Een weekje mee op het koppelverband “Estate”.

Woensdag 28 augustus 2013.

Al een tijdje geleden tegen broer Peter gezegd te hebben, dat ik wel weer eens een reisje mee wil varen, hebben we een afspraak gemaakt dat ik van woensdag 28-08 tot woensdag 04-09 wel mee kan omdat hij die week “moet” invallen als aflosser. Dit staat tussen haakjes omdat Peter niet meer MOET maar mag. Hij is namelijk al gepensioneerd sinds april dit jaar. Hij komt me met de auto in Lochem ophalen (wat een service hé) en vertrekken na de koffie aldaar om 11.30 uur richting Alt-Walsum waar de “estate” ligt, een koppelverband. We komen daar om 13.00 uur aan en het schip is net leeg. Na de auto aan boord genomen te hebben vertrekken we gelijk en gaan naar Amsterdam waar we kolen/gruis moeten laden voor Orsoy (D). Met een leeg schip schieten we lekker op en komen tegen de avond aan bij sluis Tiel welke deze keer open staat omdat het water nogal aan de lage kant staat. Bij een bepaalde waterstand van de Waal is het peil gelijk aan beide kanten van de sluis en zet men de deuren open, scheelt weer een uur.

Om 02.00 uur, (ik lig dan in mijn bedje want ik “moet” niet), komen we in Amsterdam aan in de Rietlanden en wel in de Zanzibarhaven. Men gaat warempel gelijk beginnen met laden en dat gebeurt langs het wallekantje met een kraantje en 2 grote buldozers. Om 06.45 uur is men al gereed met laden zowel de bak, met 2158 ton als het schip met 2570 ton kolen. In totaal hebben we 4728 ton geladen. We liggen ook op waterstand d.w.z. dat men niet te diep moet liggen voor de waterhoogte die er is om nog te kunnen varen naar je bestemming, in dit geval pegel Duisburg-Ruhrort . De bak ligt nu 3.30 meter diep en men kan 3.67 meter diep laden. Maar goed, nadat de ijkmeester is geweest die uitrekent hoeveel ton kolen/gruis we precies in totaal geladen hebben, kunnen we na het aankoppelen van de bak aan het schip aan de voorzijde om 07.00 uur vertrekken uit Amsterdam. Van hieruit is het ongeveer 24 uur varen dus morgenvroeg zijn we daar aanwezig. Over het IJ langs bekende havens zoals de houthaven en het centraal station komen we op het Amsterdam-Rijnkanaal die ons langs Nigtevecht, Breukelen, Maarssen en Utrecht bij de Prinses Irene sluis brengt in Wijk bij Duurstede, waar we de Lek kruising over gaan richting Prins Bernhard sluis in Tiel.De sluis is deze keer geen vrije doorgang en we moeten dus schutten, we gaan een klein stukje omhoog, de rivier is dus stijgende ten opzichte van gisterenavond. Om 15.45 uur draaien we de Waal letterlijk en figuurlijk op richting het oosten en dan het zuiden de Rijn op. Welkom in de 24 uurs economie van de scheepvaart, dag en nacht klokje rond. Ik moest denken aan het songfestival liedje van Heddie Lester;“In de mallemolen van het leven, draait iedereen zijn rondje mee”. Mijn tijd is geweest, ik hoef niet meer zo nodig mee te draaien.

Ik zorg aan boord voor de inwendige mens zoals eten koken, koffie zetten etc. Gisteren een pan macaroni gemaakt en vandaag zal het boontjes, schnitzel en aardappels worden. Ik kook voor 3 personen want Roel, ook een kapitein die Peter aflost is ook aan boord. Er zijn ook 2 Tsjechen aan boord maar die zorgen voor zichzelf. Wat dat betreft heb ik geen vakantie, want thuis kook ik ook voor Gerrie en soms voor de beide jongens als het zo uitkomt. Maar dat geeft niet, dit houd je bezig, je moet tenslotte ook wat te doen hebben. Kolen, het zwarte goud zegt men ook wel eens, als dat niet meer vervoert hoeft te worden dan liggen er zeer veel schepen aan de kant. Hoeveel elektriciteitscentrales (kraftwerken) er wel niet aan de Rijn en zijrivieren liggen die op kolen draaien, ongelofelijk.In de avond rond 21.30 uur komen we in Millingen aan de Rijn, vlak voor Lobith-Tolkamer, waar zoals u weet, de Rijn ons land binnenstroomt. Daar komt de bunkerboot even opzij om, tijdens het varen, diesel te bunkeren want zo’n schip loopt nu eenmaal niet op water. We gaan niet aanleggen bij het bunkerstation want “time is money”. Boodschappen worden meestal meegenomen met de auto tijdens het ploegenwissel van het personeel. Over gasolie gesproken, men tankt niet even een paar honderd liter zoals op de “Tijdrover” maar hier praat men dan over zo’n 70 kuub welke de tankinhoud is. Een kuub is 1000 liter dus zo’n 70 ton aan gasolie kan er meegenomen worden voor de twee Caterpillar motoren achterop. We tanken natuurlijk niet ineens zoveel maar zo’n 10.000 liter, anders is dit niet te betalen. Ik ga deze keer niet alle maten van de schepen etc. opschrijven, dat heb ik vorige keer al gedaan toen ik mee was van Manheim naar Antwerpen. Mocht men dat toch willen weten dan kan men dat verslag zien op www.tijdrover.reismee.nl. Hier staan ook de verslagen in van onze vakanties met de “Tijdrover” van de afgelopen jaren zoals naar Parijs en Berlijn.

