanavond gaan we maar eens uit eten hier. We liggen precies voor de restaurantjes in het centrum. Verdun is een mooie grote stad met een leuk winkelcentrum, maar ook in de 2^e wereldoorlog zijn hier heel veel soldaten gesneuveld, dat is overal te zien .d.m.v. musea, een grote militaire begraafplaats en monumenten. Vandaag is de eerste en enige spits langs gevaren, deze was ledig en we zijn blij dat we er geen tegen gekomen zijn op de voor- of na kanaaltjes van de sluizen want daar is het niet al te breed, vooral als deze ook nog geladen zijn. De kanaaltjes worden hoe verder we naar Toul gaan steeds langer en komen steeds minder op de eigenlijke Meusse, dit vaarwater wordt ook steeds smaller naarmate we bij de oorsprong komen. Ik ben nog even naar de plaatselijke 'V.V.V' geweest om te internetten (WiFi punt) en Nikos wil dan bij de baas blijven liggen. Samen met Wilco zijn we nog naar de citadel geweest waar men in een soort treintje zit en een rondleiding krijgt, men krijgt dan een koptelefoon op welke in de Nederlandse taal alles uitlegt. Schijnbaar hebben we wat met citadels, een soort aantrekkingskracht. Wij hadden er dus geen erg in dat het daar binnen maar rond de 8 á 9 graden is, en buiten was het nog steeds erg warm en wij liepen in ons T-shirtje.............

Maandag 23 mei

Weer een zeer warme dag en om 08.30 uur vertrekken we uit Verdun en krijgen we een klein sluisje met daarachter gelijk een tunneltje. En dat levert altijd leuke plaatjes op.Alle sluisjes gaan vandaag supersnel, steeds staan er 2 mannen bij om ze te bedienen. Vandaag varen we samen op met een omgebouwde Hollandse boot met aan boord een Engels echtpaar. Zij waren de Noordzee overgestoken en heel Nederland al doorgevaren en België. Dan roept zij opeens halverwege: 'There is a tree in the water'. En ja hoor........dat kan natuurlijk, letterlijk en figuurlijk. Er lag een boom op de volle breedte van het vaarwater en we konden er nog maar net langs. Om 14.30 uur zijn we in Saint Mihiel, een klein plaatsje en Nikos gaat, U raad het al...... zwemmen. Wat is het fijn dat het 's nachts nog afkoelt, omdat het voorjaar is, zodat je heerlijk onder het dekbed kunt slapen ook al is het overdag meer als 30 graden. Ook het 'Franse railtje' is in één woord geweldig, want bij felle zon zit je in de schaduw onder de kap en als je de zijkanten opent, waait het lekker door. Bij regen zit je lekker droog en zoals eerder beschreven het is zó gemakkelijk! We hebben geluk er zijn nog precies 2 plaatsen vrij, voor ons en de Engelsen op het steiger helemaal vooraan bij de brug.

Dinsdag 24 mei

We hadden wat moeite om weg te komen, omdat we zo dicht bij de brug lagen en achter ons ook de boten 2 breed afgemeerd lagen, moest ik dwars uit naar de andere brugopening en om daar te komen moest ik wel even over een kleine ondiepte heen. Vaak de voorkant en raam open voor een beetje wind. Om 08.30 uur vertrekken we weer en varen vandaag samen met een Oostenrijks echtpaar. Sluis nr.9 hapert en nadat wij een paar keer aan de rode stang naar beneden hebben getrokken kwam er maar geen reactie of hulp, maar onze achterburen bellen en na 1 ¾ uur varen we weer verder. Om 14.00 uur zijn we in Commercy een klein plaatsje en we liggen dichtbij een Aldi aan een steiger met boten uit België, Zwitserland, Oostenrijk, Engeland en Duitsland maar geen Fransman.

