Door omstandigheden heeft Reismee.nl een paar maanden geleden een grote storing gehad en ben ik hierdoor ook de reisverhalen van 2013(Berlijn) en 2014 (Maas-Neckar-Rijn) kwijt geraakt op deze site. De foto's van deze verslagenzijn wel terug gekomen maar de verhalen niet, zodoende plaats ik de vakantieverslagen van de laatste 2 jaar alsnog.

Deel 4-5-6.

Vakantie 2014, Gerrie en Kees. Sloten-Strasbourg-Heilbronn-Sloten. Deel 4, Strasbourg-Neckar-Heidelberg.

Maandag 26 mei. Strasbourg-Wörth, 6.15 vaaruren, 09.00-15.15, 3 sluizen.

Ons eerste doel Strasbourg hebben we bereikt en wat een mooie grote toeristische stad is dat. Ons 2^e doel is Stuttgart aan de Neckar. Na de sluis in Strasbourg gaan we bij kilometer 296 de Rijn op en gaan in de afvaart. Op de gekanaliseerde Rijn heb ik de Franse vlag voor de Duitse vervangen. Hier krijgen we dus eerst nog 2 grote sluizen van Gambsheim en Iffesheim waar we zo in konden varen. Tot Iffesheim is het een scheidingsrivier tussen Frankrijk en Duitsland. Wat een overgang, van de smalle kanaaltjes in Frankrijk naar de brede rivier de Rijn waar we weer tussen de grote jongens (schepen) varen. Na de grote sluizen hebben we al gauw een snelheid van 20 kilometer met een toerental van 1700. We hebben af gesproken met Rini van der Velde, die op de Vera/RoRo 1 vaart, om hem op te gaan zoeken in de haven van Wörth waar hij vanavond om 19.30 uur aan komt. (Rini is de zoon van mijn vroegere kapitein waar ik als stuurman jaren bij heb gevaren) De Vera komt hier lossen en laden. RoRo wil zeggen rol-on/rol-of, dus de voertuigen worden er op en/of er af gereden. Vandaag mijn broer Peter nog even aan de telefoon gehad en hij is vandaag ook vertrokken uit Sloten met zijn pas gekochte plezierjacht met de naam “At Last”.

Dinsdag 27 mei. Wörth-Ladenburg, 6.15 vaaruren, 08.15-14.30, 1 sluis.

Gisteravond kwam inderdaad de “Vera” (zonder bak RoRo 1, want die heeft hij in Mannheim achter gelaten), volgeladen met Ford auto’s, merendeel Fiësta’s. Wij zijn bij hem op zij gaan liggen en voelden ons heel klein met ons bootje. Gezellig bijgepraat, koffie en wat anders gedronken en daarna rustig geslapen naast de “Vera”. Zij zijn vanmorgen om 07.00 uur begonnen met lossen, dat wil zeggen dat er met een man of 7 eerst alle auto’s van het bovendek en daarna uit het ruim er af gereden werden via de klep aan de voorkant. Leuk om dit eens mee te maken. Om 08.15 uur waren er een paar honderd auto’s er af gereden en moest hij ergens anders in de haven weer vrachtauto’s van Ford laden. Dus moesten wij los maken en zijn gelijk maar vertrokken. Rini bedankt voor je gastvrijheid enz. Bijna half negen varen we de haven uit bij Rijnkilometer 365 en vervolgen wij onze vaarweg richting Mannheim. Het is rustig op de Rijn en weinig scheepvaart. In de haven van Mannheim zagen wij de Ro Ro 1 al klaar liggen voor Rini, volgeladen met allemaal nieuwe groene tractors. Voor de rekenaars onder ons; 63 rijnkilometers en 3.30 uur varen is een gemiddelde snelheid van 18 km per uur met een toerental van 1600.

Om 12.00 uur bereiken we de Neckar monding bij kilometer 428 en draaien we de Neckar in. En wat denk je…… na een paar kilometer krijgen we een hartelijk ontvangst van de wasserschutz polizei boot 3. Zij willen altijd zo graag alle papieren zien, zoals eigendom bewijs, marifooncertificaat en vaarbewijs etc. Alles werd goed bevonden en we konden weer verder varen. Ze gaven ons wel een compliment en waren uiterst vriendelijk, zij wilden eigenlijk kopietjes maken om te laten zien hoe wij het voor elkaar hadden. Zij zeiden onderling al tegen elkaar, tijdens mijn melding per marifoon, toen ik van de Rijn de Neckar indraaide, dat is vast een beroepsschipper op deze “sportboot”. Een beter compliment kan men toch niet krijgen van de wasserschutz polizei. De eerste mogelijkheid om te stoppen op de Neckar was door de 1^e sluis en bij kilometer 13.2 bij Ladenburg. Eigenlijk wilden we bij het museumschip gaan liggen van Mannheim op kilometer 3 maar dat was niet mogelijk, we hebben er maar een foto van gemaakt. Voor het eten zijn we nog even het stadje in gewandeld, wat een leuk en oud centrum heeft. De Neckar is één van de weinige rivieren waar de kilometertelling stroom opwaarts geteld word, dus kilometer 0 begint bij de Neckar monding in Mannheim en is 203 kilometer bevaarbaar tot net boven Plochingen.