Vrijdag 30 augustus.

Vanmorgen om 07.15 uur komen we in Orsoy aan op rijnkilometer 794. Dit ligt aan de andere kant van de rivier waar we eergisteren aan boord zijn gekomen in Alt-Walsum. De kilometertelling loopt op richting Rotterdam en aldaar staat, bij de Maasbruggen, kilometer 1000. Men begint om 07.30 uur gelijk met lossen maar erg snel gaat het vandaag niet. Peter en ik gaan even Orsoy inlopen, met andere woorden de beentjes even strekken. Er is een grote Edeka supermarkt vlakbij en hier kopen we nog wat kleine dingen die ik in het keuken magazijn mistte zoals pakjes vlees jus en de koffie is bijna op. En een schip zonder koffie kan natuurlijk niet, en dan niet alleen om wakker te blijven hoor. Het is 21.00 uur als de laatste grijper met kolen/gruis er uit gaat en nadat de bobcat er ook uit is, dit is een handig klein shoveltje die alles als laatste in het ruim richting de grijper schuift, koppelen we de bak weer vóór het schip. We gaan met deze lengte rond, dat is toch 110 meter en 76 meter, tezamen 186 meter en gaan om 21.30 uur afvarend richting Rotterdam. Daar gaan we bij de Maasvlakte (1) op ongeveer kilometer 1030 kolen laden, ditmaal voor Düsseldorf. Ik ga zo maar weer eens naar bed toe al is het wel wennen om de motor de gehele tijd onder je te horen, ik denk als je er aan gewend bent dan kan je tegen die tijd weer naar huis.

Zaterdag 31 augustus.

Vanmorgen om 07.30 uur wakker geworden omdat we in Gorinchem aan het auto afzet steiger de auto er af willen zetten. Dit doen we voor de kapitein die ons volgende week woensdag komt aflossen, hij woont namelijk in Vuren vlakbij Gorinchem. Hij kan dan met deze (bedrijfsauto) naar ons toe komen en wij gaan er weer mee terug. Misschien kent u het spreekwoord; “Hoe korter bij Dord, hoe rotter het wordt”. Dord staat voor Dordrecht en ja hoor, beneden Gorinchem (Gorcum) begint het even te regenen. Daarna schijnt de zon weer volop en hebben we de beide airco’s in de stuurhut weer volop draaien, want zo’n grote stuurhut is dan net een broeikas met helemaal rondom glas. Om 09.15 uur zijn we in Dordrecht en gaan we van de Beneden Merwede af en de Oude Maas op (terwijl we deze wel afvaren), langs Zwijndrecht en de verkeerspost “sector Dordrecht”, waar we met de Abim Vaarders eens een rondleiding hebben gehad. We varen onder de Spijkenisserbrug door en vlak voor de Botlekbrug gaan we bakboord (links) het Hartelkanaal in. Het begint al aardig brak water te worden omdat we steeds dichterbij de kust komen, het water begint iets te schuimen door het zoute water welke zich vermengt met zoet. Om 13.00 uur komen we op onze laad plek op de Maasvlakte bij de Emo in de Missisippihaven. We moeten wachten voordat we aan de beurt zijn, na telefonisch contact zou dat rond 16.00 uur zijn.Om 15.15 uur worden we gebeld of we willen komen en na los gekoppeld te zijn beginnen ze dan ook om klokslag 16.00 uur met de transportband te laden. Dit gaat zeer snel en na 50 minuten is het schip gereed. Men gaat naar de bak en na 10 minuten stoppen ze en zegt men; “we komen rond 21.00 uur weer terug”. Op zich maakt het niet zo veel uit dat het langer gaat duren want dan hebben we het tij mee want om 23.00 uur is het hier hoog water.Men begint weer zoals zonet beschreven met laden en een uur later is de ijkmeester ook gereed en kunnen we vertrekken. Schip 1965 ton en bak 1649 ton, tezamen 3614 ton Kolen geladen. Ook nu liggen we weer op waterstand, naar Düsseldorf neemt men nog minder lading mee als naar de Rhur. Eigenlijk laten we veel achter want we kunnen als we afgeladen liggen in totaal 5883 ton laden.

