Zondag 3 juni.

Vanmorgen Kees-Jan met de metro naar Gare du Nord gebracht en afscheid genomen bij de Thalys. Toen om 11.30 uur vertrokken uit het Arsenal in Parijs, waar we een paar heerlijke dagen hebben gehad. Als eerste de sluis door en voor de derde keer over de Seine, maar nu afscheid genomen van Parijs, de Notre Dame, 't Louvre, Pont Alexandre de prachtige bruggen met gouden beelden, de Eifeltoren en als laatste het Vrijheidsbeeld. Daarna varen we door het nieuwe Parijs met z'n wolkenkrabbers, het lijkt wel New-York. We zullen thuis nog vaak nagenieten als we boven de eettafel naar de foto print van Parijs kijken. Rustig verder de Seine afvarend komen we na kilometer 30 om 14.30 uur een politieboot tegen met blauw zwaailicht en gebaarde ons te stoppen. Dichterbij schreeuwden ze in het engels; 'stop the engines'. Wat bleek, het vaarwater is gesperd omdat er een powerboat race plaats vind. En dit duurt tot 16.30 uur. Hebben wij weer!!! Dus de boot bij een paar duwbakken opzij gelegd en 2 uur wachten, tijd om de kranten en post door te nemen die Wilco mee heeft gebracht uit Lochem. Op de juiste tijd konden we verder, waarna we nog een sluis gedaan hebben en beneden de sluis zijn we gestopt om 18.15 uur in Chatou. Trouwens, in deze sluis, waar we samen met enkele schepen in lagen zagen we wel een heel bijzondere kapitein aanboord. Zie foto. Zo langzamerhand varen we meer in een bosrijke en groene omgeving.

Maandag 4 juni.

Deze morgen zijn we maar weer eens op tijd opgestaan en ook bijtijds vertrokken en wel om 08.40 uur. We varen het laatste stuk van de Seine en komen aan in Conflans om 10.45 uur. Dit is echt een binnenvaart schippersplaats, want er liggen zeer veel schepen, merendeel spitsen van oud schippers die er nu op wonen. Ook lag daar een kerkschip aan de kant. Na de Seine stroom mee gehad te hebben gaan we nu de Oise op en hebben we de stroomrichting tegen. De Oise is 98 kilometer lang en heeft, net als de Seine, dubbele sluizen waarvan de grootste 180 meter bij 11.40 meter is. We varen nog steeds met de mast en de kap omhoog en het is een groot vaarwater. Wat we ook veel zien zijn koppelverbanden als samenstel van 2 spitsen achter elkaar. 2 X 38 meter is toch een beste lengte terwijl ze maar 5.05 meter breed zijn. Op de Oise hebben we nog 4 sluizen gedaan en om 17.45 uur vonden we het ook wel genoeg voor vandaag. Na 80 kilometer gevaren te hebben zijn we in Creil tegen de wal gaan liggen. Onder het eten kwam er een spits voorbij en door de golven botsten we telkens ergens tegenaan. Bij nader inzien en met een pikhaak in het water gevoeld te hebben, bleek er een gemeentevuilnisbak, compleet met betonvoeten, voor ons onzichtbaar, in het water te liggen en daar meerden wij dus net af. We konden een paar meter verder gaan liggen maar ach, denkend aan onze medewatersporters, hebben Wilco en ik dat ding maar uit het water gevist, zo zijn wij hé, de goedheid zelve.

Dinsdag 5 juni.

