Dinsdag 4 juni. We willen deze dag weer van alles bezichtigen dus stappen we om 10.00 uur weer op onze fietsjes. Het Holländisches Viertel (Hollandse wijk) is het eerste doel, voor ons als Hollanders niets bijzonders. We komen door de Nauener Tor en gaan daarna naar het Alexandrowka, een Russische nederzetting /kolonie waar ook 14 Russische houten huizen staan. Deze zijn gebouwd in 1826 voor de Russische soldaten. Deze vochten samen met de Pruissen tegen Napoleon.
Hier is ook een museum waar men alles kan zien en lezen over de geschiedenis en het ontstaan van deze kolonie. Tevens hoort er een Russisch-Orthodoxer Kapelle bij. Na de middag zijn we naar de Nikolai-Kirche geweest met zijn grote groene koepel. We hebben deze ook beklommen om van boven af de stad te bekijken. Men moet hier geen engtevrees hebben want men klimt door een heel smal wentel trapje naar boven. Elkaar passeren kan niet en men heeft dan ook een draaideurpoortje ertussen gezet met een rode of groene lamp.

Woensdag 5 juni. Om 09.30 Uur is het dat we los maken en onder een strak blauwe lucht en stralende zon, varen we weer over een aantal meren zoals de Templinersee en de Schwielowsee en we zijn 1 ¼ uur later in Werder waar we bij een zeilvereniging een ligplaats krijgen. Werder-Havel is een eiland met een aantal kerken en verder wel leuke straatjes om rond te wandelen, maar voor winkels moet men op het vasteland zijn er is trouwens wel een bakker en diverse restaurants. Langs de waterkant, waar ook een rondvaartboot aan legt en vlak bij een vis restaurant stonden ook “prikken” bij elkaar gebonden. Deze worden gebruikt om b.v. visnetten af te zetten in het water, met deze stokken zodat je er omheen moet varen. De plaatselijke jeugd kreeg hier in de namiddag zeil les met een stuk of elf optimisten (zeilbootjes).

Donderdag 6 juni Na het ontbijt op ons achterdek in de zon zeiden we tegen elkaar: “zullen we eens gek doen, zullen we vandaag eens een eindje gaan varen”? Ja hoor, daar gaan we weer, om 09.00 uur gooien we los en ons doel vandaag is Brandenburg. Ook nu hebben we het water op de meren zo glad als een spiegeltje, zoals de Grosser Zernsee, de kleine Zernsee en de Trebbelsee terwijl we nog steeds op de Potsdammer Havel varen. Op het laatste meer waren wel honderden zwanen. Normaal is het hier stilstaand water maar omdat het hier in Duitsland nu overal hoog water is hebben we stroompje mee en het water is ongeveer ½ meter hoger dan normaal. Om 12.30 uur zijn we in Brandenburg en het steiger is vol bij de Jahrtausend brucke, maar aan het wallekant je is nog wel plaats. De Hollanders beginnen nu te komen want ik telde er gelijk zo’n stuk of 6.

We zijn na de middag naar de Altstad gewandeld want we liggen nu tussen de Altstad en de Neustad in. In dit gedeelte staan nog huizen die in verval staan maar men is ook druk doende om alles te vernieuwen. Na een koffiepauze zijn we de brug over gegaan om de Neustad te bekijken met een groot winkelcentrum zoals een media markt, C en A etc. Moe en voldaan ploffen we op ons achterdek neer met een pilsje en dan zien we tot onze verbazing toch echt de “Dali” aan komen varen (met de klemtoon op de i), van onze vrienden Paul en Willy.
We wisten dat we elkaar tegen zouden komen maar niet wanneer en waar. Voor ons was ook nog net een plek vrij. Doordat het water hoger staat dan normaal en er ook palen staan, was dit niet makkelijk aanleggen, maar……… geen probleem voor de “Dali”, deze heeft 2 spudpalen en ja…. zakken maar met deze palen en de boot ligt vast en stil. Daarna veel bijgepraat en voor dat men het wist was het al 19.30 uur en we zijn toen maar ergens in de stad gaan eten voor een groot televisie scherm waar jong Oranje tegen Duitsland voetbalde.