Woensdag 25 mei

Omdat we vroeg in het voorjaar weg zijn gegaan en het nu al heel warm weer is, zit de boot s' morgens helemaal vol met eendagsvliegjes. Dus elke morgen deze vliegjes met de dauw verwijderen. Om 08.15 uur vertrokken en bij de 4^e sluis ging het weer mis. Maar......Wilco ging eens polshoogte nemen en heeft de sluis weer in werking gekregen door een trap tegen de lieren van de schuif aan te geven, dat komt waarschijnlijk omdat wij de eerste van vandaag zijn die gingen schutten en deze schuif bleef dus hangen. Maar wat een rotplek voor een sluis, net naast een kalkfabriek! Allemaal witte stofzooi!!! Op de volgende sluis no.1, stonden de geitjes en een hondje ons op te wachten, dit is de laatste sluis dat we klimmen, dus het hoogste punt n.l. 245 meter boven NAP. Dan varen we op Canal de la Marne au Rhin-ouest, deze is 20 km. lang met de tunnel van Foug, lang: 866 meter en verlicht hoewel niet alle lampen meer branden.Heel mooi! Na de tunnel moeten we ons zelfbedieningskastje weer inleveren bij de volgende sluis, want daarna komen weer geautomatiseerde sluizen en i. p. v. klimmen gaan we nu dalen. Op een stukje van 10 kilometer hebben we 15 sluisjes gehad met een verval van totaal 43.80 meter. Om 14 .30 uur zijn we in Toul, een mooie nieuw ingerichte jachthaven, na vandaag 17 sluisjes gevaren te hebben. Wilco ging meteen op onderzoek uit en kwam lachend weer met een Telegraaf aanlopen. Ook is er dichtbij een bakker, ook nooit verkeerd! Het water is hier zo helder dat je de vissen ziet zwemmen en je op de bodem kijkt, terwijl het hier toch 1.90 meter diep is. Allerlei soorten vissen ziet men. Het lijkt wel of we in een heel groot aquarium liggen met planten en dieren. Wilco nam een koele duik!

Donderdag 26 mei.

Vanmorgen om 08.00 uur lopen we met z'n allen naar het station, hier heel dichtbij om Wilco uit te zwaaien. Hij gaat ons na 3 weken verlaten. Reistijd Toul - Arnhem; 8 uur (183 euro) en 5 keer overstappen. Wat zal het eerst stil zijn zonder hem en wat heeft hij ons goed geholpen in de sluizen. Wij besluiten om de boot maar eens goed te gaan soppen, deze zit nog helemaal onder de witte stofzooi van de fabriek van gisteren bij de sluis, ook van binnen. De wasmachine heeft ook weer gedraaid. En alles is weer spic en span.

Vrijdag 27 mei.

Vandaag blijven we ook in Toul en doen het lekker rustig aan. Vanaf Sloten hebben we nu 116 sluizen gehad en nog 25 te gaan tot Koblenz. Met een urenstand van 126 uur. Vanmiddag zijn we Toul wezen bekijken met een zeer groot kerkhof (wel 4 voetbalvelden) ende grote kathedraal, zelfs 2 stuks.Ook heel dichtbij een internetcafé, gelijk om de hoek in de stad. Meestal als wij een krant kopen en we hebben deze uit, dan kijk ik vaak of er nog meer Nederlanders in de haven liggen, waar ik de krant aan kan geven, kleine moeite, groot plezier. Zo ook deze keer, lag er maar eentje en wel de 'Anjo' uit Roosendaal, toen ik daarmee aan de praat kwam, ook omdat al mijn familie daar vandaan komt, bleek dat deze man ook vroeger op het schippersinternaat in Oud-Gastel gezeten te hebben net als ik en mijn broers.