Nadat Gerrie eerst vers brood (baquette) heeft gehaald gooien we om 08.30 los. De Oise heeft totaal 7 sluizen en om 12.45 waren we in Compiégne en hebben gelijk maar even de dieseltank weer vol gemaakt bij de bunkerboot aldaar. Het geeft een goed gevoel dat we hiermee Nederland kunnen halen. Daarna hebben we aan de kademuur voor de stad vast gemaakt naast een heel mooi park. Na middag pauze gehouden te hebben zijn Gerrie en Wilco de stad wezen bekijken. In het centrum staat een prachtig stadhuis aan een mooi plein. Tevens staat hier het monument van Jeanne D'Arc, de heldin van Frankrijk. Zoals de geschiedenis boeken vertellen is zij in het jaar 1320 in Compiégne gevangen genomen en eindigde haar leven hier op de brandstapel. Ook hier staan heel oude vakwerkhuizen net zoals op de Moezel en de Lahn. Bij terugkomst zijn we toch nog maar vertrokken om 14.15 uur en na enkele kilometers bij kilometer 99 komt er een T splitsing. Naar S.B. gaat men naar de L'Aise, wij houden B.B. aan en gaan het Canal Lateral á La Oise op. Dit gegraven kanaal heeft 4 sluizen en is 33 kilometer lang. Hier moet wel weer de mast en kap omlaag i.v.m. de lage bruggen van 3.50 meter. Om 17.30 uur gestopt in Pont-L'Eveque boven de sluis.

Woensdag 6 juni.

Ja mensen, we hadden er zin in vandaag, om 08.00 uur vertrokken en bij Sluis St. Hubert kregen wij weer eens een afstand bediening om zelf de sluisjes in werking te zetten. We zijn nog steeds opvarig dus schutten omhoog. Onderweg zien we dat de vaarwegen slecht onderhouden zijn maar dat is geen nieuws, daar staat Frankrijk om bekend. Qua natuur hebben we vandaag een prachtige tocht gehad. Alles staat in bloei en het ruikt buiten lekker. In Chauny zijn we over gegaan van Canal latéral á L'oise naar het Canal de Saint - Quentin. Hier begint de kilometertelling bij 92 en sluisnummer 35 Chauny en beide aftellend. Bij kilometer 43 krijgen wij weer eens een tunnel van Le Tronquoy en is 1000 meter lang. Daarna varen we door een bosrijk gebied en komen we om 18.30 uur aan voor de tunnel van Riqueval waar we morgen doorheen getrokken worden. Een lange dag met 20 sluisjes, een tunnel en 57 kilometer gevaren en alles liep gesmeerd. Ondanks dat het deze keer laat is geworden brengen we toch de moed op om weer een verslag te tikken, anders vergeten wij de helft.

Donderdag 7 juni.

In de vakantie hebben we deze keer de wekker gezet omdat we om 07.30 uur klaar moeten zijn om door de tunnel getrokken te worden. Maar Kees is zoals gewoonlijk vóór de wekker afgaat al wakker. Wij beginnen aan deze dag met gemengde gevoelens omdat we heel veel verschillende verhalen gehoord hebben over deze tunnel, zowel positief als zeer negatief. Geschuur met de reling langs rotswanden en veel geslinger heen en weer en sommige hadden schade aan de boot. Dus wij gisteren avond nog diverse aanpassingen aangebracht aan de boot om eventuele schade te voorkomen. Verder hebben we aan stuurboord zijde de fenders zo laag mogelijk gehangen tot op het water i.v.m. het voetpad welke er langs loopt en deze kant heeft een houten balk waar ook de sleper continu langs stuurt. Aan bakboordzijde hebben we de fenders zo hoog mogelijk gehangen i.v.m. de recht omhoog komende rotswand. Maar zo avontuurlijk als wij zijn, willen wij dit zelf ondervinden om er over mee te kunnen praten.

Om 07.20 uur was het dan zover. Na eerst de papieren overlegt te hebben in verband met de rekening die naar het huisadres opgestuurd wordt door de V.N.F. en de afstand bediening hier ingeleverd te hebben, werden we aangekoppeld door middel van een lange lijn met twee uiteinden, die wij om de bolders moesten leggen. Wij waren helemaal alleen achter de elektrische sleper, dus we hadden geen lange sleep boten achter of voor ons aangekoppeld, dit scheelt natuurlijk heel veel i.v.m. het slingeren. De eerste boot of spits krijgt het touw van de sleper en de rest moet zelf 2 lijnen van 30 meter kruislings aan zijn voorganger geven. Men mag niet de motor laten draaien i.v.m. uitlaat gassen. De tunnel is 5670 meter lang en voorzien van licht, voetpad en kilometertelling op de rotswanden. De gehele tocht duurde 1 uur en 50 minuten.