Vrijdag 7 juni. We blijven vandaag nog een dag gezellig liggen en zijn vanmorgen naar het steiger verhuisd, ook om water te tanken. Na de koffie samen met Paul en Willy, bij ons aan boord, zijn we samen hier vlakbij naar een supermarkt geweest en de nodige voorraad aangevuld. Halverwege de vakantie dachten we dat de douchepomp het weer niet deed, maar met technisch inzicht van Paul bleek dat de niveauschakelaar het probleem was. We hebben ons vanavond weer heerlijk aan boord kunnen douchen zonder naar een vreemd douchegebouw hoeven te lopen. Na samen weer een gezellige middag/avond doorgebracht te hebben, nemen we vast afscheid want morgen vertrekken we weer. We liggen hier aan het steiger naast het “Slavendorp”, de ligplaats heet hier ook Am Slawendorf. Dit is een soort openluchtmuseum waar Gerrie heel graag morgenvroeg nog naar toe wil maar we weten de openingstijden nog niet.

Zaterdag 8 juni. Gerrie baalde vanmorgen heel erg want het slavendorp ging pas om 13.00 uur open en ik wilde eigenlijk op tijd vertrekken. Toen ik broodjes ging halen hier vlakbij in de stad, en ik terug kwam was Gerrie er nog niet. Wat bleek, ze had weer eens haar gezicht mee hoor, want de havenmeester zag hoe teleurgesteld ze was en hij gaf haar een privé rondleiding door het openlucht museum. Hij vertelde dat zijn voorvaderen afstammen van de slaven die hier gewoond hebben. Gerrie bedankte hem met een flesje bier en geld voor een bloemetje voor zijn vrouw. Ze was verder dele dag in haar nopjes. Zo konden we dus toch nog op tijd vertrekken om 09.35 uur. We hebben plaats gemaakt voor de “Dali” zodat zij water konden tanken.
Na uitgebreid gezwaaid te hebben gingen we over de Plauersee en de Wendsee, het was heel druk op het water door het mooie warme weer en omdat het weekend is. Na de Wendsee begint de kilometertelling van het Elbe-Havel-Kanal met kilometer 380,870. Drie kilometer verder krijgen we sluis Wusterwitz en zijn we het meren gebied helemaal voorbij. We stoppen in Genthin op kilometer 362,2 schuin tegenover een scheepswerf op een niet meer in gebruik zijnde “Fahrgastschiffe” (passagiersschip) aanleg plaats.

We liggen naast een park met een mausoleum. We hebben de fiets uit de bakskist gehaald en zijn wezen fietsen door het park en langs het mausoleum. Daarna de brug over en naar het centrum van Genthin. Na de koffie zit Gerrie naar de vlakbij staande watertoren te kijken en ziet daar mensen bovenop staan. Ze bedenkt zich niet en loopt er heen om deze toren te gaan beklimmen voor een mooi vergezicht. Toen Gerrie boven was hebben we nog even gezwaaid naar elkaar.
Bij de trap afdaling gingen opeens alle lichten in de watertoren uit en werd het aarde donker. Heel voorzichtig heeft Gerrie toch nog de traptreden naar beneden kunnen vinden. Maar toen voelde ze de deur en deze was dus mooi op slot. En wat doe je dan…………? Je roept heel hard “hilfe, hilfe” en bonkt heel hard op de deur. Gelukkig is een nachtje slapen in de watertoren bespaard gebleven voor haar want er kwam hulp. Ze hoorde iemand lopen en met sleutels rammelen. Deze man maakte vele malen zijn excuses bij Gerrie. Hij had wel naar boven geroepen of er nog iemand was, maar niet wezen kijken alvorens af te sluiten.