Woensdag 28 mei. Ladenburg-Heidelberg, 1.30 vaaruren, 09.00-10.30, 1 sluis.

We laten Ladenburg achter ons en varen verder waar we gelijk een sluis krijgen en gaan we weer 9 meter omhoog, we konden gelijk invaren omdat er net een groot passagiersschip uit kwam. Het is mooi en rustig varen en zodra Heidelberg in zicht komt beginnen ook gelijk de bergen. Voor de middag zijn we eerst boodschappen wezen doen bij de Aldi en na de middag met de fiets naar de “alt stad” waar we het slot/kasteel boven op de berg bezichtigd hebben. Heidelberg is een grote stad met universiteit en diverse museums. Er komen ook veel roeiers langs varen en de beroepsvaart komt hier ook. Jachthavens om in te liggen kent men op de Neckar niet, dus men ligt in het vaarwater op steigers, de scheepvaart doet trouwens wel rustig aan bij het passeren.

Donderdag 29 mei, Hemelvaartsdag.

We blijven vandaag maar eens een dagje liggen in Heidelberg. Vanmorgen eerst mijn schoonvader en mijn zus gebeld/gemaild en gefeliciteerd met hun verjaardag vandaag. Daarna maar eens een flinke wandeling gemaakt, zijn aan de andere kant van de Neckar begonnen en via Heidelberg weer terug gelopen. Na de middag een eind gefietst en bij het station een Telegraaf gekocht. Door het redelijk goede weer is het druk op het water met rondvaarten, zeil en roeibootjes en in het park aan de andere zijde van het water. In de plaatselijke Motor-Yacht-Club hebben we asperges gegeten, want het is “spargel” tijd.

Vrijdag 30 mei. Heidelberg-Hirschhorn, 2.45 vaaruren, 09.15-12.00, 3 sluizen.

Nog even snel naar de bakker geweest en daar gaan we weer. De drie sluizen die we hebben gehad vandaag stonden open en we konden gelijk schutten. Via Neckarsteinach met maar liefst 4 kastelen komen we in Hirschhorn aan en zien we een mooi plekje om te liggen, dus doen we dat ook maar. Ik vind dat de Moezel drukker is met allerlei scheepvaart dan de Neckar, het is hier rustig en mooi varen tussen de bergen door. De Neckar heeft ook veel meer scherpere bochten en hier varen ook kleinere passagiersscheepjes met een rode punt vlag voorop, zodat zij voorrang hebben bij de sluis. Omdat we al bijtijds gestopt zijn hebben we de nodige been bewegingen gedaan door te wandelen door het stadje en naar de toren van Schloss Hirschhorn te klimmen boven op de berg.

Zaterdag 31 mei. Hirschhorn-Hassmersheim, 5.45 vaaruren, 09.00-18.00, 4 sluizen.

Het was een lange dag, zo goed als het gisteren ging met de sluizen zo slecht ging het vandaag. Vanaf de tweede sluis (Rockenau) is er telkens maar 1 sluis in werking omdat men alle sluizen aan het verbouwen/verlengen zijn. De sluizen zijn 110 meter lang en de meeste schepen 95 of 105 meter en deze hebben allen voorrang. In Rockenau 1 uur en drie kwartier stil gelegen omdat er telkens een vrachtschip aan kwam en in Neckarzimmern 1.5 uur stil gelegen idem dito. Dit schiet dus niet op en we gaan morgen dus nog tot Heilbronn en dan hebben we ook 2/3 van de tocht gehad op de Neckar. Tevens hebben we in het route boek alles even bekeken en het mooiste gedeelte hebben we dan ook gehad wat betreft bergen, kastelen en “schlossen”, het landschap word vlakker en met kleine heuvels tot Stuttgart volgens ons. Het stuk van vandaag was wel heel mooi om te varen met veel “schlossen”, kastelen burchten en bergen. Men kent hier maar weinig of geen wijnvelden zoals op de Moezel, alles is bos maar geregeld wel mooie campings langs het water. We varen met de mast omhoog want de bruggen zijn allemaal 5.50 meter.

Zondag 1 juni. Hassmersheim-Heilbronn, 2.5 vaaruren, 09.15-11.45, 2 sluizen.

Vandaag doen we 2 sluizen en hier konden we zo invaren, bijtijds komen we dus in Heilbronn aan in de Osthaven bij Watersport Vereniging Heilbronn. Dit is een haven zonder vaste oeververbinding maar met een soort van veer. Men ligt aan het eind van de Osthaven op een steiger en deze is verbonden met een soort van veerpontje welke men zelf bedient, zie foto. Dit heb ik nog nergens gezien, de havenmeester zei dat men hier nog nooit inbrekers hebben gehad. Als men aan de wal komt is daar het toiletgebouw met douche en men krijgt een sleutel om de poort te openen. Wij hebben de fietsen gepakt, waar zijn we zonder deze tweewielers, en gaan richting centrum van deze grote stad. Ook zijn we naar het zelfbediening sluisje van de vroegere Neckar geweest in het centrum. Deze is nog in gebruik maar wij kunnen hier niet komen omdat de bruggen aldaar te laag zijn. We liggen bij kilometer 110 en hebben dus het merendeel van de tocht naar Stuttgart gehad want daar is kilometer 180. Wij draaien zoals gezegd morgen de boeg de andere kant op en gaan “zu tal”. (in de afvaart) Aantal motoruren vanaf Sloten tot Heilbronn is tot nu toe 165 uren.

