Vakantie Maas-Moezel-Rijn reis 2011 Deel 3. Luxemburg/Duitsland - Saar Moezel.

Woensdag 8 juni

Vandaag, zoals in deel 2 beschreven, zijn wij in Luxemburg en wel in Schwebsange aangeland. Bij binnenkomst in de haven hebben we gelijk maar even diesel getankt en dat scheelt echt wel met België (1,44), nu 1,16.5 Euro /liter. We hebben ons verhaal even afgemaakt van deel 2 en we konden bij de receptie internetten, dus gelijk maar verstuurd. Tevens hebben we daar een Luxemburgs gastenvlaggetje gehaald en opgehangen. Deze behoort aan de rechterzaling te hangen van de mast, als teken van gast te zijn in een land.

Donderdag 9 juni

De grens tussen Luxemburg en Duitsland wordt over een afstand van 36 kilometer gerealiseerd door de Moezel (scheidingsrivier). Net voor Trier en na Wasserbillig gaat de scheiding door in het riviertje de Sauer welke in de Moezel uitmondt.We zijn ook nog even de industriehaven van Mertert ingevaren waar ik vroeger nog geweest ben met het vrachtschip. De sluizen van vandaag hebben ook kleinere 'bootsleuse', maar die zijn maar 18.00 meter bij 3.30 meter breed dus voor de meeste jachten van tegenwoordig te smal, onze boot is 4.05 meter breed. Net voor Trier draaien we de Saar 'op', letterlijk en figuurlijk want we gaan daarna in de sluizen van de Saar weer omhoog en wel bij de eerste sluis gelijk al 12.00 meter.Het Luxemburgs vlaggetje wordt gewisseld voor de Duitse driekleur. Om 14.30 uur meren we af aan een 'gastesteg' in Saarburg zelf, vlakbij het centrum. Er is ook hier dichtbij een klokkengieterij voor de liefhebbers. Gerrie vond het een heel mooi plaatsje met een indrukwekkende waterval dwars door de stad heen. Vanavond hebben we samen de burcht (ruïne) maar eens beklommen met uitzicht over de stad. En eenmaal beneden hebben we op een terrasje een lekkere Duitse schnitzel gegeten.

Vrijdag 10 juni

Vanmorgen bij het opstaan een verrassing! Er hingen n.l. 'frühstuckbrötchen' aan de reling.We hadden gisteren onze boot een stukje achteruit gehaald, zodat er 2 Duitse boten vóór ons konden afmeren. Dit werd dus heel erg gewaardeerd. (En achteraf natuurlijk ook door ons). Na om 08.45 uur vertrokken te zijn, hebben we vandaag weer een hele mooie tocht gevaren op de Saar, tussen de bergen en de bossen. Uit het water opstekende bergen, waarvan de dieptemeter soms een diepte aangaf van 13 meter. De Saar is een hele rustige rivier waar toch ook wel grote schepen kunnen komen, want de sluizen zijn 190 X 12 meter en tevens een kleine sluis van 40 X 6.75 meter. Grote passagiersschepen, 135 meter en koppelverbanden varen hier ook. Vandaag kwamen we ook een aantal bootjes tegen die samen met ons in Nancy hebben gelegen en die daar door zijn gegaan en de Saar hebben genomen, dus een ander rondje gevaren. Na 2 sluizen zijn we om 12.15 uur gestopt boven de sluis van Mettlach. Op de Saar met deze 3 sluizen zijn wij in totaal weer 35 meter omhoog gegaan. Na de middag hebben we een bezoek gebracht aan het keramiekmuseum en de winkel van Villeroy en Boch, een zeer bekend porseleinfabrikant. Dit was zeer de moeite waard om te bekijken. Na het avondeten kregen wij het idee, om de hier vlakbij gelegen 'Grösse Saarschleife' te gaan varen welke 5 kilometer verder ligt en dit is een hele scherpe bocht in de Saar die als een lus rondom de berg ligt. Dit is ook, naar ons idee, het mooiste stukje van de Saar, het aanbevelen waard. Vanaf de Moezel is dit in totaal 35 kilometer en 3 sluizen. Dit is ook het keerpunt van ons want morgenvroeg gaan we weer richting Moezel.

Zaterdag 11 juni

Vanmorgen al bijtijds wakker omdat de zon naar binnen scheen, daardoor krijg je weer zin om te gaan varen. Als eerste de hond uitgelaten en tijdens deze wandeling hoorde ik tot mijn verbazing een echo op mijn niezen. Ik dacht toen; het lijkt wel of ik in Oostenrijk ben in de Alpen. Alleen nog even leren jodelen! Maar goed...... ontbeten en ik dacht, ik zal me vast melden via de marifoon bij de sluis, waar we het zicht op hadden. Tot mijn verbazing zette de sluismeester de lichten gelijk op groen. Ik denk dat de sluis al klaar stond voor ons, omdat ik me gisterenavond gemeld had dat we nog een stukje gingen varen en morgenvroeg wegwilden gaan. Dus...... het was wel vroeg deze ochtend 08.15 uur vertrokken, met de nevel nog boven het water hangend, en dit heeft toch ook zijn charme. In Saarburg maken we heel even een kleine tussenstop voor het halen van brood en een krant. Met pijn in ons hart laten we de Saar achter ons, wat is dit toch een prachtige rivier om te varen en wat zijn de bergen hier mooi! Om 12.30 uur draaien we de Moezel weer op en gaan weer afvarig richting Trier. Helaas bestaat er daar geen mogelijkheid om met de boot te overnachten, wat wel jammer is voor zo'n grote stad. In sluis Trier moesten we even wachten en hadden mazzel dat we samen met een vrachtschip en de WSP (Wasserschutz Polizei) boot konden schutten. Op deze boot stond een cameraploeg die aan het filmen was. Om 15.30 uur komen we aan in Schweich en hebben we een mooie passantenplaats met uitzicht op de Moezel en een berg. Na deze lange dag smaakte me het pilsje best wel, want tijdens het varen drink ik niet.