Zondag 9 juni. Wat een dag, wat een dag vandaag zeg. Vol goede moed vertrekken we om 09.00 uur met als doel de ligplaats bij het documentatie centrum bij schiffs-hebewerk Rothensee. Om 10.30 uur komen we aan bij sluis Zerben en daar voeren de schepen net uit, dus ik dacht daar kunnen wij mooi weer invaren. Maar voor een jachtje alleen schut men niet en dat wist ik ook wel. Ik moest vast maken aan het drijvende steiger. Om 11.15 uur komt er een lege tanker en een geladen pools schip aan, dus zij varen als eerste in en als derde mochten wij er in. Maar dan ontstaat er om de één of andere reden paniek want de lege tanker moest er acuut achterwaarts weer uitvaren en het Poolse schip moest ook weer aan de palen vastmaken en wachten. Om 11.45 uur hoorden wij van de sluismeester, via de marifoon, dat we terug moesten varen naar Parey en dat was drie kilometer terug op kilometer 349 en moesten daar aan de damwand vastmaken en op verdere instructies wachten. Zelf dachten we dat het in verband stond met het heel hoge water op de Elbe. Waarom…… werd ons niet medegedeeld, op order van hogerhand.

Wij hadden ons al helemaal ingesteld op een aantal dagen sperring en zeiden al tegen elkaar dat we zuinig met drinkwater en stroom moesten zijn. We hadden nog maar net onze eerste boterham gegeten of we werden alweer opgeroepen per marifoon of we weer naar sluis Zerben wilden komen. Zo gezegd, zo gedaan, maar inmiddels voegt zich weer een Pool toe aan de twee wachtende schepen. Wij konden hier niet bij in en moesten dus alsnog weer een schutting wachten. Maar de sluismeester beloofde dat hij daarna ons dan alleen wilde schutten en ja hoor, om 14.00 uur lagen wij alleen als kleintje in deze grote sluis van 225 meter. Na de sluis heb ik sneller gevaren, om de twee geladen Poolse schepen in te halen en jawel, net voor sluis Howenwarthe zat ik er weer achter. De lege tanker was al weg en we konden gelijk invaren samen met de 2 binnenvaartschepen.

Tijdens het invaren werd al opgeroepen dat sluis Howenwarthe per direct gestremd is. Wij hoopten dat we er niet weer uit moesten maar gelukkig gingen de deuren achter ons dicht en waren wij de laatsten die er nog door mochten. Wij gaan met ons bootje 19 meter naar boven in drie gedeeltes, dit in verband met 3 waterspaarbekkens omdat men het water weer terug pompt bij elke schutting. Door de sluis konden we gelijk meevaren achter de binnenvaartschepen aan door het aquaduct (water over water) over de Elbe. Er geld hier één richtingsverkeer en men mag alleen in konvooi (meerdere jachten) of achter een binnenvaartschip aan varen over het aquaduct.
Ik heb wel meer hoog water gezien, vroeger op de Rijn, maar dit is wel heel erg hoog. Naast ons aan beide kanten van het water veel politie, brandweer en het leger, zo ook diverse helikopters. Ramptoeristen werden weer weg gestuurd en mochten niet lopend of met de fiets naar het hoge water op de Elbe komen kijken.

Hier voorbij ligt gelijk bakboord om de hoek het oude schiffs-hebewerk van Rothensee waar ook een documentatie centrum blijkt te zijn, bij de nieuwe sluis en knopen de boot daar om 16.45 uur vast, doel bereikt!!! Gelukkig, we zijn er door. Na het avondeten zijn we gaan kijken bij de oude scheepslift en de nieuwe hiervoor in de plaats gekomen sluis. Deze was dus ook gesperd omdat de hele Elbe niet bevaren mag worden. Wij zagen ook dat de huizen in de buurt (lager gelegen) allemaal ontruimd zijn en met zandzakken en plastic dicht gemaakt. Dat maakt wel indruk op je als een hele wijk stil en verlaten aantreft, luiken voor de ramen en geen auto’s voor de deur, wat een ellende voor deze mensen.