Maandag 2 juni. Heilbronn-Eberbach, 5.45 vaaruren, 08.45-16.00, 5 sluizen.

Wij gaan om 08.45 uur weg omdat we wakker werden gemaakt van een man die een bulkwagen aan het lossen was en met een hamer hard op de laad pijp van de silo aan het timmeren was. Net voor de eerste sluis zagen we op de heen weg al een Aldi supermarkt vlakbij de waterkant staan, dus daar even de “versproducten“ aan boord gehaald. Alle sluizen gingen redelijk vlot behalve één en wel in Guttenbach, dat komt omdat er weer van die “zandhazen” van Krieger schepen vóór schutting kregen. 2 ledige schepen gingen voor en lig je zomaar een uur te wachten. Vandaag overnachten we in het stadje Eberbach een leuk plaatsje met vakwerkhuizen en winkelstraatjes.

Dinsdag 3 juni. Eberbach-Heidelberg, 4 vaaruren, 09.00-13.00, 4 sluizen.

We varen vandaag het mooiste stuk van de Neckar en zien alles nu van de andere kant. We komen in Heidelberg aan en gaan weer in deze mooie stad liggen, ook omdat we hier internet hebben en we een deel van het verslag kunnen verzenden. Mocht je ooit de Rijn afkomen en je komt langs Mannheim, ga dan “even” 2 sluizen op de Neckar door en 24 kilometer varen en je bent in de bergen. Net voor sluis Neckargemünd gaan we 3 kano’s voorbij met elk 4 personen erin, we kijken nog even achterom en één van deze kano’s ligt op zijn kant en alle 4 in het water. Dit komt niet door mijn golfslag want ik had al vaart geminderd en moest wachten tot men uit de sluis gevaren was voordat wij er in konden. We zijn met de boot even om gedraaid en hebben gevraagd of alles oké was en dat was zo en we zijn de sluis ingevaren. In Heidelberg de stad weer ingewandeld en Gerrie heeft bij de Kaufhof wat voor de 4 kleinkinderen gekocht en bij het “post ambt” op de post gedaan. Ook de watertank weer vol gemaakt.

Hierbij sluiten we dit deel af van Strasbourg-Heidelberg met de Neckar tot en met Heilbronn.

Het mooiste gedeelte van de Neckar hebben we gevaren en dat is van Heidelberg tot aan Heilbronn. We denken dat er hier geen wijnvelden zijn omdat hier de bergen te steil zijn om er wat op te verbouwen. Veel kastelen, mooie natuur en leuke plaatsjes en weinig buitenlandse pleziervaart, of wij zijn te vroeg in het jaar. Er zijn aanlegplaatsen waar men met de boot kan liggen genoeg. Morgen gaan we de laatste 24 kilometer en 2 sluizen doen en gaan dan de Rijn afzakken en zo langzamerhand richting Nederland.

Groetjes van ons vanaf de “Tijdrover” in Heidelberg aan de Neckar. Gerrie en Kees.

Vakantie 2014, Gerrie en Kees. Sloten-Strasbourg-Heilbronn-Sloten. Deel 5, Heidelberg-Keulen.

Woensdag 4 juni. Heidelberg-Worms, 4 vaaruren, 09.30-13.30, 2 sluizen.

Ik ben eerst nog even naar de bakker geweest en na een bakkie koffie gooien we los. Bij de eerste sluis vaart net een vrachtschip in en moeten dus wachten, gelukkig komt er een passagiersscheepje met een rode punt vlag na ons en kunnen we zo wie zo de volgende schutting mee. Er vaart hier ook een containerschip telkens langs met een rode punt vlag, ik vraag me af wie er dan voorrang krijgt, ik denk toch het passagiersschip. Om 12.30 uur bereiken we de Neckar monding en gaan de Rijn op in de afvaart. Vanaf nu hebben we geen sluizen meer tot in Zwolle (als we daar in gaan tenminste) en hebben voorlopig 553 kilometer voor ons, stroompje mee. We bereiken Worms na een uurtje en stoppen er mee. Een kleine invaart met een kleine haven. We gaan een stevige wandeling maken naar de brugtoren en naar de stad van Worms. Na terugkomst gaan we maar eens een schnitzel eten in het haven restaurant alhier.

Donderdag 5 juni. Worms-Rüdersheim, 5 vaaruren, 09.00-14.00, 0 sluizen.

Omdat men als je de haven uitvaart geen zicht hebt op de Rijn, heb ik eerst per marifoon een lege tanker (schip) opgeroepen die vlak langs de haven kwam. Hij meldde mij dat er geen op-afvaart is en konden zo veilig de haven uitvaren. Het viel ons op dat er heel weinig scheepvaart is op dit deel van de Rijn, vergeleken met de tijd toen ik nog op de binnenvaart werkte. De schepen zijn in de loop van de jaren veel groter geworden en de kleinere zijn daar in de plaats van gesloopt. We varen langs Gernsheim, Nierstein, Mainz en Wiesbaden, waar de Main uitmondt in de Rijn. Via de Main kan men tegenwoordig helemaal naar de zwarte zee varen via het Main-Donau-kanaal en de Donau en de Balkanlanden. Het weer was droog, zonnig maar wel veel wind. Eenmaal aan gekomen in Rüdesheim krijgen we een plekje aan gewezen achter in de haven naast het verenigingsschip. Er staan hier een tiental fietsen ter beschikking om naar het centrum te fietsen of om boodschappen te halen. Grote supermarkten zijn dichtbij. Wij zijn dan ook vanmiddag naar het centrum gefietst met al zijn winkel-souvenirs straatjes, “weinstuben”. Er komen hier ook altijd busladingen en schepen vol met toeristen. In de folders die we hebben gekregen is te lezen dat hier genoeg te doen is. Dus we blijven morgen een dagje liggen.