Zondag 12 juni (1^e Pinksterdag)

Vanmorgen om 08.30 uur kwam de bakker in de haven met lekker vers brood, eitje erbij, en op het achterdek want de zon scheen zoals gewoonlijk weer, wat een luxe. Daarna zijn we vertrokken richting Neumagen-Dhron. Op de Moezel varen veelal nieuwe grote schepen, vaak met kolen naar Thionville en het merendeel daarvan zijn schepen met een thuishaven uit België. Nog steeds zien we diverse bootjes die we eerder gezien hebben en nu mee opvaren omdat zij dezelfde route als wij varen, zoals de 'Nehalennnia' uit Veghel, de 'Hulkje' uit Aalsmeer, de 'Majestic' uit Woubrugge en de 'Bleu Haven' uit Xanten (D) etc Toch wel leuk om ze terug te zien op dezelfde reis.Iedereen weet dat de Moezel mooi is, maar vanaf het water is het bijna niet te beschrijven hoe indrukwekkend dit is. Vroeger met het vrachtschip zag ik dit niet, 'bedrijfsblindheid' noemt men dat. Maar als vakantieganger en/of toerist is dat heel anders. Opeens zien we voor ons aan S.B. (stuurboord is dus rechts) iets in het water drijven wat beweegt en het blijkt een Jack-Russeltje te zijn, genaamd Danny, die achter een bal aan zwemt en met de pootjes richting andere kant van de Moezel gaat, welke hier best wel breed is. Na dit gezien te hebben, zien we opeens dat er ook een jongen het water induikt en achter het hondje aangaat. Mede door de stroming drijft de bal, dus ook de hond, steeds verder weg.

Wij krijgen het vermoeden dat dit niet goed gaat en keren de boot om, om er ook heen te gaan. Wij hadden geen 5 minuten later moeten komen want de jongen riep naar ons; 'ich kann nicht mehr....., ich kann nicht mehr......................' Hij was onderkoeld en helemaal op. Gerrie heeft hem toen op het zwemplateau getrokken en gerust gesteld. Hij kwam weer op adem en zijn met de boot richting hond gevaren, maar je moet niet denken dat hij wilde komen, over eigenwijs gesproken..... eindelijk lukte het de jongen om de bal te pakken en toen zwom de hond zelf weer naar zijn begin positie en dat was de camping. Onvermoeibaar zijn deze honden. Aan de kant stond de halve camping te kijken en te schreeuwen en men was dankbaar en blij dat het goed was afgelopen. Men stond al te zwaaien met een fles wijn, maar hoe krijg je die aanboord, dus hebben we maar gezegd dat ze die zelf maar op moesten drinken voor de schrik. Daarna de boot omgedraaid en onze weg vervolgd.Het valt ons trouwens onderweg op dat er steeds meer campers komen en minder caravans langs de oevers van de Moezel, het begint een hype te worden. Rond de middag komen we aan in Neumagen-Dhrom, wat het oudste wijnstadje van Duitsland is. In de tijd van de Romeinen was hier een levendige wijnhandel met de Romeinse wijnschepen op de Moezel. In de haven zagen we een replica hiervan liggen die ook echt kan varen en men kan deze ook huren of met een groep ermee gaan roeien.

Maandag 13 juni (2^e Pinksterdag)

Na eerst naar de bakker geweest te zijn, zijn we vertrokken in de motregen. Voor het eerst hebben wij de ruitenwissers in onze vakantie gebruikt, maar na een uurtje breekt de zon weer door. We zijn langs de 'Loreley' aan de Moezel gevaren, (De echte Loreley is natuurlijk aan de Rijn). Bovenop deze 443 meter hoge steile rots heb je een prachtig uitzicht over de Moezel, Hondsrug en de Eifel.Na 1 sluis komen we om 12.30 uur aan in Bernkastel-Kues. We horen van de havenmeester dat ze hier 'Tagen der offenen weinkeller' hebben met de Pinksterdagen. In een dertiental wijnkelders kun je gratis wijn proeven en de bedoeling is dan dat je 1 of meerdere flessen wijn koopt. Na alle dertien langs geweest te zijn, weten we nu welke wijn het lekkerste is, (vooral Gerrie). Maar....... we hebben een paar lekkere glazen wijn gedronken en een paar flessen mee aanboord genomen. Want....... als men op de Moezel vaart, dan hoort dat er vanzelfsprekend bij, toch? En onze Nikos heeft ook vakantie en hoort er ook bij!

Dinsdag 14 juni

Om 06.30 uur werden we klaar wakker door het geluid van een vliegtuigje welke de wijnranken bespoot met ............? Hij kwam laag over het water langs ons slaapkamerraam om dan weer op te stijgen tegen de berg op. En die dingen maken een kabaal! We zijn toen maar opgestaan, brood op de camping gehaald en boodschappen in de stad met het fietsje, wel zo makkelijk hoor, zo'n ding op twee wielen. Om 09.45 uur vertrokken richting Traben-Trabach samen met de 'Moor' uit Maasbommel, die we voor het eerst in Maasbracht zagen en ook deze route volgen. Na 1 sluis bleek in de haven aldaar geen plaats meer voor ons te zijn dus moesten we wel door de 2^e sluis en deze beste sluismeester schutte ons zonder beroepsvaart en zonder betaling. Zodoende kwamen wij in Zell terecht, aan een passantensteiger tegen de stad, met een prachtig uitzicht. Zell staat bekend om de 'Zchwarze Katz' wijnen. Een leuk stadje vol met restaurantjes, winkeltjes en een geschiedenis muur van mozaïek, over de Kelten en de Romeinen. De Kelten woonden aan de andere kant van de Moezel in het plaatsje Kaimt en de Romeinen dus in Zell. Beiden spreken tot op de dag van vandaag een ander dialect en er heerst nog steeds een soort van rivaliteit. Onderweg zien we ook veel zonnewijzers langs de oevers en tussen de wijnvelden meestal bij rotsen.