Zaterdag 28 mei

Heerlijk weer ontbijten op het achterdek in het zonnetje, na eerst vers brood gehaald te hebben en........met de krant (al is deze dan wel van gisteren). We gaan vandaag weer een stukje varen, na 3 sluizen wordt 't water heel breed en zijn we op de gekanaliseerde moezel. Wij varen achter de kleine motorsailer 'Anjo' aan die vandaag naar Nancy wil en wij stoppen na de 2e grote sluis op dit kanaal en blijven in Liverdun, wij hebben tenslotte nog tijd over voordat de stremming voorbij is tot 1 juni bij sluis Custines, de eerste sluis op de Moezel. Om 12.30 uur komen wij daar aan in een klein haventje midden in de natuur maar dichtbij 't stadje, die op een berg ligt.Een familie zwaan met 7 kleintjes komt ons begroeten en hebben aan de overkant hun nest, prachtig om dit schouwspel te zien en te volgen. Als men van rust en mooie natuur houd moet je zeker hier een keer gaan liggen. Wij zijn naar boven 'geklommen' om het stadje te bezichtigen en het Toeristen bureau met de grote I (information) is daar ook en natuurlijk een prachtig uitzicht. Er was één nadeel bij deze ligplaats, er lagen roosters op het steiger en dat is niet al te best voor de hond, aangezien deze honden als enigen zwemvliezen hebben tussen hun poten. Maar, daar hebben we het volgende op gevonden; langwerpige kleedjes die we altijd in het gangboord hebben, achter elkaar op het rooster en Nikos loopt er met gemak overheen. Hier ook weer heel helder water waar men de vissen ziet zwemmen en niet van die kleintjes hoor, een waar paradijs voor fanatieke vissers, en dat ben ik niet!

Zondag 29 mei

Weer een stralende zonnige dag en als men dan weer in de natuur op het achterdek aan het eten is en je hoort de vogels zingen, een koekoek, specht, eenden en zwanen etc. dan denk ik; is dit dan wat men wel eens zegt; 'Leven als God in Frankrijk', of het 'Zwitserleven gevoel' hebben? Prachtig allemaal, we genieten met volle teugen!! Hier komen we zeker nog weer........... rondom in de bomen, een picknickplaats met vuilnisbakken, tafels etc. en ultieme rust. En zo nu en dan komt er een eenzame wandelaar kijken omdat het vandaag toevallig zondag is. Daar houden we van, stilte en rust, hier is het nog mooier dan op een marekrite plaats in Friesland waar we ook vaak er op uit trekken en 'wild' gaan liggen, daar waar het mogelijk is en tevens prachtig voor de hond. Maar we trekken vandaag rustig een stukje verder en gaan om 09.30 uur weg en gaan nog 1 grote sluis verder en blijven dan in Pompey. Hier schutten we alleen in de grote sluis, wat een bak met water. Een aardig groot stadje met een flink vernieuwd steiger maar zonder verdere faciliteiten zoals wel in kaart no.9 (Fluviacarte) staat van VNF.Maar goed dat het een beetje waait, want het is weer zeer warm, boven de 30 graden en de zon doet zijn uiterste best voor ons, hoewel Gerrie niet zo tegen de zon kan en in de schaduw zit. Dit is ook één van de redenen dat we nooit in het hoogseizoen op vakantie gaan, we moeten er niet aan denken dat er nu een hittegolf is in het hoogseizoen, dan zitten we liever thuis. Ook een reden dat we al zo vroeg weg gaan is, dat er altijd ergens plaats is en nooit twee breed af te hoeven meren en dat we in het najaar ook weer voor een langere tijd weg kunnen gaan. En wat te denken van de mooie lange dagen in de maand juni dan is het om 22.30 uur nog licht. Ik weet ook wel dat je daarvoor wel de gelegenheid moet hebben, want als b.v bouwvakker en met schoolgaande kinderen ben je al gauw aan een bepaalde tijd gebonden in het hoogseizoen. Ik zit nu op het achterdek het verslag van de laatste paar dagen bij te werken, komen er totaal onverwachts Henk en Ria (de 2 kajak vaarders uit Tilburg) bij ons naast de boot staan. Zij hebben zachtjes de kajak vóór ons afgemeerd en ons verrast. Wij hebben gezellig even wat gedronken en een uurtje bij gekletst, wat een avonturiers, alle respect voor deze 2 mensen enze gaan nog naar Strasbourg en de Rijn een stuk af en dan de Main op richting Donau. De laatste keer dat we hun zagen was op 18 mei, toen we samen in de sluis lagen van de Le Dames des Meuze.