En hier komt dan onze ervaring: wij werden er heel rustig doorheen getrokken, wij hebben zelfs koffie gezet en op het achterdek opgedronken en ik moest zo nu en dan even een beetje bijsturen. Wij hebben niets geraakt en het was voor ons achteraf een hele ontspannende tocht, en wij zijn weer een ervaring rijker. De tunnel is hoog en breed genoeg voor plezier jachten. De elektrische sleper maakt wel een heleboel kabaal omdat er een dikke ketting van 8045 meter op de bodem van het kanaal ligt en aan elk uiteinde is vast gemaakt. Deze sleper takelt de ketting uit het water aan de ene kant en laat hem aan de andere kant weer zakken, zo trekt hij zich, met de sleep achter zich aan door de ondergrondse tunnel. Hij is ontworpen om een trein van 30 aken (spitsen) maximaal te trekken. Bij een gemiddelde snelheid van 2,5 kilometer per uur. Dat duurt dus langer dan 2 uur om de onderaardse gang van Requeval door te gaan. De elektriciteit draden hangen vrij laag, maar wel op doorvaarthoogte. De afvaart tijden zijn twee maal per dag naar elke kant. Richting Parijs om 09.30 uur en 17.00 uur. En vertrek richting België om 07.30 uur en 15.00 uur.Om 09.10 uur verlaten we de tunnel en varen we verder richting Cambrai en dat zijn 17 sluisjes te gaan en 28 vaar kilometer. Ook zijn we hier weer op het hoogste punt. Bij de eerste sluis kregen we een nieuwe afstand bediening met een extra drukknop erop zodat we niet meer aan een stang hoeven te trekken. Ook staat er op, op welke knop je moet drukken; montant (opvarig) of avalant (afvarig) Onderweg zagen we bij/tussen twee sluizen een naviduct, dus water over water. Om 14.15 uur zijn we in Cambrai en stoppen we er mee. Toen we net vast lagen hebben we twee flinke plensbuien over ons heen gehad en daarna brand de zon er weer op los. In Cambrai zagen we een spits liggen met een onderzeeboot als museum.

Vrijdag 8 juni.

Vandaag maar weer eens de boodschappenkast aangevuld, water getankt, wasje gedraaid en de boot schoon gemaakt. De plaatselijke jeugd kreeg les in het kano varen. Na de middag om 15.00 uur keken we elkaar aan en we dachten..... laten we maar eens een stukje gaan varen. Trossen los en we zijn in Cambrai van het canal St. Quentin over gegaan in het L'Escaut canalise ( Petit Gabarit) dit is 13 kilometer met 5 sluisjes, en hier hebben we bij de laatste sluis de afstandbediening weer in moeten leveren. Daarna gaan we bakboord uit naar canal de la Sensée (Grand Gabarit). Dit is een breed vaarwater en we zijn gestopt bij kilometer 15 bij Arleux op de T splitsing met Canal du Nord waar we om 18.30 uur aankwamen. Normaal staat een straat vol met geparkeerde auto's maar hier met spitsen.

Zaterdag 9 juni.