Toen we gisterenavond op ons achterdek zaten zagen we weer vreemde eenden rond de boot zwemmen, wij hebben foto's van deze beesten gemaakt en toen het dieren- en plantenboek er op nagekeken. Maar ze blijken er daar niet in te staan. Gerrie is toen met het fototoestel naar de havenmeester geweest en deze vertelde het volgende; Men noemt ze hier Nijlganzen, het zijn dus geen eenden. Ze komen van buiten Europa en vermenigvuldigen zich razendsnel hier, het begint een plaag te worden. Zij lijken lief maar zijn erg agressief, eten kleine zwaantjes en jonge eendjes op, zelfs roven ze de kraaiennesten leeg boven in de bomen. Het is triest maar men mag er hier op jagen, afschieten dus. Ze communiceren heel hard met elkaar, ze hebben een harde en schelle stem.

Woensdag 15 juni

Vandaag zijn we maar weer eens een dag blijven liggen want we vinden het hier zo mooi. Vanaf het achterdek hebben we het uitzicht over het water, op bergen en de beide stadjes. Gisterenavond hebben we tot middernacht met een glaasje wijn buiten gezeten, het was ook nog zo lekker weer. (Romantisch hé) We liggen op 'stroom', d.w.z. dat we niet in een haven liggen maar op een steiger in de Moezel, zie foto. Gerrie is vanmiddag maar weer eens een berg gaan 'beklimmen', naar een burcht met uitzicht over de stad en de Moezel, dit was volgens haar heel erg mooi. Ook hier liep een waterval onder de huizen door dwars door het stadje Zell heen. Momenteel liggen we met 3 Hollandse boten aan het steiger en vanavond hebben we gezellig gepraat en gelachen om alle reisverhalen en belevenissen van iedereen, aanboord van de 'Liesbeth' uit Houten, dit is een Jeanneau Prestige 42S. Elke avond houden we dit verslag bij anders vergeten we de helft. Gerrie zegt dan; 'kom, we gaan geschiedenis schrijven'. Met andere woorden; 'herinneringen voor later, moet je nu maken!

Donderdag 16 juni

Het was gisterenavond super gezellig en daarom nogal laat (of vroeg) geworden. Rond 01.30 uur zijn we naar onze boot gegaan. Daarom vanmorgen rustig aan gedaan en om 11.00 uur vertrokken. We hebben weer genoten van de prachtige Moezel die tussen de bergen door meandert. Om 13.30 uur, na 20 kilometer en 1 sluis, komen we aan in Senheim en dat is een Hollandse A.N.W.B. camping/jachthaven en wel 'Hollandischer Hof', je voelt bijna weer dat je in Nederland terug bent. Men sprak ook Hollands bij de receptie/kampwinkel etc. Vanmiddag zijn we een stukje de berg op gewandeld tussen de wijnranken van dit plaatsje.

Vrijdag 17 juni

Vandaag doen we weer 1 sluis en 17 kilometer naar Cochem. Vertrokken om 09.00 uur en om 12.00 uur daar aangekomen na weer een mooie zonnige tocht. Bij de sluis dachten we er zo in te kunnen varen maar helaas bleek er een koppelverband achter ons te zitten en die heeft voorrang omdat dit beroepsvaart is. Tevens hebben de passagiersschepen ook voorrang, zelfs op de beroepsvaart, als men een rode vlag heeft 'wapperen', ten teken van voorschutting. Dit wil natuurlijk niet zeggen dat, wanneer ik met passagiers vaar, ook voorrang heb als ik een rode vlag ophang. Men moet als passagiersschip hier een vergunning voor aanvragen bij het 'schiffartsambt'.En ja hoor, even later kwam de Amesha 1, met een lengte van 77 meter en de Amesha met een lengte van 95 meter, maakt samen 172 meter ( want ze zijn gekoppeld als 1 verband.) Deze koppelverbanden hebben dus een afmeting van 172 meter bij 11.45 meter. De sluizen hebben een afmeting van 170 meter bij 12 meter, dus klopt hier iets niet....... De schepen zijn dus 2 meter langer. Bij elke sluis hangt een soort 'opvangkabel', deze is om schepen tegen te houden als men te ver vooruit gaat en om dan niet tegen de sluisdeuren te kunnen aanvaren, bij b.v. motor uitval. Als dit schip bijna voorin de sluis ligt, dan doet de sluismeester deze kabel omhoog zodat men 2 meter verder kan varen. Na de middag is Gerrie Cochem in geweest, het was daar gezellig druk met volle terrasjes. Net voor het avondeten zijn wij in Cond, want daar liggen we tenslotte en dat is tegenover Cochem, de berg op geklommen. Vanaf hier kijk je over de Moezel en Cochem met zijn prachtige 'Reichsburg' boven op de berg.

Zaterdag 18 juni

Vandaag zijn Sandra, Gerdo en onze twee kleindochters Yilla en Jindi bij ons op de boot geweest in Cochem. Zij hebben voor een week een huisje in de buurt gehuurd. Wij zijn met hun een stukje gaan varen door de bergen in de omgeving van Cochem. Het was voor opa en oma maar vooral ook voor de kleinkindjes geweldig om elkaar weer te kunnen zien na zo'n lange tijd weg geweest te zijn. Na de middag moest de kleinste naar bed en zijn ze terug gegaan naar het huisje. Gerrie en ik zijn toen de 'Reichsburg' van dichtbij gaan bekijken welke boven op de berg van Cochem staat. Daarna zijn we begonnen de post , kranten etc. te gaan nakijken van de afgelopen 8 weken, de laatste post was van Wilco toen hij in Maastricht aanboord kwam. Morgen haalt Gerdo ons op en gaan we een dagje naar het vakantiehuisje en morgen is het ook vaderdag ................

Zondag 19 juni

We hebben een hele gezellige dag gehad met Sandra, Gerdo en onze twee kleindochters in het vakantiepark bij Cochem van Roompot. Het ligt daar heel hoog op een berg met een heel mooi vergezicht. En met haarspeldbochten om er te komen. We hebben genoten van onze Yilla en Jindi omdat wij hen de afgelopen weken best wel gemist hebben.