Vrijdag 6 juni

Het belooft een hele warme dag te worden dus we willen niet al te laat met de fietsen op pad gaan. We gaan vandaag de cirkel tour doen, dat wil zeggen; we gaan met de fiets naar de “kabinenbahn” en gaan daarmee naar boven naar het Niederwald denkmal boven op de berg. Dan lopen we door het bos naar 8 uitzichtpunten en dan kom je bij de “sesselbahn” (stoeltjeslift) die ons weer in Assmannshausen naar beneden brengt. Je loopt dan het stadje door en komt aan de Rijn en daar gaan we, je gelooft het niet, een vaartocht maken, langs het Binger Loch, een versmalling in de rijn waar de stroming heel erg sterk is. We varen naar Bingen aan de andere kant van de Rijn en daarna brengt men je met de boot ook nog terug naar Rüdesheim, waar we weer op de fietsen stappen naar onze eigen boot. Een hele leuke tocht, echt een aanrader en dat voor de prijs van maar 13.00 euro. Je neemt je rugtas mee met eten en drinken en je hebt een leuke dag invulling.

Zaterdag 7 juni. Rüdesheim-St-Goar, 2 vaaruren, 08.30-10.30, 0 sluizen.

Wij vertrekken al een beetje bijtijds omdat de rondvaartboten rond 10.00 uur ook gaan varen, met name het stuk tussen Bingen en St-Goar welke wij ook gaan doen. Het was een prachtige tocht, ook langs de Rijn staan heel veel burchten en kastelen. Eerst varen we door het Binger Loch een vernauwing van het vaarwater met heel veel stroming. Daarna langs de rotsen van Assmannshausen die boven het water uitsteken. Langs Lorch en Bacharach naar Kaub, hier staat de burcht Pfalz Grafenstein, op een eilandje in het water. Daarna Oberwesel de Loreley en St-Goar, het bekende gebergte. Afvarend is dit goed te doen, ik moet er niet aan denken om dit opvarend te moeten doen want dan gaat men tergend langzaam tegen de stroom in. Toch varen er geregeld plezierjachtjes naar boven. Ik had gisteren al gebeld voor een ligplaatsje in de haven van St-Goar en dat was maar goed ook want met de Pinksterdagen komen er 2 verenigingen met tientallen bootjes. Wij waren er al vroeg, dus werden wij aan de binnenkant van het steiger gedirigeerd. Wij blijven hier ook twee nachten. Vanmiddag zijn we naar burg Rheinfels omhoog geklommen met een mooi uitzicht en door het stadje St-Goar gewandeld, waar we een Hollandse krant hebben meegenomen. Het is vandaag weer een zeer warme dag, maar gelukkig liggen we nu in een haven waar nog een beetje wind is. Gerrie mijn vertrouwde fotograaf, weet nu niet welke foto’s ze wil plaatsen want ze zijn allemaal even mooi en ze heeft er veel gemaakt. Ik zelf moest mijn aandacht bij het varen houden. Vanavond ook maar eens aan de Rijnboulevard in St-Goar op een terras gaan zitten en ons culinair maar eens laten verwennen.

Zondag 8 juni, 1^e Pinksterdag.

Eerst even naar de bakker om broodjes te halen voor de “knapzak”, want we gaan vandaag naar de Loreley. Hier in St-Goar gaan we met de veerpont over en fietsen dan een stukje langs de Rijn en de Loreley-haven. Op de landtong van deze haven staat tegenwoordig het beeld van de nimf (een schone dame), vroeger stond dit beeld boven op de top van de Loreley berg. Ik moet jullie eerlijk vertellen dat ik haar nog nooit gezien heb tijdens het varen, ook vroeger op de binnenvaart niet. Zowel boven op de berg, als beneden niet. Maar goed ook, want vroeger zijn er talrijke schepen vergaan omdat men naar deze schone dame keek, volgens de mythe. Ik ben er nu toch wel erg dicht bij geweest. Ook zijn we naar boven gegaan met een 400 tal traptreden, een hele klim maar met een geweldig, adembenemend mooi uitzicht. Men kan van boven af de vele bochten van de Rijn zien in het gebergte. Na de middag met een koel biertje op het achterdek gezeten want het was 36 graden. Ook maar eens het water ingegaan om te zwemmen, een paar keer zelfs om even af te koelen. In de namiddag kwam er warempel een Abim 118 de haven invaren de “Abby Leon”, en moest onverrichte zaken weer terug omdat de haven vol was. Morgen wordt het nog warmer volgens de berichten.!!!

Maandag 9 juni, 2^e Pinksterdag. St-Goar-Koblenz/Ehrenbreitstein, 2.15 vaaruren, 08.30-10.45, 0 sluizen.