Wij vertrekken om 08.30 uur uit Arleux en varen nu op het Canal de la Deûle en zijn nog steeds afvarig. Vandaag doen we 64 kilometer en 5 sluizen. Nog 1 sluis en 10 kilometer dan gaan we Frankrijk uit en gaan we de Lys (Leie) op, het eerste stuk is dan nog een grensrivier. In Douai waar we vanmorgen langs kwamen lagen zeer veel binnenvaartschepen het leek wel een opslagplaats, dus een echt schippersdorp. Wij wilden vandaag al eerder stoppen want volgens de kaart was er een mooie ligplaats bij Don beneden de oude, niet meer in werking zijnde sluis. Maar daar aangekomen via een kanaalarm van een goeie 500 meter, is de verwachte ponton aldaar verdwenen en stond er een bord; verboden af te meren. Dus nog maar een sluis gedaan en in Wambrechies terecht gekomen om 16.15 uur. Een leuk plaatsje en een leuk haventje voor Franse begrippen met water en stroom. We hebben een leuke ligplaats aan de buitenkant van het haventje, want in de haven is het maar 80 cm diep, maar wel met een mooi uitzicht op een kasteel welke een museum en bibliotheek bleek te zijn. De laatste dagen is het niet al te best weer, zo nu en dan een bui en een flinke wind. Maar de zon laat zich gelukkig ook zien. Het is vandaag de eerste wedstrijddag van het Nederlandse elftal, welke tegen Denemarken moet spelen. Dus we hadden zo gedacht om voor 18.00 uur ergens te gaan eten waar men ook een t.v. heeft. Maar wat denk je wat...... Wel meerdere zaakjes gevonden vlak bij de haven, maar nergens konden we wat eten en men keek hier naar de paardensport en men zei dat men geen channel had om voetbal te kijken. Maar geen probleem, Gerrie maakt, zoals gewoonlijk, weer een heerlijke maaltijd klaar.

Zondag 10 juni.

Gerrie en Wilco zijn vanmorgen naar de plaatselijke markt geweest en bij de distilleerderij van Claeyssens van Wambrechies wezen kijken. Daarna zijn we om 11.00 uur weg gegaan.Na de tweede sluis varen we Frankrijk uit en wisselen we het landen vlaggetje voor het Belgische. Bij de derde sluis van Menin moeten we dan een Vlaams vignet kopen á 25.00 euro. Deze is een half jaar geldig, van 1 januari tot 30 juni. Vanaf Parijs hebben we nu al weer 61 sluizen gehad tot de Belgische grens. Tot Parijs was 131 stuks. We liggen nu boven de sluis van Sint Baafs Vijve en het was 17.15 uur toen we stopten. Sommige zullen misschien wel denken; waarom gaat Kees niet langs de Boven Schelde, dat is iets korter varen, maar we hebben gehoord dat de Leie van Deinze naar Gent heel mooi moet zijn om te varen, net zoals de Vecht bij Utrecht. En dat gaan we morgen doen, dus als het goed is liggen we morgenavond in Gent.

Maandag 11 juni.

Vanmorgen weer op tijd vertrokken om 08.15 uur en we hebben de Leie en de oude Leie gevaren naar Gent toe, weer een doel bereikt. En inderdaad, het was een prachtige tocht en het leek heel veel op de Vecht. Dit riviertje meandert door de prachtige natuur en de ene villa is nog mooier en groter dan de andere. We waren nog maar net in de oude Leie, en in Astene waren ze de brug over de openstaande sluis aan het renoveren met nieuwe vloerbalken. Normaal gaat deze brug open als men een keer toetert maar nu dus niet. We kwamen om 10.00 uur en om 12.00 uur zou hij weer worden geopend. We zijn een flinke wandeling gaan maken aldaar in de buurt waar de vroegere loop van de Leie liep. Rond 11.45 uur ging men alles opruimen om de brug te openen, maar dat ging niet zomaar, maar op zijn 'Bels', langzaam en eigenlijk niet wetend hoe te doen... men sjouwde met van alles en nog wat heen en weer zoals een krik, touwen, kabels etc.. en ja hoor, om 12.15 uur ging hij dan tergend langzaam open met diverse touwen en kabels aan de geopende brug. We hebben toch maar even de kap laten zakken voor alle zekerheid. Verder slingert de Leie met ontzettend veel en scherpe bochten richting Gent. Na deze prachtige tocht over de oude Leie komen we dan 14.45 uur aan in Gent centrum.

We zijn nu in Gent, vandaar dat ik ook weer wat op 'reismee' plaats.

Groetjes aan eenieder en tot een volgende keer.

Gerrie en Kees, vanuit het land der Belgen.