Maandag 20 Juni

We zijn om 09.00 uur vertrokken met motregen maar het is wel windstil. Het zijn nog 3 sluizen naar Koblenz aan de rijn.Net voor koblenz komen we onder de welbekende hoge verkeersbrug door. Om 15.00 uur gaan we door de laatste sluis en verlaten we de Moezel. We gaan S.B. uit de Rijn op (opvarig) en na twee kilometer zijn we om 15.30 uur in de haven van Rheinlache in Koblenz. Helemaal achterin de haven is een mooie ligplaats om te overnachten en heel gemoedelijk, zelf havengeld in enveloppe doen etc. Na een bakkie koffie gaan we een stukje terug lopen langs het water naar het 'Deutsches Eck' Waar Kaiser Wilhelm nog steeds op zijn paard over de Rijn en Moezel kijkt. (Hij is al helemaal versteend).

Op dit moment is er de 'Buga' (Bundes Gartenschau 2011) in Koblenz. Op het kasteel 'Ehrenbreitstein', het 'Deutsches Eck' en nog een paar plaatsen worden tentoonstellingen, activiteiten etc. georganiseerd. Met natuurlijk heel veel bloemen en planten. Men kan er met de kabelbaan, veerpont, lopend, of met een rondvaartboot naar toe. Normaal moet je betalen als plezierjacht wanneer je alleen geschut wordt in een sluis op de Moezel. Maar ik hoorde vandaag dat dit vorig jaar afgeschaft is, daarom hoefden wij ook niet te betalen als wij alleen geschut werden.

Om de verslagen niet al te lang te maken, sluiten we dit verslag hier af wat betreft De Saar en de Moezel. Morgen gaan we naar de Lahn richting Limburg a/d Lahn. We willen jullie nog één foto laten zien die we vanmiddag gemaakt hebben toen we langs de Rijn liepen.

Waarschijnlijk was hier een overijverig omaatje die een hoesje gebreid heeft om een meerring heen! Dus mocht iemand zich ook vervelen..... het is misschien een idee........want meerringen zijn er genoeg, ook in Nederland. Het brengt wel kleur langs de wal! Was het een Hollands omaatje?? Je gelooft je ogen toch niet................

Als we nu terug kijken op dit gedeelte van onze vakantie, dan heeft de rivier de Saar een diepe indruk op ons gemaakt. Een rustige rivier om te varen, prachtige natuur met hoge begroeide bergen en nog weinig toeristisch, zoals de Moezel wel is. Maar ook hier zijn we door de prachtige bergen met vooral heel veel wijnvelden gevaren. Alle plaatsjes op de Moezel hebben 'weinkellers' en heel veel terrasjes met 'Weinprobe', in de hoop dat men dan één of meerdere flessen wijn koopt. Verder hebben we regelmatig 'bergen beklommen' en genoten van de mooie vergezichten.

Groetjes van ons vanaf de 'Tijdrover', en tot een volgende keer bij ons laatste verslag van de Lahn, Rijn en Nederland.

Gerrie en Kees.

=======================================================================

Maas Moezel Rijn reis 2011 vakantie Deel 4. Betreft de Lahn, de Rijn en Nederland.

Dinsdag 21 juni ( de langste dag en het begin van de zomer.) Vandaag gaan we het 'romantische riviertje' de Lahn bevaren, zoals beschreven staat in de boeken. Dit riviertje is over een lengte van 66 kilometer bevaarbaar, van Lahnstein tot Dehrn, en dat is 5 kilometer voorbij Limburg. Het heeft 12 sluisjes met een gemiddeld verval van 4.50 meter. P.C. Navigo geeft de Lahn alleen weer als een streep met bruggen en sluisjes en verders niets, dus een goede kaart is wel wenselijk. Ik heb het boek gebruikt van Manfred Fenzl; Die Mosel mit Saar, Saarkanal, Rhein-Marne kanal und Lahn. Om 09.00 uur verlieten we de haven van Koblenz waar we overnacht hebben en gaan de Rijn op. De eerste 2 kilometer vanuit de Moezel hadden we gisteren al gedaan en nu rest ons nog 4 kilometer tot aan de Lahn. Het was rustig varen op de Rijn, met op dat moment weinig vrachtschepen. Met een gangetje van toch nog 7 kilometer komen we om 09.45 uur bij de eerste sluis op de Lahn. Een kwartier te vroeg omdat de sluizen op de Lahn pas om 10.00 uur beginnen tot 18.30 uur en ook met een middagpauze van 12.00 uur tot 12.30 uur. Zodra je het eerste sluisje nadert denk je meteen dat je weer in Frankrijk bent, hele kleine sluisjes te midden van prachtige natuur, waar vooral stilte heerst en je hoort het gezang van de vogels.

Op de Lahn varen geen vrachtschepen meer, alleen nog een enkel passagiersbootje en er zou sprake zijn dat de Lahn misschien gesloten wordt. Dit zou natuurlijk eeuwig zonde zijn voor de recreatietoervaart. Men is blij dat er weer een jachtje aankomt voor de sluismeesters die daar zitten te wachten. De eerste 2 sluisjes hebben nog invaarlichten terwijl de rest het moet doen met borden die aan de ene kant rood/wit/rood zijn en aan de andere kant groen/wit/groen. Deze worden dan handmatig op de goede kleur gezet voor de in- uitvarende jachten. Alle sluisjes hebben geen marifoon maar als ze jou in de gaten krijgen dan wordt je vlot geschut en men belt dan de volgende sluis voor je op en deze staat dan klaar om in te varen. Na 4 sluisjes en 10 kilometer waren we om 12.00 uur in het jachthaventje van Bad Ems met een wel hele smalle ingang omdat men nog op het sluiskanaaltje zit. Het laatste sluisje van Bad Ems is wel bijzonder omdat gelijk achter het sluisje de oude van vroeger nog zichtbaar is en deze is zelfs ook nog iets smaller. Verder is deze haven wel goed om te liggen met uitzicht op de bergen en kasteeltje. Lidl, Aldi en de bakker zijn op loopafstand. Vanmiddag zijn we nog even Bad Ems in gewandeld. Tot nu toe hebben we alleen de mast laten zakken, maar de kap gewoon laten staan, we zijn dan 3.80 meter hoog.