En ja hoor het was een hete en benauwde dag. We zakken langzaam weer een stukje de Rijn af, dit gedeelte van de Rijn is ook mooi om te varen, tussen de bergen door en langs de wijnvelden. We komen langs Kestert, Boppard, Braubach en Lahnstein waar we in 2011 de Lahn zijn op gegaan naar Limburg a/d/ Lahn. Deze keer gaan we aan de andere kant van Koblenz liggen en wel in Ehrenbreitstein. We liggen nu gelijk bij de ingang van de haven en kijken op de Rijn, de monding van de Moezel, de kabelbaan over de Rijn en het standbeeld van Kaiser Wilhelm. Zo heet de haven ook; Rhein-Marina Kaiser Wilhelm en liggen gelijk op het eerste steiger. Naast de Wasserschutzpolizei 10 welke ook haar ligplaats hier heeft maar voor deze boot is het vandaag óók zondag. Bij aankomst zijn we gelijk weg gegaan naar het kasteel Ehrenbreitstein, weer een hele klim maar dit is wel gezond voor ons. Dit kasteel is zo groot en er is zo veel te zien en bestaat uit verschillende etages en gebouwen met museums etc. verder natuurlijk weer een mooi uitzicht over de Rijn en de Moezel. Wij zien ook dat de Lidl praktisch naast de deur is dus morgenvroeg even wat proviand halen. Met deze hitte gaat Gerrie natuurlijk niet koken en gaan we een hapje buiten de deur eten. Ook vandaag een paar keer het water in gegaan om af te koelen. Het was vooral in de namiddag druk met scheepvaart vooral met passagiersschepen en “strijkijzers” zoals ik ze noem. En een golven dat deze polyester bootjes maken, niet normaal.

Dinsdag 10 juni.Koblenz/Ehrenbreitstein-Oberwinter, 3 vaaruren, 10.30-13.30, 0 sluizen.

Gisterenavond rond 21.30 uur kwamen er brandweer auto’s aanrijden en een brandweer bootje aan varen en deze mensen sloten zo maar de haven af waar wij in liggen met een soort drijvende slang, een oliescheider om olie in het water niet verder te laten gaan. Wat is er aan de hand……. Bovenuit is er een fabriek die gasolielekkage heeft en men sluit, uit voorzorg alle havens af, schijnbaar is er een soort draaiing in het water, dat de olie toch in de haven spoelt. Maar dat is nog niet alles……. We vonden het al zo rustig met de beroepsvaart, maar in Keulen was er een orkaan actief en de scheepvaart is aldaar even gesperd geweest, ook heeft men de eerste Moezelsluis dicht gegooid. In Keulen zijn 6 mensen om gekomen, het treinverkeer lag stil en vele bomen omgewaaid. In Koblenz nergens last van gehad maar dat ligt ook precies honderd kilometer verder naar beneden. Vanmorgen werden we wakker en de olieafscheider ligt nog in het water. We gaan eerst maar even naar de Lidl en zien dan wel verder. Bij terugkomst nog niets en aan de dichtbij gelegen politieboot maar eens informatie gevraagd en zij zouden bellen. De Brandweer zou om 10.30 uur komen of om 14.00 uur. Naast ons ligt een zeilboot en heeft twee grote jongens aan boord en hij zei al, als ze om 10.30 uur niet komen dan laten we het bij bootje zakken en doen de jongens de slurf even los om een paar bootjes de vrijheid te geven. En jawel, daar komt het brandweer bootje aan en we konden gelijk weg. In Oberwinter aan gekomen, een mooie grote haven met veel ligplaatsen, gaan we het dorp in, het is nog steeds warm en broeierig weer, in de schaduw 38.8 graden. Gerrie gaat maar eens naar de kapper, sorry Marja, volgend jaar moet je maar mee. Bij terugkomst begint het hard te waaien en tegen de avond een flinke regenbui en toen was het weer warm. Ook vandaag veel bergen, heuvels en kastelen gezien, we kijken nu uit op de Rijn en het Zeven gebergte, de laatste bergen voordat we morgen Bonn krijgen. Vandaag ook weer vele bekende plaatsen gehad zoals; Bendorf, Urmitz, Neuwied, Andernach en Remagen. Ook hier is een Edeka supermarkt vlak bij de haven. Ik spring even het Rijnwater in en zelfs Gerrie gaat vandaag ook zwemmen en dan moet het wel heel heet wezen want dat doet ze niet gauw. Wilco belde vandaag op of hij het komend weekend een stukje mee kon varen en waar wij dan zijn. Voorlopig spreken we af dat hij vrijdag in Wesel aan boord komt, kan ook donderdagavond in Düsseldorf.

Woensdag 11 juni. Oberwinter-Keulen, 3 vaaruren, 09.00-12.00, 0 sluizen.