Maandag 30 mei

Omdat we nu nog tijd genoeg hebben, wijken we even van onze route af en gaan we ook nog naar Nancy, om 09.00 uur afgesproken met de kanovaarders om samen in de sluis te schutten. Gerrie had een extra stokbrood meegenomen vanmorgen van de bakker voor hen. Zij hebben vlak bij ons geslapen in de natuur met hun tent. Na de eerste sluis, van goed 3.00 meter weer omhoog, gaan we de hoek om........... en gelijk onder de weg door is de andere sluis, prachtig die onverwachte situaties, deze sluis brengt ons weer 10.60 meter hoger! Je weet soms niet wat je ziet en wat je tegen komt. Vanaf 22 april zijn we nu aan het varen en het is nog steeds warm en zonnig!! We durven dit bijna niet hardop te zeggen, het is ongelooflijk maar waar. Onderweg naar Nancy komen we de 'Anjo' tegen die weer richting Holland gaat. Om 11.00 uur komen we aan in de jachthaven van Nancy welke in de stad gelegen is. Vandaag zeer warm en boven de 35 graden, laat in de middag wordt het drukkend benauwd en gaat de barometer heel erg terug, zover zelfs dat we dit nog nooit gezien hebben. Change en rain en zelfs stormly nog voorbij. De wijzer stond op 970 HPA (staat voor hecto pascal). Ik schrok daar wel van. De volgende ochtend regende het dan ook en de temperatuur was dan ook gezakt naar 20 graden. Deze uitschieter van de barometer zal wel komen omdat we nog steeds ongeveer 240 meter boven NAP (Normaal - Amsterdams - Peil) zitten en de barometer zal wel Hollandse waarden aan geven. Geen storm o.i.d. gehad. In deze haven komen heel veel polyester huurboten de zogenaamde Penichettes, net als in Friesland, waar vele van onze Oosterburen een boot huren en denken; 'als ik kan auto rijden, dan kan ik ook varen'. Ik wil niet beweren dat ik goed kan varen maar wat deze 'brokken piloten' doen grenst aan het ongelooflijke. Men vaart dan ook van een boot met een Zwitserse vlag, het stalen geusje eraf met tevens lakschade. Ik ging dan ook hier niet graag van onze boot af om deze onbeheerd achter te laten. Vooruit, achteruit, volaan vooruit, volaan achteruit om ook maar, hoe dan ook, in een box te komen en de andere boten gebruikt men dan als fenders (stootkussens). Deze boten zijn hier dan ook wel voor uitgerust met een rubberen rand rondom de boot en veel fenders vast aan de boot met kettinkjes, rondom. Henk en Ria komen aanroeien met hun open Canadese kano, en het is geen kajak zoals wij van hen hoorden. Zij moeten hier in Nancy nog papieren halen (vergunningen) voor een bepaald traject, want je mag niet zomaar hier met een kano varen in Frankrijk. Hun eind doel is de Zwarte zee via de Main en Donau. Terwijl zij moeten wachten, hebben we samen bij ons op het achterdek koffie gedronken, bijgepraat en tussen de middag samen gegeten. Van deze aardige mensen hebben we via een USB stick een aantal van hun expedities op de laptop gezet, echte avonturiers die met een 'low Budget' alles uit het leven halen wat er in zit, petje af. Terwijl ze, net als wij, niet meer zo jong zijn.

Om ongeveer 15.30 uur gaan ze hun expeditie weer vervolgen en we spreken af deze winter elkaar op te zoeken om onze reisverhalen aan elkaar te vertellen. Nu zal het toch echt de laatste keer zijn dat we elkaar zien op deze reis. Zij gaan in Nancy verder en wij gaan weer een stukje terug en gaan via de Moezel en de Rijn weer naar Nederland.