Woensdag 22 juni

Vandaag zijn we precies 2 maanden onderweg, want we zijn 22 april uit Sloten vertrokken. Om 09.30 uur vertrokken zodat we om 10.00 uur voor de eerste sluis liggen. Na Bad Ems komen de laagste bruggetjes van de hele Lahn, het blijkt dat we de kap niet hoeven te laten zakken naar het 'Frans railtje'. We kunnen met een hoogte van 3.80 meter er onder door. Het ligt natuurlijk dan wel aan de waterstand ter plekke. Bad Ems is een wereld bekend kuuroord met prachtige huizen zo groot als paleizen. Als we er aan komen varen zien we in het midden van het vaarwater een grote fontein, men kan aan beide zijden deze passeren. We komen ook langs een Russische kerk met een gouden torendak.Bij de derde sluis van vandaag in Dausenau hangen touwen naar beneden om je boot aan vast te maken omdat er geen verhaalpotten en glijstangen in de sluismuur zitten. Dit is bij nog drie sluizen het geval, deze touwen worden door de sluismeester aangereikt, dit heb ik nog nergens mee gemaakt. Voorbij dit stadje liggen een paar door tonnen gemarkeerde rotsen onder het water. Via Nassau varen we naar Arnstein, de natuur is weer adembenemend mooi en de Lahn maakt hele scherpe bochten en het is soms raadzaam om je per marifoon even te melden.

Na het wijndorp Obernhof krijgen we een flinke onweersbui over ons heen en dat leverde wel een mooie foto op, zoals deze kanoër met paraplu. Om 15.30 uur komen we in Diez aan, aan een nieuw steiger tussen twee bruggen in, naast het centrum. In Diez liggen de wortels van ons Koningshuis, het kasteel werd namelijk bewoond door de Graven van Nassau, het kasteel is dus het stamhuis van de Oranjes. Ons Koningshuis heeft hier dus de roots. Vele plaatsen in de omgeving hebben ook namen die met het koningshuis verband houdende zoals b.v. Oraniënstein en Nassau. Langs de route zagen we vandaag veel oude vakwerkhuizen.

Donderdag 23 juni

Vandaag varen we het laatste stuk van de Lahn en het landschap wordt steeds vlakker. Onderweg langs een grote camping gevaren in Oraniënstein. We krijgen ook vandaag weer touwen aangereikt door de sluismeester in de sluis. Op de Lahn zijn veel kanovaarders en zij kunnen helemaal vanaf de oorsprong, Wasserburg/Lahnquelle naar de mondig van de Lahn peddelen. Eenmaal in Limburg aangekomen varen we na de sluis naar de gastensteiger van de Nautic-club, maar daar was voor ons geen afmeermogelijkheid. Dit steiger is nu in gebruik genomen door een kanoverhuur bedrijf en dat brengt waarschijnlijk meer geld op dan een enkele 'sportboot' die er komt. Wij zijn toen maar door gevaren tot aan het eind wat bevaarbaar is en wel 5 kilometer verder tot aan Dehrn. Toen terug naar de sluis gevaren waar boven de sluis plaats is om te overnachten van 18.00 uur tot de volgende dag 10.00 uur. Maar in overleg met de sluismeester mogen wij hier blijven liggen tot morgen. Het is inmiddels 12.00 uur geworden voordat we vast liggen.

Het is hier ook mooi liggen, tegen de stad aan en op loopafstand van de winkels. Doordat we dus al een stukje terug gevaren zijn, blijken we al op de terugweg te zijn richting huis. We wandelen na de middag de 'altstad' in met zeer oude vakwerkhuizen, sommige uit het jaar 1500, gezellige terrasjes, winkelstraatjes en natuurlijk 'klimmen' we naar de Dom. Tegen de zeer oude stad ligt ook een modern winkelcentrum. Bij het oude sluisje hebben we staan kijken bij het schutten van de kano's. Gerrie is na het avondeten terug geweest en ze vond het wel zo'n mooi oud stadje.

Vrijdag 24 juni

Na een rustige nacht in Limburg stond om 10.00 uur de sluis voor ons klaar en zijn vertrokken om de Lahn weer stroomafwaarts te varen richting de Rijn. Ons doel voor vandaag is Dausenau. De 7 sluisjes die we vandaag doen draaien achter elkaar door, ook tussen de middag en de touwen hangen weer voor ons klaar. Er zijn vandaag heel veel kanovaarders op het water, vooral school kinderen. Ook vandaag kunnen we weer genieten van de prachtige natuur, de bergen en het gezang van de vogels. De rotsen hier in de bergen hebben prachtige kleuren.

Om 16.15 uur zijn we in Dausenau en liggen we aan de stadsmuur met oude vakwerkhuizen, iedere boot heeft hier een eigen steigertje. Hetzelfde als in Bad Ems waar ook allemaal steigertjes liggen. De Lahn is een regenrivier en als het flink regent dan komt alle water samen in de Lahn en begint het water gelijk een beetje sneller te stromen ondanks dat er stuwen zijn. Volgens ons boek zou hier havengeld worden geïnd en water en stroom aanwezig zijn. We hebben ons gemeld bij het 'Wirtshaus' maar men zei ons dat het seizoen nog niet begonnen was (op 23 juni?) en dat er nog geen geld geïnd wordt. Stroom en water is er helemaal niet meer aanwezig. Ik heb het idee dat alles aan het verpauperen is de laatste jaren, er wordt niet meer geïnvesteerd in nieuw materiaal. De Lahn moet het meer hebben van de campings en kano verhuur, die zijn er hier genoeg. Wij zijn hier toch al een uitzondering met een boot van 12.00 meter lengte en zoveel pleziervaart zijn we niet tegen gekomen dus w.s. toch een aflopende zaak?