Wij laten het Zevengebergte achter ons en varen richting Köln. Het was vanmorgen nog nevelig/heiig maar na een uurtje varen knapte het helemaal op en werd het weer warm. In Keulen gewacht op de havenmeester die om 14.00 uur kwam en zijn toen naar de Altstad gegaan en naar de Dom. Het was heel druk in de stad, zelfs in de Dom was een kerkdienst aan de gang en de kerk zat vol met jongelui, we denken dat er een uitreiking van een diploma aan de gang was. Maar alle toeristen konden rustig in en uit wandelen, de akoestiek in deze grote kerk was heel mooi toen het orgel begon te spelen. We lopen langs de Rijnkade weer terug en genieten van het mooie weer op ons achterdek in de Rheinauhafen van Keulen. Naast ons ligt een jacht van de Schiffahrtschule, vanmiddag ging hij een paar keer weg met leerlingen en nu zitten er een aantal binnen waaraan hij les geeft. Deze vaarscholen ziet men heel weinig in Nederland maar in Duitsland is er in bijna elke haven wel 1 aanwezig. Hier moet men beschikken over een vaarbewijs als je het water op gaat. In Nederland alleen als de boot langer is dan 15 meter en/of sneller kan varen dan 20 kilometer. Vandaar dat er zoveel Duitsers in Nederland rondvaren en/of ergens een vaste ligplaats hebben.

Hierbij sluiten we dit 5e deel af en beginnen we aan ons laatste deel richting Sloten. Uren stand vanaf Sloten 196 uren. Tot de volgende keer en groetjes van ons.

Vakantie 2014, Gerrie en Kees. Sloten-Strasbourg-Heilbronn-Sloten. Deel 6, Keulen-Sloten.

Donderdag 12 juni. Keulen-Düsseldorf, 3.30 vaaruren, 09.00-12.30, 0 sluizen.

We laten Keulen achter ons en we zakken weer verder de Rijn af. Het valt ons op dat de tegenwoordige passagiers schepen allemaal zo groot zijn en de maximale maat hebben van 135 meter en er komen steeds nog nieuwe bij. Wat ons ook opvalt de laatste weken al, is dat er steeds meer oranje en rood/wit/blauwe vlaggen op de Nederlandse binnenvaartschepen getoond worden. Dit in verband met het komende voetbal natuurlijk, ook in de binnenvaart leeft men mee, sommige hebben alles wat maar oranje is opgehangen. We varen nu meer industrie voorbij, vooral chemische zoals in Keulen-Niehl, Leverkusen en Dormagen en dit zal morgen rond het Rhur gebied alleen maar meer worden. Ook zien we hier onderweg van Keulen naar Düsseldorf het resultaat van de orkaan van afgelopen maandag, sjonge jonge wat zonde, hoeveel bomen er om gewaaid of takken er afgebroken zijn. Maar toen we gingen wandelen in Düsseldorf waren hier in de stad ook straten bijna onbegaanbaar door afgebroken takken en diverse auto’s geplet. Toen ik me hier ging melden in de jachthaven, zei deze havenmeester of ik van die Linsen boot was welke net binnen kwam, ik heb hem dus even haarfijn uitgelegd dat dit geen Linsen is maar een Abim. Ik heb hem even later ook maar een folder gegeven van de Abim werf uit Ossenzijl, je weet maar nooit……….. Pal naast de jachthaven waar we nu liggen staat de “Rheinturm” en hier zijn we ook maar even met de lift naar boven geweest voor een magnifiek uitzicht over de Rijn en Düsseldorf. Men heeft dan zicht vanaf 180 meter hoogte. Tegenwoordig heten in de grote steden jachthavens geen jachthaven, maar noemen ze zich Marina en daar hangt men natuurlijk ook een leuk prijskaartje aan, zoals in Keulen en Düsseldorf, vooral Düsseldorf spande de kroon.

Vrijdag 13 juni.Düsseldorf-Wesel, 4.45 vaaruren, 08.30-13.15, 0 sluizen.

We verlaten onze nachtlocatie en gaan op tijd de vroegere Zollhafen uit. Het is weer mooi weer en gelukkig niet zo heet als de afgelopen dagen. Rond 10.45 uur belde broer Peter op dat hij bij de vlaggenmast in Duisburg stond, want de “Contender” de duwboot waar hij wel eens op aflost, komt rond 11.00 uur Peter op pikken (met zijn auto) en hij is opvarend. Wij zijn dan rond die tijd ook bij hem en zijn afvarend. Eerst zien we Peter staan met de auto en gelijk komt de “Contender” er ook aan varen met blauw bord, dat wil zeggen stuurboord passeren op stuurboord. Uitgebreid staan zwaaien naar iedereen. In Wesel aangekomen gooien we de dieseltank ook maar gelijk weer vol. Wilco komt ook met de trein aan en is vast gaan lopen naar de haven. Om 17.55 uur komt Peter met de “Contender” weer met 2 lege bakken af en komt hier in Wesel langs. Met ons drieën staan zwaaien met een pilsje in de hand want hier aan de waterkant staat een groot scherm en een paar biertenten met tappen t.b.v. voetbal. Nederland speelt vanavond tegen Spanje.

Zaterdag 14 juni. Wesel-Doesburg, 5.30 vaaruren, 09.45-15.00, 0 sluizen.