Maandag 10 juni. Het was gisterenavond nog druk met auto’s van de politie, vrachtwagens, brandweer etc. allen met zwaailicht op. We hoorden vanmorgen op de radio dat er toch weer een dijk in Magdeburg was door gebroken en vanmiddag dat er veel woonplaatsen werden ontruimd omdat er nóg een dijk op springen staat. Sluis Hohenwarthe is nog steeds gestremd en men laat extra water in het Elbe–Havel-kanal lopen, zelfs over de sluisdeuren heen. Dit om de dijken te ontlasten.
We liggen hier op een ligplaats voor sportboten maar nu liggen er 4 boten die er volgens mij altijd liggen en er dus ook niemand aan boord is. Er is nog 1 plaats vrij en daar liggen wij afgemeerd. Om 08.30 uur gaan we met onze fietsen een rondje maken, nu konden we wel over het aquaduct en zijn ook nog even door de verlaten woonwijk heen gefietst, waar wel politie bewaking was, maar konden gewoon door fietsen. Het aquaduct (trog) is 918 meter lang waarvan 690 meter over het land. Breed 32 meter. Gebouwd van 1998 tot 2003. Bouwkosten 5 miljoen.

Rond 10.00 uur vertrekken we richting Wolfsburg. Voor de Elbe sluis liggen een 4 tal geladen vrachtschepen te wachten totdat de stremming opgeheven is. De kilometertelling hier is 320 en loopt na het Elbe-Havel-kanal verder terug tot kilometer 0 nabij het Dortmund-Ems-Kanal. Een groot Zwitsers passagiersschip, de Saxonia gaat ook terug en gaat naar Haldersleben waar de passagiers nog een beetje vertier hebben. Ook twee Hollandse jachten gaan rechtsomkeer naar Haldersleben. Onderweg ga ik twee vrachtschepen voorbij, na even met de marifoon contact te hebben gehad of ik aan bakboord voorbij mocht varen.

In Wolfsburg aan gekomen ligt het natuurlijk al weer vol met jachten, voornamelijk Hollanders, die ook maar zijn blijven liggen omdat het verderop gestremd is. Ik lig nu op een plek net buiten de borden, waar het eigenlijk niet mag en bedoeld is voor de binnenvaart. Maar nood breekt wet, of beter gezegd “overmacht”. We waren hier om 16.45 uur en het is nu 21.00 uur als ik dit schrijf en nog geen politie gezien. Je moet toch ergens blijven! De jachthaven is ook vol hoorden wij en het zal alleen nog maar drukker worden. Na het eten gaan we even naar de overkant waar de Volkswagen Fabriek staat. Wat een complex en gebouwen, de rondleiding doen we wel op een andere keer want het was morgen ook al volgeboekt met zakenrelaties. Door de stad gewandeld en nog even aan het nagenieten van het mooie weer.

Hierbij sluiten wij dit gedeelte van ons reisverslag af en probeer hier in Wolfsburg morgen dit nog weg te doen. Terug kijkend op dit gedeelte van de reis kunnen we stellen dat ook de meren ten westen van Berlijn heel mooi zijn om te varen. Verder vonden we Potsdam met zijn parken en kastelen heel mooi en is Brandenburg ook een hele mooie stad (nieuwe gedeelte). Het hoeft natuurlijk geen uitleg dat het hoge water met al zijn dijk doorbraken, ook op ons diepe indruk heeft gemaakt. We hebben weer eens geluk gehad dat we niet gestremd liggen en nu door kunnen varen richting Nederland, ook al hebben we nog tijd genoeg.
Ook nu hebben we weer prachtig mooi weer gehad, voor ons hoeft het echt geen 30 graden te zijn, bij 20 graden zijn wij al dik tevreden. Aantal vaaruren deel 4 is 24 uur, totaal 160 uur. Sluizen 5 stuks is totaal 69 stuks. Tot ons volgende en laatste verslag, deel 5, Wolfsburg-Sloten. Lieve varensgroetjes van ons vanaf de “Tijdrover”. Gerrie en Kees.