Zaterdag 25 juni

Vanmorgen voordat we vertrokken is Gerrie nog even het oude stadje in geweest en langs de scheve toren van de stadsmuur liep een pad naar boven voor mooie ver gezichten over de stad. Rond de boot zwommen eenden met hun jonkies en ook Pa en Ma Nijlgans met hun kroost. Na het tafereeltje een poosje gade geslagen te hebben, zijn die nijlgansen echt wel dominant. Papa gaat zelfs boven op het dak van de boten zitten voor een goed overzicht en 'schreeuwt' wanneer hem iets niet bevalt. Daarna verlaten we Dausenau en om 10.00 uur zijn we bij het eerste sluisje en we worden weer doorgebeld naar de volgende sluis. Tot de Rijn hebben we nog 5 sluisjes te gaan en dan is het voorlopig gedaan. De Rijn en de IJssel hebben geen sluizen. De hele vakantie is het windstil en heel mooi vaarweer geweest met vandaag motregen maar.......... we bereiden ons voor op de hitte die voor overmorgen voorspeld is. Om 13.15 uur zijn we aan de monding van de Lahn in Lahnstein en de laatste sluisdeuren gaan achter ons dicht (zie foto) en we zoeken een plaatsje bij de jachthaven.

We wachten hier tot 14.45 uur voor we de Rijn opgaan, want mijn broer Peter belde dat hij rond die tijd met de 'Estate' (een koppelverband) hier voorbij zal varen. Om 14.45 uur dus vertrokken van de Lahn en gaan afvarig de Rijn af. Met de motor zachtjes in zijn werk, gaan we nog met een gangetje van zo'n 12 kilometer per uur. Steeds achterom kijkend of de 'Estate' al in zicht is, komt hij dan na een uurtje naast ons varen. Een hele leuke ervaring, wij als twee broers naast elkaar varend op de Rijn. Mooi man!!!! Deze toevalligheid komt toch nooit voor!! Alleen jammer dat het heel somber weer was en dat we geen mooie foto's konden maken. De 'Estate' is dus een koppelverband van meer dan 170 meter lengte, hij is geladen met grind en onderweg naar Bergambacht en hij had deze keer niet 1, niet 2, geen 3, geen 4, geen 5 maar 6 bakken om mee te nemen, en normaal vaart hij met 1 bak ervoor of opzij. Na Peter uitgezwaaid te hebben en via de telefoon/marifoon gepraat te hebben, gaan wij de haven in van Neuwied. En het is dan inmiddels al weer 16.30 uur. Deze haven is wel heel groot voor een jachthaven, aan de ligplaatsen te zien zijn hier nog héél veel vrije plaatsen.

Zondag 26 juni

Na de koffie gooien we de touwen los en vertrekken wij om 10.00 uur uit Neuwied. Het lijkt wel of je alleen vaart op de Rijn, het is zo rustig. Af en toe komen we een paar vrachtschepen of een rondvaartboot tegen. Zelfs op de Rijn zie je kanovaarders, lekker snel met de stroom mee. Om 12.00 uur varen we langs Bonn, we doen het rustig aan vandaag en het is 28 graden en dan is het lekker op het water. Ondertussen genieten we weer van de bergen, veel kastelen en al het moois langs het water.

Het is 15.00 uur als we de Rheinauhaven van Keulen binnen varen. Na het avondeten gaan we richting de Dom lopen langs de Rijnboulevard waar het aardig druk is met mensen. Ook in de binnenstad zijn de terrasjes propvol dat komt natuurlijk ook door het mooie weer en dat het zondag is. Onze Nikos is lekker de fontein in gegaan bij de Dom ter afkoeling. Wij besluiten om morgen toch maar weer verder te gaan want maandag en dinsdag zou het tot 35 graden worden en om dan in een hoge kade muur haven te liggen is ook niet wat, men kan dan beter op het water zijn met een beetje wind. Waarheen dat is nog een verrassing, we weten s' morgens nog niet waar we s' avonds slapen, dat is juist het leuke van een toer tocht maken, niets moet!!! We zien wel.

Maandag 27 juni

Na eerst weer verse broodjes gehaald te hebben beginnen we om 09.45 uur aan een warme dag. Op de Rijn was het vandaag ook weer rustig varen. We worden zelden of niet ingehaald omdat de snelheid van de afvarende schepen niet veel verschilt met die van ons. Wel kom je na een rustige periode af en toe groepjes vrachtschepen tegen. Het is een boeiend spel, dat van de 'blauwe borden', of zij ons aan stuurboord of aan bakboord willen passeren. Opvaart regelt de afvaart en soms worden we aan beide kanten tegelijkertijd gepasseerd. Gerrie kent nu ook de spelregels en zij is zelf gaan varen vandaag tussen de 'grote jongens' en zij vond het zelfs leuk om te doen. Dat kwam goed uit, want zo kon ik vandaag de laatste kranten uit Lochem lezen.

Om 14.00 uur zijn we in Krefeld bij de Krefelder Yachtclub, waar we aan het grote kopsteiger konden blijven liggen. Het was onderweg tijdens het varen zo warm dat we Nikos nat hebben gemaakt. Onze thermometer gaf 36 graden aan in de schaduw. Gelukkig ligt deze haven niet in de stad met hoge muren maar in de natuur. Eenmaal hier, gaat Nikos lekker zwemmen bij een 'sliprampe', dat is een plek waar men trailerbare bootjes met de auto achteruit in het water kan laten. Ook Gerrie en ik besluiten om maar eens een frisse duik te nemen want het is hier mooi zwemwater. En op het steiger kunnen we ons daarna afdouchen. We zijn zelfs meerdere keren wezen zwemmen omdat het zo warm was. Vanavond hier lekker op een terrasje gegeten zodat Gerrie niet hoefde te koken. Nog lang buiten gezeten en we konden genieten van een mooie zonsondergang. Terwijl ik dit schrijf is het inmiddels 23.00 uur en we zitten nog op ons achterdek.