Dinsdag 31 mei

Vanmorgen dus, zoals hierboven vermeld een paar fikse regenbuien gehad, zijn de boeren ook weer een beetje blij, want het was hier hard nodig. Ik ben vanmorgen ook nog even naar het vlakbij staande bijkantoor van de V.N.F. geweest en heb daar een 2 tal 'drapeau's' gehaald. Dat zijn dus vlaggetjes van V.N.F. voor op de boot.V.N.F. staat voor Voies Navigables de France, hetzelfde als Rijkswaterstaat in Nederland. Na in diverse havens gratis gelegen te hebben en bij sommige 6 á 7 euro te hebben betaald, in Verdun was het 9,00 €, moeten we hier in Nancy 15.00 € per nacht op tafel leggen, stroom en water is dan wel inclusief, men krijgt dan een key mee om dit te activeren samen met een sleutel van het ponton waar men aan ligt. Verder is Nancy een hele mooie grote stad als je ook van cultuur en historie houd, indrukwekkend is b.v. het Stanislas place, alles lijkt wel behangen met goud, ernaast een groot park, stadshotel en diverse musea zoals het aquarium, geologisch, school en historisch museum etc.

Woensdag 1 juni

We hebben 2 dagen in Nancy gelegen en ik behoor tot een geslacht van een reizend en trekkend volkje (schippersafkomst), dan begint het weer te kriebelen en heb ik het wel weer gezien. Normaal blijven we 1 dag, als het een mooie of grote plaats is 2 dagen en bij uitzondering 3 dagen ergens liggen en dat is genoeg voor Gerrie en mij. Wij verlaten dan ook om 09.00 uur Nancy en een uurtje later zijn we in Champigneulles een voorstad van Nancy, mooi aan het wallekantje (dat wil zeggen, langs een rechte muur waar we zo op kunnen stappen), bakker naast de deur, winkels en restaurant op loopafstand. Vanmorgen bewolkt en veel wind, rond de middag wordt het beter en zelfs ons zonnetje zien we zo nu en dan weer terug. Om het nuttige gelijk met het aangename te verenigen ben ik hier maar eens naar de kapper geweest. Ruim voor de vakantie zei Gerrie al eens tegen mij; 'moet je niet nog even naar de kapper voor we op vakantie gaan'? Maar zo eigenwijs als ik 'soms' ben zei ik; 'waarvoor en voor wie, we gaan met vakantie'! Maar nu we inmiddels al 8 weken verder zijn wordt het echt wel weer tijd. De laatste keer was in februari in Lochem. Wat mij in Frankrijk opvalt is dat er veel rijschool winkels (auto ecole), bakkers (boulangerie en pattiserie) en kappers zijn (coiffure) dus ik op stap. Hier vlakbij de eerste dames kapper en ja..... voor elkaar gekregen dat ik om 17.00 uur een afspraak heb. U ziet dat we ons aardig redden in 'La France'. En Kees heeft, volgens Gerrie, weer een lekker 'koppie'.

Donderdag 2 juni

De zon schijnt en het is 30 graden alleen wel veel wind met zo nu en dan sterke rukwinden. Om 08.45 uur vertrekken we weer, eerst 2 kleine sluisjes van het Rhein-Marne-Kanal en om 10.00 uur worden we samen met een 8 tal jachten geschut op de eerste grote sluis van de Moezel in Custines.De verf is nog nat van de gele bolders op de sluis, de stremming is voorbij. Om 12.30 uur stoppen we in Pont-á-Mousson, er zou volgens het boek van Manfred Fenzl met als titel 'Die Mosel' een passantensteiger zijn vlakbij/onder de brug in het centrum maar helaas.........deze is inmiddels weg gehaald of nog niet terug gelegd voordat het seizoen begint. Geen probleem, een stukje verder liggen een aantal aanmeerringen maar wel te ver uit elkaar. Door één van deze ringen met een voor en steekendje vanaf de middenkikkers vast gezet en 2 pinnen in de grond gejenst, 1 touwtje naar voren en 1 naar achteren en klaar is Kees.