Gisterenavond zijn we rond 21.00 uur naar het grote beeldscherm gegaan aan de Rijn en hebben de voetbalwedstrijd bekeken van Nederland-Spanje van het WK. Sjonge wat een wedstrijd, eerst 0-1 achter staan en dan winnen met 5-1, geweldig. Vandaag de Rijn verder af gevaren en we zijn net Rees en Kalkar (het bekende project van H. van de Most) voorbij en 2 uurtjes onderweg komen we net boven Emmerich de “Estate” tegen waar ik ook wel eens op meevaar samen met mijn broer Peter. En net voorbij Emmerich komen we de “Vera” met de RoRo 1 tegen, waar we in Wörth nog opzij hebben gelegen. Ik voer weer een vlagwissel uit en haal het Duitse vlaggetje er af en het Gelderse Provincievlaggetje er in. Via Lobith en het Pannerdens kanaal komen we op de IJssel met zijn slingerbochtjes. Niet alleen koeien zien we deze keer maar ook kamelen en een dromedaris aan de waterkant. Het krioelde vandaag van de waterscooters en speedboten om ons heen waar we nooit zo blij mee zijn. Deze vertrokken net voor ons uit Emmerich en op de IJssel kwamen ze weer terug. Eenmaal in Doesburg gaan Gerrie en Wilco nog even naar de AH voor de nodige boodschappen. Vanavond kwam Kees-Jan nog even langs voor Vaderdag en voordat hij maandag op vakantie gaat naar Spanje. Gezellig samen een hapje gegeten bij de plaatselijke chinees, met een korting bon van de havenmeester, scheelt toch weer iets met 4 personen.

Zondag 15 juni, Vaderdag.Doesburg-Zutphen, 1.30 vaaruren, 10.30-12.00, 0 sluizen.

We slapen, voor ons doen uit en drinken een bakkie, waarna we vertrekken. De IJssel is en blijft de mooiste rivier van Nederland volgens ons. Verschillende ooievaarsnesten gezien, koeien aan het grazen en aan het herkauwen aan de waterkant. Wij gaan deze keer weer eens in de Marshaven liggen, ook omdat Wilco daar de auto in de buurt heeft neergezet toen hij naar ons in Wesel ging met de trein. Trouwens, wat een treinverbinding zeg van Arnhem uit moest hij eerst via Emmerich en Wesel naar Oberhausen en dan terug met een boemel naar Wesel. Vorig jaar lagen we met Vaderdag in Rheine (D). Morgen komt Sandra met de kinderen na schooltijd, want dit weekend was ze met de andere kant van de familie een weekend naar Duitsland wat natuurlijk ook heel gezellig is.

Maandag 16 juni. We blijven dus een dagje in Zutphen, Gerrie gaat vanmorgen naar Mesah en Juul die hier ook in Zutphen wonen. Het motregende vanmorgen ook een beetje dus een perfecte dag om de boot weer eens helemaal te soppen, daar was het de laatste tijd niet van gekomen. Per gelegenheid zal ik ook met antikal of azijn de romp even doen want er zit, na meer dan 210 uren varen, best wat kalk op de romp. Na schooltijd komt Sandra met Yilla en Jindi en dat was een heerlijk en fijn weerzien met de drie meiden, we zijn met hun naar de Mac geweest hier in Zutphen. Ik kreeg ook een doos met alle kranten van de afgelopen weken, dus even weer wat te lezen de komende tijd.

Dinsdag 17 juni. Zutphen-Zwolle (Streng), 4.45 vaaruren, 09.30-14.15, 1 sluis.

We draaien de IJssel op en gaan nog steeds stroompje mee naar beneden. In Deventer komen we de “Blauwkous” tegen, het demoschip van de Abim werf uit Ossenzijl. Men is nog steeds druk bij de jachthaven van Deventer en zelfs aan de andere kant van Deventer zelf, in de Worp, zijn ze aan het baggeren om de rivier meer ruimte te geven, tevens heeft het schip van Rederij Scheers aldaar een nieuwe ligplaats gekregen. In Zwolle gaan we deze keer eens in de Streng liggen, een soort grindgat met vrije ligplaatsen, het begint ook echt vakantie periode te worden, want er is nog net 1 plekje vrij. Het heet hier, het Zwarte water en het valt ons ook op dat het water hier echt zwart is, zal wel aan de bodem/grondsoort liggen. We zien geregeld langs de waterkant paarden en pony’s lopen in het weiland net als reigers en ooievaars. Vanavond de kranten door geworsteld van de eerste vakantieweken.

Woensdag 18 juni.Zwolle-Beukersgracht, 1.30 vaaruren, 10.00-11.30, 1 sluis.

We komen langs Hasselt en Gerrie gaat even brood halen en dat ging wel heel snel. Bij de Beukerssluis konden we ook zo invaren en daarna hebben we de boot vast gemaakt. Na het eten ga ik de romp met azijn doen en Gerrie begint vast met de boot in de was te zetten zoals de binnenkant van de boeiing de reling en de mast. Dit doen we elk jaar als we terug komen van vakantie, als de weersomstandigheden dit toelaten, voordat we terug zijn in Sloten. Vanavond voetbal gekeken en Nederland wint weer, dit keer met 3-2 van Australië, toppie! Terwijl we aan het “klussen” waren vanmiddag hadden we af en toe even tijd om naar al het moois te kijken wat langs kwam varen.

Donderdag 19 juni.Beukersgracht-Tjeukemeer, 4,45 vaaruren, 09.15-12.15 en 13.30-15.15, 1 sluis.