Dinsdag 28 juni

Om 09.30 uur vertrokken richting Lobith. En het was vandaag zeer warm weer, benauwd en we hadden alles open en los wat maar los kon op de boot. Ook vandaag weer vele grote schepen gezien, veel nieuwbouw in de binnenvaart sector. Om 15.00 uur aangekomen in Lobith bij de Bijland jachthaven, na eerst de hond uitgelaten te hebben, en laten zwemmen ben ik ook het water in gegaan. Het Duitse gastenvlaggetje er af gehaald en in de la gelegd tot de volgende keer en dat is.....? Gerrie is eerst nog op de fiets naar Tolkamer geweest om boodschappen te doen en daarna is ze ook het water ingegaan. Na deze frisse duik en de krant gelezen te hebben, hebben we de cobb maar eens tevoorschijn gehaald en zijn we gaan 'barbecueën'. Al snel daarna begon het steeds donkerder te worden en kregen we een flinke onweersbui over ons heen. Toen we in de haven lagen kwam mijn broer Peter opvarig weer voorbij richting Manheim. Hij had in deze tijd in Bergambacht gelost en in de Europoort weer geladen. een continu bedrijf op zich welke in de 24 uurs economie meegaat, dus dag en nacht.

Op de radio hebben we sinds lange tijd weer Nederlandse zenders en kunnen we weer meezingen met de Hollandse hits en natuurlijk naar het nieuws en weerberichten luisteren. Wat wel belangrijk is/was op het water, zie foto hierboven, men gaf een waarschuwing voor de watersporters om een 'veilige' haven op te zoeken. Zelfs mijn 'grote broer Peter' riep ons op per marifoon vanuit Millingen, of we wel goed vast lagen? Fijn om te weten dat hij bezorgd is over ons. Morgen varen we weer in Nederland.

Woensdag 29 juni

'Denkend aan Holland, zie ik brede rivieren, traag door oneindig laagland gaan'........

Wat een verschil met gisteren, vandaag motregen en een heel stuk kouder op het water. 2 Kilometer vanuit de Bijland/Lobith, komen we bij de splitsing van het Pannerdens kanaal waar we op 2 Mei deze kop gerond hebben richting Nijmegen, dus deze cirkel is rond.We gaan verder en nemen daarna de IJssel waar we om 12.45 uur Doesburg passeren.Opeens zien we langs de IJssel een heus verkeersbord staan voor de scheepvaart met de aanduiding van grindgaten en wel de Valewaard en de Havikerwaard. Op de IJssel is het nog steeds redelijk laag water. Om 14.30 uur draaien we de Marshaven van Zutphen in, waar we een paar dagen blijven liggen omdat wij, zoals iedereen wel weet, uit Lochem komen en dat vlakbij is. Zo kunnen onze kinderen, kleinkinderen en onze naaste buren gezellig een bakkie komen doen en weer de post en de kranten komen brengen. Wilco en Kees-Jan onze beide zonen, zijn na hun werk bij ons aanboord geweest en we zijn in de 'waterspiegel', de kantine van de Marshaven, een hapje wezen eten, dit is ons in al die jaren dat we hier komen goed bevallen.

Donderdag 30 juni

Vanmorgen eerst de boot weer een schoonmaakbeurt gegeven, helemaal gesopt en voor het eerst de romp met antikal gedaan. We liggen hier mooi aan een breed steiger en elk jaar liggen we hier wel een keer. Wat me hier wel opviel was dat alle meerpalen verhoogd zijn met grote stalen witte opzet stukken. Bij navraag bleek dat dit extra voor het hoge water geplaatst is, omdat van de winter men nog maar 1 meter 'over' had. Als het werkelijk hoger komt dan loopt Zutphen ook onder. Gerrie ging vanmorgen op de fiets naar Zutphen en er bleek markt te zijn. Ze liep hier nu meer als toerist terwijl we vaak genoeg in Zutphen zijn geweest. Het viel haar nu op hoe mooi de binnenstad van Zutphen eigenlijk is.

Sandra is vanmiddag nog even met Yilla geweest en daarna kwam Juul met Mesah en Oma Grady. Altijd wel leuk om de kleinkindjes weer even te zien. Vanavond zijn onze naaste buurtjes geweest met Micho en Syria. Toen wij met de boot in Lochem waren (zie deel 1), zaten zij met vakantie in Italië en hadden de boot nog niet gezien. Als we volgende week weer thuis komen dan zijn zij 'weer' op vakantie naar Italië. Zijn wij zo lang weg geweest of gaan zij zo vaak op vakantie??? Maar toch leuk dat we elkaar weer even gesproken hebben.

Vrijdag 1 juli

Vanmorgen om 09.15 uur vertrokken van uit de Mars c q Industriehaven van Zutphen en draaien weer de IJssel op in de afvaart. Een uurtje later komen we langs Deventer en zien we op de kade (boulevard) een soort tentoonstelling met grote borden, met daarop foto's van; stad en rivier. Deze zijn van een kunstproject van Deventer op stelten. Eén van bijgaande foto's laat een fles zien met een zeilboot er op/in.

Mijn gedachten gingen toen naar het cadeau die we kregen van mijn zwager en schoonzus, toen we de boot in Almen lieten dopen. Mijn zwager Derk is n.l. ook 'kunstenaar' en heeft met engelen geduld dit gemaakt. (In deel 2 had ik ook al geschreven dat hij de bokaal heeft gemaakt voor de familiedag.) De betekenis van de fles betreft mijn afscheid van 35 jaar T.K.F. en oplevering van de nieuwe boot. Een T.K.F. haspel met kabel afrollend naar de 'Tijdrover'. Van een oud naar een nieuw tijdperk in mijn leven. Zie foto hieronder. Ik weet inmiddels hoe hij de boot en haspel in deze fles heeft gekregen en dit is voor jullie w.s. een vraag?