Zondag 1 september.

Vanmorgen om 09.00 uur pas uit bed want het is tenslotte ook zondag vandaag, naar buiten kijkend zie ik dat we al onder de brug van Ewijk zitten op Waal-kilometer 897. Het slapen gaat ook steeds beter, vooral als de motor eenzelfde aantal toeren draait de gehele nacht. Zoals elke zondagmorgen kook ik een aantal eieren want; wat het ook zij, een eitje hoort erbij.! Peter vaart nu en ik breng hem een ontbijtje, wat een verwennerij, laten we het maar op broederliefde houden of…… vóór wat, hóórt wat. Gisteren na het douchen een wasje gedraaid en de kleren zijn weer schoon en ook weer droog. Alleen het strijken slaan we als mannenhuishouden maar over. De woning hier is heel luxueus met alles er op en er aan, zelfs een quooker is bij het aanrecht ingebouwd. Dan hoef je geen water te koken maar heb je ten allen tijden kokend water voor thee o.i.d. ter beschikking. Koken doet men hier ook elektrisch en dat is een beetje omschakelen voor mij, als je gas gewend bent. Düsseldorf ligt op rijnkilometer 743 en we varen ongeveer 8 kilometer per uur in de opvaart dat wil zeggen dat we morgenvroeg op onze losplaats zijn. Het is alle dagen nog mooi weer, dat is ook mooi mee genomen, beter als dat het hele dagen regent, daar wordt men ook maar mistroostig en chagrijnig van. Vooruit kijkend weten de bemanningsleden van de “Estate” nu al dat men na in Düsseldorf gelost te hebben, bij de Botlek in Rotterdam weer kolen moeten laden voor Orsoy. Maar dat maken Peter en ik niet meer mee, omdat we woensdag afgelost worden en naar huis gaan. Ik kan me voorstellen dat men nu wel eens denkt dat ze de vroegere kolenboeren zijn en huis aan huis de kolen afleveren. Beter kan men reizen naar b.v. Mannheim of Karlsruhe hebben. Lange “strecke”, maar dat heeft men niet voor het uitkiezen, je mag blij zijn dat er überhaupt nog voldoende werk is in deze tijd, óók voor de binnenvaart. Geregeld komt er een Hollands jacht(je) de rijn afzakken en denk ik; zou hij ook een rondje Maas/Moezel/Rijn gevaren hebben of is hij in Duisburg of Friederichsfeld (Wesel) de rijn op geschut? Sommige bootjes zijn net stuiterballen door de golven die er soms staan, maar die bootjes zijn dan ook nog geen 10 meter lang.

Maandag 2 september.

Vanmorgen om 05.15 uur komen we aan op onze los plek in Düsseldorf. Na melding begint men toch om 08.45 uur met 1 kraan te lossen, omdat we voor dinsdag eigenlijk op de “rol” staan en de tweede kraan daardoor in onderhoud is. Om 10.00 uur springt er een kabel van de grijper af en duurt het 1,5 uur voor deze met 10 man gemaakt is, 8 man kijkt er naar en 2 man doen het zware werk, (Deutsche gründlichkeit). Om 18.00 uur is het schip leeg en wisselen we het schip van plaats met de bak, terwijl de kraanmachinist gaat eten. Tevens draaien we de bak en het schip los van elkaar omdat we morgen dan ook gelijk weg kunnen richting de Rijn. De bak kan ook onafhankelijk en zelfstandig manoeuvreren met voor en achter een schroef. Tot 22.00 uur werkt men nog door, nu met 2 kranen en morgenvroeg om 06.00 uur gaat men verder.

Dinsdag 3 september.