Vrijdag 3 juni

Gerrie gaf me vanmorgen een kus en feliciteerde me met het feit dat we vandaag elkaar 38 jaar kennen! Weer een reden voor gebak vanavond. Om 08.30 uur vertrekken we met zonneschijn maar nog steeds te veel wind. Aan de andere kant was een windje met meer dan 30 graden ook welkom. Bij de eerste grote sluis hebben we gelijk maar even water getankt i.o.m. met de sluismeester en weer werden we alleen geschut, wat een water gaat er verloren dus zo droog zal het bovenuit ook nog wel niet zijn anders doet men dit niet. Na de tweede grote sluis n.l. Ars sur-Moselle net vóór Metz op kilometer 303 kwam er daar een speedboot de hoek om scheuren met een blauw zwaailicht en maakte met hand gebaren aan ons kenbaar dat we moesten stoppen. Wat bleek nou, het was de 'Police de Navigation' en we kregen papier controle zoals het vignet, bootpapieren (eigendomsbewijs), ICC, ICP, vaarbewijs, marifoon etc. Het is een soort waterpolitie maar dan in Frankrijk. Wat een spektakel zeg, voor een simpele papiercontrole. We dachten dat er een schip gezonken was of dat er iets ergs was gebeurd. Blijkbaar verveelden ze zich, maar de familie van Hassel had alle papieren in orde. Kees had gisterenavond nog de boekhouding gedaan. Om 12.30 uur komen we aan in de jachthaven van Metz. Op de hele route van deze reis zien we vaak dezelfde boten en mensen die ook deze route varen, zoals de 'Maybe' uit Brussel, de 'Compaen' uit Maasbommel de 'Moor' ook uit Maasbommel en een zeilboot uit Duitsland etc. het is elke keer weer leuk om met elkaar de ervaringen uit te wisselen. We liggen dan ook vaak bij elkaar op het steiger zoals vandaag, prachtig aan een park en met het uitzicht op de stad. Zoals je ziet op een beveiligd steiger. Wij hebben vandaag ook de stad Metz bekeken, veel parken en grote gebouwen zoals de Stefansdom, Citadel, museums etc. Men kan ook nog met een soort treintje de stad doorkruisen.

Zaterdag 4 juni

We besluiten om vandaag toch maar te blijven liggen in Metz, het is zo'n leuke stad en vinden het zelfs mooier dan Nancy en we liggen op een mooi plekje, wat wil men nog meer. We hebben tenslotte vakantie en......... niets moet............(en ik wil hierbij wel even schrijven, dat niet alles mag). Gerrie is vanmorgen de stad in geweest want het was marktdag op de grote markt. En vanmiddag samen en met de hond door één van de vele parken hier gewandeld. Wij voelen ons al echte toeristen, rugzak op en fototoestel in de aanslag etc. In principe zijn we dat eigenlijk ook. Heerlijk dit vrije leven. Naar deze reis hebben we jarenlang naar uit gekeken en nu is het dan zover, met je hele hebben en houwen overal naar toe, waar je maar heen wilt in Europa. Zoals op de foto te zien is, is de wildwaterbaan bijna droog gevallen, door nog steeds gebrek aan water. Althans dat dachten wij, toen een paar uur later een soort stuw kleppen iets naar beneden gingen er een wildwaterbaan gecreëerd werd waar men af en er tegen op ging met de kano, wat een mooi gezicht was. De havenmeester kwam ons gisteren vertellen dat er zondag gewoon geschut wordt, dus er was weer eens sprake van een staking en het hoort dus bij Frankrijk, ondanks dat, blijven we vandaag liggen. Nog 2 dagen en we zijn Frankrijk weer uit.