Om 14.30 uur besluiten we om in Zwartsluis te blijven. We zijn de kranten maar weer eens gaan lezen van de afgelopen weken die de buurtjes voor ons hebben mee genomen gisteravond, het weer was ook niet alles vandaag.

Zaterdag 2 juli

Ook vandaag blijven we in Zwartsluis en hebben er een rustdag van gemaakt want we hebben nog tijd genoeg om maandag in Ossenzijl te zijn. C1000 vlakbij, dus de boodschappen weer aangevuld, ook al zijn het nog maar een paar dagen dat we nog aanboord zijn. Gerrie, mijn fotograaf van alle verslagen, ging nog even Zwartsluis in en kwam terug met een paar foto's van het oude sluisje uit 1834.

Zondag 3 juli

Vandaag van Zwartsluis naar de Weerribben gevaren, we zijn weer in Holland hoor, er stond een stevig windje op de kop zodat het buiswater op de Beulakerweide tegen de ramen spatte.Het blijft telkens weer mooi om door en langs de Walengracht, Jonen, Muggenbeet, Wetering en de Heuvengracht te varen waar we ook zijn gestopt om te overnachten. Midden in de natuur en lekker rustig. Met de hond een flinke wandeling gemaakt want die krijgt natuurlijk nu genoeg aandacht van ons.

Maandag 4 juli

09.15 uur vertrokken en het mooiste stuk van de Weerribben gevaren en wel de Kalenbergergracht tot Ossenzijl. Bij de ABIM werf in Ossenzijl gestopt en hebben daar middagpauze gehouden en bijgepraat met Peter en Dinie Oord van de werf, over onze vakantie. Over twee weken gaan zij dezelfde route varen als wij gedaan hebben. Daarna hebben we het laatste stuk gevaren van de vakantie naar Sloten van 12.45 uur tot 16.00 uur. Morgenavond worden wij weer opgehaald door Wilco, omdat onze auto nog in Lochem staat.

Terug kijkend op dit gedeelte van onze vakantie;

De Lahn; is heel rustig varen, tussen bergen en erg mooie natuur, kleine sluisjes en heel oude dorpjes. Men moet wel van rust houden, want er valt verder weinig te beleven qua terrasjes of winkels etc. zoals b.v. aan de Moezel, of we zijn te vroeg in het jaar geweest!?

Het zal voor menigeen, naar mijn idee, een uitdaging zijn om de Lahn te bevaren en je moet wel een beetje ervaren zijn, maar dat is wel het geval denk ik, omdat men ook de Rijn afvaart. Vooral erg in hebben dat de stuwen hier onbeveiligd zijn en de loop van de rivier een beetje volgen, voor de goede diepgang, dus midden vaarwater en een 2/3 in de buitenbochten.

De Rijn vonden wij 'rustig' varen, wanneer je de spelregels van het blauwe bord goed toepast. Dit was voor ons de reis van ons leven, ook om de lange tijd die we weg geweest zijn. Een supermooie vakantie met een super mooie boot. Onderweg veel complimenten gekregen en duimen die omhoog gingen van voorbijgangers en medewatersporters voor de bouw en de kleuren combinatie van de boot.We dachten dat we na zo'n lange reis wel weer graag naar huis wilden, maar de tijd is voor ons om gevlogen. We hebben uitgerekend dat we 175 sluizen hebben gevaren en gelukkig geen schade, zelfs geen krasje in de lak. Geen rotzooi in de schroef of iets dergelijks gehad. Reserveonderdelen mee genomen maar gelukkig niets nodig gehad. Ook het 'bekende' mes, welke we altijd onder de kap klaar hebben liggen voor het geval dat..... hebben wij in de sluis niet nodig gehad om het touw door te snijden. Op de kleine sluisjes op de Lahn hingen zelfs kapmessen klaar, om de dikke touwen die je aangereikt worden, door te kunnen kappen. Al die tijd geen televisie aan gehad, deze hebben we ook niet gemist, want we zaten tot laat in de avond nog buiten of we gingen nog een stadje in. Geen Nederlandse zenders op de radio, maar af en toe wel een Telegraaf kunnen kopen. We denken er aan om een volgende keer een wereldontvanger radio mee te nemen. Het is ons zó goed bevallen dat we volgend jaar zeker weer zo'n lange reis gaan maken, waarheen.... dat ligt nog open, Parijs of Berlijn misschien? Europa is nog zo groot. Alleen moeten we ook weer het één en ander regelen met Gerrie haar werk maar dat zal vast geen probleem zijn. Wij hopen dat jullie allemaal ook weer van deel 4 hebben genoten en voor sommige mensen die deze reis ook willen gaan maken; gewoon doen! Ik hoop dat deze verhalen bijdragen aan een, voor jullie mooie reis.

Van sommigen hebben we al hele leuke reacties gekregen en wie weet doen we het volgend jaar ook weer zo.

Vriendelijke groeten allemaal en tot ziens.

Gerrie en Kees van Hassel vanaf de 'Tijdrover'.

Samenvatting;

22 April vertrokken uit Sloten en maandag 4 Juli terug in Sloten, zijnde 73 dagen.

Aantal vaaruren; 246 uren

Het aantal sluizen welke wij in deze tijd hebben gehad is 175 sluizen.

Het geschatte aantal kilometers; rondje Maas/Moezel/Rijn en de Saar is 1710 km. plus uitstapje naar Nancy 24 km. en naar de Lahn is 144 km. maakt totaal 1878 vaarkilometers.

Gebruikte navigatie kaarten;

Naast mijn PC navigo 2011 (Europa) heb ik de volgende kaarten cq boeken gebruikt;

Die Mosel, mit Saar, Saarkanal, Rhein-Marne kanal und Lahn. Van Manfred Fenzl.

ISBN nummer; 978-3-89225-500-0

Der Rhein Schafhausen - Nordsee und zum IJsselmeer ook van Manfred Fenzl.

ISBN nummer; 978-3-89225-466-9

En de gebruikelijke ANWB kaarten van de IJssel en de Limburgse Maas etc.