Het is vandaag een motregenachtige ochtend, en rond de middag gaat het zelfs regenen. We varen de Weerribben door en zijn rond de middag in Ossenzijl, het nest c.q. geboorteplaats van de Abims. We toeteren en zwaaien uitgebreid tijdens het langs varen. Doordat het harder gaat regenen leggen we de boot net voor de sluis op een Marekrite plaats neer en gaan eten. Even later komt de Abim “Passion”, van Remco en Jolanda langs. Het is inmiddels droog geworden en we besluiten om ook maar weer een stukje verder te gaan. We liggen met 5 boten in de Mr. H. P. Linthorst Homansluis, waaronder ook de “Passion”. De laatste vlagwissel gedaan want we zijn nu weer in Friesland. Na Echtenebrug gaan we bij het eiland in het Tjeukemeer liggen. We vroegen ons af, waarom het altijd, als wij van vakantie terug komen, het slecht weer is in Nederland met regen en veel wind. Trouwens, beter zo dan dat we in de vakantie slecht weer hebben, dus we klagen maar niet. De havenmeester in Sloten vandaag gebeld dat we morgen weer op ons plekje terug komen en we zijn van harte welkom.

Vrijdag 20 juni. Tjeukemeer-Sloten, 1 vaaruur, 09.30-10.30, 0 sluizen.

We maken ons gereed voor het laatste stukje naar onze thuishaven Sloten. Met een best windje vaan kracht 4-5 doen we het laatste stukje Tjeukemeer, langs de Follega sloot het Margrietkanaal overstekend zien we de Abim “Meerbeer” van Fred en Ria liggen. Even toeteren en zwaaien en het laatste stukje, via het Brande meer en we zijn er weer, rondje volbracht. Ook bij aankomst in Sloten zien we de Oranje vlaggen wapperen, zelfs op Duitse boten. We blijven nog een aantal dagen om te poetsen en te acclimatiseren etc. De auto gestart en die doet het na 2 maanden stilstand ook nog steeds. In Sloten heerst er een gezellige drukte vooral in de kleine jachthaven waar de kleinere zeilbootjes gaan liggen. Dit keer een hele groep waardoor de hele haven vol ligt en vele tentjes opgezet zijn door de jongeren. Als echte Nederlanders doen wij ook mee aan het vlagvertoon van Oranje voetballand, ik heb nog een aantal van deze vlaggen op de boot liggen van 2 en 4 jaar geleden en hang er twee van in de mast.

Zaterdag 21 juni, de langste dag en de zomer begint vandaag.

Het is bewolkt maar wel droog weer en we hebben vandaag de hele opbouw van de boot verder in de was gezet, alleen de romp zou nog moeten gebeuren. We doen dat morgen, als het weer tenminste een beetje meewerkt. Dan gaan we even naar een Marrekrite ligplaats hier vlakbij met een lage wallekant, waar we dan mooi de romp in de was kunnen zetten. We doen vandaag nog diverse klusjes aan boord zowel binnen als buiten. Ook blijven we nog enkele dagen hier aan boord in Sloten voordat we echt naar huis gaan. We zijn toch nog eerder dan verwacht weer in onze thuishaven terug gekomen, misschien bij het begin te veel gevaren en aan het einde ruikt de boot zijn vaste plekje weer en wil hij ook weer terug. Toch wil ik ook dit deel ook weer afsluiten en er letterlijk en figuurlijk een punt achter zetten.

Samenvatting; Ook dit jaar hebben we weer mooi een lange reis kunnen maken door Nederland, België, Frankrijk, Duitsland en weer terug in Nederland. Vanaf Nancy was het voor ons allemaal nieuw en voor het eerst dat we daar met onze “Tijdrover” hebben gevaren. Vooral de tunnels en de scheepslift in Arzviller waren een hele ervaring maar ook Strasbourg, de Rijn met de Loreley en de Neckar tot aan Heilbronn waren het bezoeken zeker waard. Vele ervaringen en indrukken zijn we rijker geworden maar dat heeft u ongetwijfeld allemaal in de 6 delen van deze reis gelezen. Ondanks de vele sluisjes geen schade gevaren en motorisch ook alles goed gegaan na 227 motoruren. We hopen dat jullie alles weer met veel plezier gelezen hebben.

Wij wensen jullie allen al het goede toe en hele fijne zomermaanden. Ik bedank Gerrie voor alle foto’s die ze gemaakt heeft en ook in dit verslag geplaatst zijn. Tevens de mensen die gereageerd hebben door leuke reacties te geven op Face book en www.tijdrover.reismee.nl.

Hartelijke groeten van Gerrie en Kees, vanaf de “Tijdrover” in Sloten.

Aantal dagen ; vertrek 21 april, Sloten 21 juni. Totaal ; 62 dagen.

Aantal sluizen ; Totaal ; 198 sluizen.

Aantal motoruren ; Strasbourg 138, Heilbronn 27, Sloten 62. Totaal ; 227 uren.

Aantal vaarkilometers ; Totaal ; 1940 kilometer.

Gebruikte kaarten en boeken; Routeplanner van PC Navigo Europa 2011. Nederlandse A.N.W.B. vaarkaarten B. C. L. M.

Fluvia Carte no. 9 La Meusse.

Die Mosel, mit; Saar, Rhein-Marne-Kanal und Lahn. (Manfred Fenzl)

Der Rhein (Manfred Fenzl) Der Neckar (Wolfgang Banzhaf)