Zondag 5 juni

Gisteren avond begon het te donderen en te bliksemen en donkere wolken pakte zich samen maar bij ons..... geen druppel. Onderweg konden we merken dat het in buurt wel veel geregend had, grote plassen water en allerlei rotzooi, voornamelijk takken e.d. kwamen de moezel af en daar moest ik tussen door laveren. Maar vanmorgen weer windstil en het water is weer als een spiegel. We zetten koers naar de laatste (voor ons) grote stad van Frankrijk n.l. Thionville. De tocht daar naar toe is qua natuur niet zo mooi maar wel veel industrie en dat is voor mij wel weer leuk om terug te zien. Hier kwam ik vroeger met het vrachtschip en dat is nu al weer 37 jaar geleden.Toen hadden we nog geen PC Navigo, marifoon en kopschroef enz. zoals foto hierboven. Vanmorgen hebben wij onze familie succes toegewenst op de Boomkamp dag (familiedag). we strijden dan n.l. om de begeerde B.B. (staat voor Boomkamp Bokaal) gemaakt door onze zwager Derk. Jammer dat wij er nu niet bij kunnen zijn. Aangekomen in Thionville rond 13.00 uur was het heel heet en benauwd 30 graden, we zijn dan ook niet in een jachthaven gaan liggen maar aan de passantensteiger naast het centrum. Als de mogelijk er is doen we dat altijd omdat men dan meestal op een langer steiger ligt en niet van die korte steigertjes waar de hond er moeilijk af kan. Tevens heb je dan een vrijer uitzicht en iets meer wind als het zo warm is. Na het middageten zijn we de stad wezen bekijken.Aan het eind van de middag kregen we een sms'je van ons nichtje Laura dat dankzij haar, onze familie de bokaal gewonnen heeft. Zoals belooft hebben we daar een borrel op gedronken.En tegen de avond eindelijk een regenbuitje voor de afkoeling. Morgenavond liggen we, als het goed is, in Luxemburg en gaan we dus Frankrijk weer uit.

Maandag 6 juni

Helaas ben ik een beetje voorbarig geweest met mijn vorige regel neer te zetten want wat was het geval, het vervolg; Vanmorgen op tijd vertrokken om 08.15 uur, zodat we rond 09.00 uur bij sluis Koenigmacker aan zouden komen. En ons donkerbruin vermoeden bleek dus wel waar te zijn, 2 rode lichten boven elkaar op de sluis, sluismeester opgeroepen en deze beste man kon geen Duits en ik geen Frans, maar ons was inmiddels wel duidelijk geworden dat; 'ecluse fermé' was, streich, ausser betrieb, oftewel lock closed, etc. Eerst de boot maar eens vast maken, wat op zich toevallig een heel leuk en mooi plekje is, naast een ponton van de V.N.F. die boven de sluis hun opslag en werkterrein heeft in een nette en schone omgeving.Beneden de sluis liggen ook nog 2 Duitse binnenvaartschepen en ik ben daar maar eens naar toe gelopen en navraag gedaan, want van de sluismeester wordt men ook niet veel wijzer van. Deze schippers balen natuurlijk ook heel erg dat men in Frankrijk zomaar alles plat gooit als het hun zo uitkomt. Deze schippers hadden al een e-mail gekregen onderweg dat men heden morgen om 06.00 uur een staking begon. Misschien begonnen ze vandaag om 14.00 uur weer, of vannacht om 24.00 uur of............... niemand weet het precies te vertellen. Wij zijn de boot maar eens gaan schoonmaken van binnen en buiten want we hebben toch niets anders te doen of te kijken. Als men ons gisteren in Thionville verteld had dat men morgen misschien ging staken dan hadden wij deze 2 sluizen nog gedaan en waren wij Frankrijk uit geweest. Maar............. we hebben vakantie en we zien wel. Het is hier lekker rustig liggen want er komt geen schip voorbij i.v.m. de staking, ha, ha, ha, ha. Pa en Ma zwaan kwamen even langs met 4 kindjes en achter ons hebben we zowaar een aantal brulkikkers die hun uiterste best doen om te zeggen dat ze hier ook zijn. Maar of we daar zo blij mee moeten zijn vannacht vlakbij ons slaapkamer luik!Vandaag wisselend weer geweest met regen en dan weer zonneschijn. Ik was vanmorgen blij dat ik net, voor de regenbui klaar was met de boot droog te maken..... ha, ha, ha. (droge humor) Je zult het geloven of niet maar ik had zelfs walstroom waar ik zo de stekker kon inpluggen. Ik ben vanavond weer even met de hond aan de andere kant van de sluis wezen kijken en er lagen nu 6 schepen te wachten voor de sluis. Dus sluis Apach schutte vandaag wel blijkbaar.