Ik ben vanmorgen om 07.30 uur wakker geworden doordat de motor gestart werd en ze de bak gingen aankoppelen, we zijn dus leeg, wat sneller ging als we dachten. Met laden en lossen moeten de bak en schip altijd van elkaar afgekoppeld zijn anders breken de koppeldraden. Dit is telkens weer zwaar werk want die staaldraden wegen nogal wat, men zet deze strak met koppellieren tot één strak geheel. Om 08.00 uur varen we reeds de haven van Düsseldorf uit en gaan in de afvaart richting Rotterdam Botlek.Onder het varen zie ik dat de Tsjechen aan het lassen zijn aan de inpandige traptreden aan de voorzijde van het ruim. Deze zal wel door de grijper met het lossen net geraakt zijn en los gekomen. Men heeft dus ook sterkstroom 380 volt aan boord. Een drijvend bedrijf op zich en van alle gemakken voorzien. Voordeel voor de jongens is ook dat ze de ruimen nu niet elke keer hoeven schoon te maken/spuiten omdat men telkens weer kolen gaan laden. Tijdens het varen beneden Duisburg, zien we een Duits jachtje, een Grand Sturdy vlet, een 6 baks duwstel opvarend aan bakboord inhalen terwijl wij met onze 186 meter lengte ook nog eens in de bocht af komen zeilen. Ik zelf zou aan de binnenkant het duwstel ingehaald hebben, na overleg via de marifoon met de duwboot, meer dan voldoende ruimte tussen de groene tonnen en het duwstel. Deze ligt op waterstand en houdt het diepere midden vaarwater aan. Nu zuigt zich het jachtje akelig dichtbij de duwboot en heeft ook nog eens weinig ruimte omdat wij met een koppelverband af komen. Het gaat, zoals zo vaak, weer eens net goed. Wij zijn met ons allen dit schouwspel aan het bekijken en ben daardoor helemaal vergeten om hier een foto van te maken. In Wesel heeft men de oude brug bijna weg, nog één deel en dan de peiler nog die nu, eenzaam en verlaten, midden in het vaarwater staat.

Het is nu dinsdag en ben 6 dagen aan boord en we passeren nu voor de 5^e keer de grens in Emmerich/Lobith, het is dat we morgen naar huis gaan anders waren we morgenavond weer hier. Ik ga de woning maar eens “kuisen” (schoonmaken) stofzuigen, afstoffen, wc, keuken en douche schoonmaken. Men heeft het netjes aan getroffen dus laat je het ook netjes achter voor de vaste bemanning die morgen met vrouw en kinderen weer aan boord komen. In de binnenvaart ziet men bijna geen oude schepen meer, deze is bijna helemaal gemoderniseerd en er komen steeds meer schepen van 110 en 135 meter lengte en nu ook zelfs van 17,10 meter breed i.pl.v. 11.40 meter. Ze kunnen dan ook 5 breed containers laden. Deze schepen nemen toch zo’n 8000 ton mee per keer, schaalvergroting heet dat. Men bouwt zelfs al schepen van meer dan 135 meter lengte. Bijvoorbeeld de Vlissingen, een tanker van de VT (Verenigde Tankrederij). Vanavond staan we om 23.30 uur gepland om te gaan laden dus daar varen we dan ook op en zorgen we dat we er dan ook zijn.

Woensdag 4 september.

Gisterenavond om 23.00 uur aangekomen in de Botlek bij EBS waar ze om 23.30 uur de transportband met kolen lieten lopen, als eerste in de bak. Gereed met laden om 06.45 uur en gelijk vertrokken met 1804 ton kolen in de bak en 2242 ton kolen in het schip, tezamen 4046 ton. Deze keer varen we door het centrum van Rotterdam, over de Nieuwe Maas en de Noord in plaats van de Oude Maas. Vanaf de Botlek uit maakt het niet zo veel verschil welke kant je op gaat. We hebben de nieuwe Sky Line van deze stad bekeken waar morgen de festiviteiten beginnen van de “wereld havendagen”. Ik vaar zelf per gelegenheid natuurlijk ook als het zo uitkomt zowel in de opvaart als in de afvaart. We gaan nog tot Gorinchem waar we afgelost worden door een nieuwe ploeg mensen die er weer uitgerust en fris tegenaan kunnen.

Ik draai nog een paar wasjes met het beddengoed, handdoeken etc. zodat deze ook weer schoon en fris zijn. We eten nog een bammetje (boterham) en om 12.00 uur zijn we in Gorinchem. Peter is zo goed om me ook weer met de auto naar Lochem te brengen, ik rij heen met de auto naar Lochem en hij gaat na de koffie ook weer naar Roosendaal. Ik hou niet zo van het openbaar vervoer reizen, dat gewacht op stations en gesjouw met je bagage.

Zo eindigt voor mij weer een afwisselende week op een koppelverband, die bij wijze van spreken, het water dun varen omdat zij in de continu vaart zitten. Hier eindigt ook mijn verhaal van een week de weder VAARdigheden opschrijven van het leven op dit schip.

Het was een leuke en gezellige vakantie week, maar ben ook weer blij dat ik lekker thuis ben bij het vrouwtje en de normale dagelijkse dingetjes beginnen. (Home Sweet Home).

Groeten van Kees en tot een volgende keer.