Dinsdag 7 juni

Goeden morgen Frankrijk, hier zijn we weer. Ondanks de brulkikkers prima geslapen. Gerrie is vanmorgen met de fiets naar het dorp Koenigsmacker geweest om boodschappen te halen want er moet tenslotte wel 'brood op de plank komen' al heeft dit eigenlijk wel een andere betekenis. Gerrie is ook na de koffie op de fiets naar Basse-Ham, een dorpje in de buurt en volgens haar zijn hier prachtige fietsroutes langs de Moezel. Vandaag ook maar weer eens een wasje gedraaid en Gerrie heeft zelfs gestreken. Vanmorgen tijdens het ontbijt op ons achterdek zag ik de sluismeester bij ons in de buurt, dus gelijk er heen en navraag gedaan. Vandaag zou er overleg zijn met het Ministerie en zo gauw er een akkoord is, wordt er naar hem gebeld en gaan de sluizen open. Het is inmiddels al weer avond, dus geen akkoord. In Frankrijk hebben we vanaf de grens in Givet tot nu 87 sluizen gehad en net de laatste 2 breken ons op terwijl al die tijd de dreiging van een staking er wel was.Het meest bekeken punt van ons van gisteren en vandaag, is ongetwijfeld de 2 rode sluislichten boven elkaar. In de hoop dat deze naast elkaar komen te staan.

Woensdag 8 juni

Gisterenavond om 22.00 uur gingen ineens de twee rode sluislichten naast elkaar, ten teken dat de stremming voorbij is. Vanmorgen om 09.00 uur (precies 2 dagen nadat we hier aankwamen), door de sluis met een vrachtschip van 110 meter. Heerlijk weer varen vandaag, voorbij de sluis wordt de natuur ook gelijk een stuk mooier. Na sluis Apach komen we in de scheidingsrivier, de moezel, van Luxemburg en Duitsland en verlaten we Frankrijk en komen in Schengen waar het wel bekende verdrag is getekend door de Schengen landen op het Dreiländerpunkt waardoor de grenscontrole, voor wat paspoort betreft, is vervallen. Wij blijven in het vlakbij gelegen Schwebsange in Luxemburg waar we om 13.00 uur aankomen.

Hier eindigt dan ook deel 2 van ons vakantieverslag en wel Frankrijk.

Als we hierop terug kijken, dan kunnen we het volgende wel stellen!

Mooie natuur met prachtige bergen en natuurlijk de diverse tunnels waar we doorheen gevaren zijn. De pittoreske dorpjes en oude kleine sluisje die ons steeds weer terug brachten op de Maas via de voor- en na kanaaltjes. Het heldere water waar je tot op de bodem kon kijken en de vissen zag zwemmen. De loop van de Maas (Meusse) met na iedere bocht weer een verrassing van wat er nu weer zal komen. De mooie en indrukwekkende steden die we hebben bezocht en natuurlijk iedere ochtend een vers stokbrood (baguette) die we dichtbij konden halen voor het ontbijt. Alle dagen buiten op het ruime achterdek geleefd. Verder hebben we de Franse mensen ervaren als heel behulpzaam en vriendelijk op de sluisjes. Ook hebben we sociale contacten gelegd met watersporters uit andere landen die ook deze route gingen varen. Ondanks de Franse taal hebben wij ons prima gered. En het avontuurlijke en onverwachtse trekt ons wel aan. Maar bovenal mogen wij ons tot nu toe gelukkig prijzen met vanaf 22 april heel mooi weer. Maar.......... onze vakantie gaat nog verder en we verheugen ons nu op de verdere loop van de Moezel, Luxemburg, Duitsland, de Saar, Cochem waar we Sandra en haar gezin weer zullen ontmoeten, de Lahn, en de Rijn met aan het eind ons, home sweet home.... Nederland.

Tot de volgende keer in ons 3^e verslag. Groetjes van Gerrie en Kees vanaf de 'Tijdrover'. Veel lees en kijkplezier. En vergeet niet.......Geniet van het leven , het duurt maar even!!